Κίνημα Δημοκρατίας: “Ο πρωτοχρονιάτικος «μποναμάς» του Δημάρχου Νάξου στους κατοίκους της Νάξου και των μικρών Κυκλάδων”

“Μείωσε κατά 10% τα τέλη ύδρευσης-αποχέτευσης, που τα είχε αυξήσει από 400-700% στις αρχές του 2024!!! Προφανώς ο Άη Βασίλης δεν θα περάσει φέτος από τη Νάξο.

Ο πρωτοχρονιάτικος «μποναμάς» μείωσης κατά 10% στα τέλη ύδρευσης του Δήμου Νάξου και μικρών Κυκλάδων, είναι χωρίς αντίκρισμα μετά τις αυξήσεις -τερατουργήματα από 400-700 % που προηγήθηκαν.
Με τις ψήφους της παράταξής του ο Δήμαρχος, στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 23/12/2025, «μείωσε» οριζόντια κατά 10 – 17% τα τέλη ύδρευσης-αποχέτευσης, επικαλούμενος την ψήφο των δημοτών στις δημοτικές εκλογές, ως «ψήφο εμπιστοσύνης» στις όποιες αποφάσεις του.

Όταν στις αρχές του 2024 επιβάλεις, μία τερατώδη οριζόντια αύξηση από 400-700%, σε ένα δημόσιο αγαθό, όπως είναι το νερό, πράξη αντιδημοκρατική και εξοντωτική για τους πολίτες, η «μείωση»-ψίχουλα κατά 10% αποτελεί «ύβριν» κατά την αρχαιοελληνική σημασία της. Ένα μικρό μπουκάλι εμφιαλωμένου νερού πωλείται 50 λεπτά, η αντίστοιχη ποσότητα νερού από τις βρύσες των σπιτιών στη Νάξο κοστίζει 2 ευρώ με την αύξηση των τελών ύδρευσης 400% και 1,80 ευρώ μετά τη «μείωση» 10%, δηλαδή … «άνθρακες ο θησαυρός».
Οι κάτοικοι του Κουφονησιού, αλλά και χωριών της Κεντρικής Νάξου, με ψηφίσματα με εκατοντάδες υπογραφές, διαμαρτυρήθηκαν έντονα για τις υπέρογκες αυξήσεις του νερού. Οι δεσμεύσεις της δημοτικής αρχής ότι θα επανεξετάσει το θέμα και θα μειώσει αναδρομικά τα τέλη ύδρευσης, αποδείχτηκαν φρούδες, μετά την πρόσφατη απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στις 23/12/2025.

Ο Δήμαρχος επικαλείται τη νομοθεσία, που τον υποχρεώνει δήθεν για ενιαία τιμολόγηση των τελών ύδρευσης σε όλο τον Δήμο, ενώ του δίνει τη δυνατότητα προσδιορισμού των τελών ύδρευσης, ανάλογα με τις επί μέρους ιδιαιτερότητες των νησιών, των χωριών, των οικισμών του.
Η απόφαση του δημοτικού συμβουλίου στις 23/12/2025 για: α) οριζόντια μείωση 10-17%, β) τρίμηνη τιμολόγηση αντί 4μηνης, που είναι αδύνατο να εφαρμοστεί και γ) κατάργηση της πολύ υψηλής κλίμακας των 9,5 €/κ.μ., αποτελεί πρόκληση για τους κατοίκους, γιατί ουσιαστικά παγιώνονται ως μόνιμες οι, κατά δήλωση του Δημάρχου, υποτιθέμενες ως προσωρινές αυξήσεις.
Με τις τερατώδεις και πρωτοφανείς πανελλήνια αυξήσεις από 400 έως 700%, η δημοτική αρχή Νάξου μετατρέπει το νερό, από βασικότατο δημόσιο αγαθό ζωής, σε πανάκριβο είδος πολυτελείας και οδηγεί τους κατοίκους, τα φτωχά κατά κανόνα νοικοκυριά, σε ξεσπιτωμό, τις μικρές επιχειρήσεις (καφενεία, μικρά εστιατόρια), σε κλείσιμο και επιτείνει την ερήμωση των χωριών.
Η επίκληση από το Δήμαρχο της λαϊκής ψήφου αποτελεί προφάσεις εν αμαρτίαις, καθότι ουδεμία αναφορά σε έργα ή προγράμματα αντιμετώπισης της λειψυδρίας και της ανομβρίας υπήρχε.
Αν η δημοτική αρχή πιστεύει, ότι έχει την έγκριση των πολιτών γι’ αυτές τις αυξήσεις, δεν έχει παρά να ανταποκριθεί στα ψηφίσματα με εκατοντάδες υπογραφές και να προσφύγει στη λαϊκή ψήφο, οργανώνοντας δημοψήφισμα με θέμα τις αυξήσεις των τελών ύδρευσης-αποχέτευσης.

Η πραγματικότητα δεν κρύβεται, ούτε με την επίκληση δήθεν του ενιαίου και οριζόντιου τιμολογίου, ερμηνεύοντας το Νόμο κατά το δοκούν, ούτε με το να φορτώνονται συνολικά οι όποιες έκτακτες δαπάνες αντιμετώπισης της λειψυδρίας (πανάκριβες ενοικιασμένες αφαλατώσεις, γεωτρήσεις, κ.ά.) στα ανταποδοτικά τέλη, για να επιβαρύνονται αποκλειστικά οι καταναλωτές. Ο Δήμος Νάξου έδειξε απροετοίμαστος να διεκδικήσει χρηματοδότηση για έργα αντιμετώπισης της λειψυδρίας, σε αντίθεση με άλλους νησιωτικούς Δήμους, όπως της Πάρου.
Το φράγμα Τσικαλαριού, χωρητικότητας 3 εκ. κυβικών μέτρων νερού, παραμένει στάσιμο επί 7 περίπου χρόνια, ενώ το φράγμα Φανερωμένης και η λιμνοδεξαμενή Εγγαρών, παραμένουν χωρίς υποτυπώδη συντήρηση, με αποτέλεσμα να χάνονται κάθε χρόνο μεγάλες ποσότητες νερού.
Η πραγματικότητα, ιδιαίτερα στα νησιά, απαιτεί πολιτικές, προσαρμοσμένες στις δυσμενείς συνθήκες, που προκαλεί ήδη η κλιματική αλλαγή. Οι επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου και επισημαίνουν ότι η αντιμετώπιση του προβλήματος δεν μπορεί να είναι αποσπασματική.

Παραδείγματα αντιμετώπισης του προβλήματος έχουμε από το παρελθόν στα νησιά και μάλιστα στη Νάξο, με ορατά αποτελέσματα. Ο Μανώλης Γλέζος, ως κοινοτάρχης Απειράνθου (1986–1990), έδειξε τον δρόμο, με τα 176 μικρά φράγματα ανάσχεσης των ομβρίων υδάτων, που κατασκεύασε στους χειμάρρους και τις ρεματιές της περιοχής, αλλά το παράδειγμά του δεν το συνέχισαν, ούτε το αξιολόγησαν θετικά, μάλλον το «λοιδώρησαν» οι τοπικοί άρχοντες στη συνέχεια και εκείνες οι οραματικές πολιτικές εγκαταλείφθηκαν ως «ουτοπικές».
Στις σημερινές, έκτακτες πλέον, αλλά διαρκείς δυσμενείς συνθήκες, απαιτούνται άμεσες και σοβαρές αποφάσεις, από μια άλλη πολιτική, από μια άλλη Αυτοδιοίκηση, από μια άλλη φιλολαϊκή κυβέρνηση, που θα θέσει το δημόσιο αγαθό του νερού ως προτεραιότητα επιβίωσης των νησιών.
Η σημερινή κυβέρνηση και οι υποχείριες σε αυτή κομματικά δημοτικές αρχές, όπως της Νάξου, λειτουργούν στα πλαίσια της πολιτικής ιδιωτικοποίησης και των δημόσιων και δημοτικών οργανισμών ύδρευσης. Ακολουθούν το ίδιο σχέδιο με εκείνο της ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ και της ηλεκτρικής ενέργειας συνολικά.

Το ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ χρέος μας θεωρούμε, να μην επιτρέψουμε να καταστεί το νερό, από δημόσιο αγαθό, είδος πολυτελείας. Η κλιματική αλλαγή είναι εδώ, τα ακραία φαινόμενα τείνουν να γίνουν καθημερινότητα, οι πλημμύρες και η έλλειψη νερού δεν είναι αντικρουόμενα φαινόμενα, αλλά δύο όψεις της ίδιας κλιματικής πραγματικότητας.
Επομένως ως Πολιτεία, ως Αυτοδιοίκηση, ως τοπικές νησιωτικές κοινωνίες, οφείλουμε να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση μας με το νερό, μετατρέποντας την επιστημονική γνώση σε ουσιαστική πολιτική και πρακτική δράση. Στα νησιά, όπου και το νερό είναι κατά κανόνα λίγο, η νησιωτική πολιτική, δεν μπορεί να βασίζεται μόνο σε μεγάλες, ακριβές και κεντρικές λύσεις.
• Επιβάλλεται η χάραξη μακροπρόθεσμης νησιωτικής πολιτικής, προσαρμοσμένης στις ιδιαιτερότητες της νησιωτικότητας, με άξονα διεκδίκησης το νησιωτικό ισοδύναμο και στόχο την ολοκληρωμένη διαχείριση του υδάτινου δυναμικού, ώστε να μην φεύγει αυτό στη θάλασσα.
• Επιβάλλεται ο συνδυασμός της επιστημονικής γνώσης, με τοπικά έργα μικρής κλίμακας, μέσα από ειδικά προγράμματα προστασίας του περιβάλλοντος, όπως η κατασκευή μικρών ταμιευτήρων και φραγμάτων ανάσχεσης των ομβρίων υδάτων, έργων προστασίας και διευθέτησης των χειμάρρων και των ρεμάτων, συντήρησης των υπαρχόντων φραγμάτων και λιμνοδεξαμενών, των μικρών φραγμάτων ανάσχεσης των ομβρίων υδάτων, αντικατάστασης των πεπαλαιωμένων δικτύων ύδρευσης.
• Επιβάλλεται η λήψη αυστηρών μέτρων ελέγχου και καταπολέμησης της παράνομης εκμετάλλευσης και εμπορευματοποίησης των υδάτινων πόρων, της διάνοιξης παράνομων γεωτρήσεων και σε ανεξέλεγκτο βάθος, της κατασκευής και λειτουργίας πισινών στις τουριστικές επιχειρήσεις.
• Επιβάλλεται η προσαρμογή του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού στα νέα κλιματικά δεδομένα, η εξειδίκευση της νομοθεσίας, περί ενιαίας τιμολόγησης των τελών ύδρευσης, στις πραγματικές συνθήκες που υπάρχουν ιδιαίτερα στους νησιωτικούς καλλικρατικούς Δήμους.
• Επιβάλλεται να προσαρμόζεται η τιμολόγηση του νερού στις ιδιαίτερες συνθήκες λειτουργίας των μικρών κατά κανόνα έργα ύδρευσης πρώην κοινοτήτων και οικισμών, ώστε να αποτρέπονται αγκυλώσεις και υπερβολικές οικονομικά πολιτικές σε βάρος μικρών νοικοκυριών και επιχειρήσεων (καφενεία, φούρνοι κ.λπ.), που συγκροτούν αυτές τις πολύτιμες κοινωνικά και εθνικά «νησίδες» ζωής.

ΚΙΝΗΜΑ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Τομέας Ναυτιλίας και Νησιωτικής Πολιτικής”.