ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θήρας, Ἀμοργοῦ, Ἴου, Θηρασίας, Ἀνάφης, Σχοινοῦσας, Δονοῦσας, Ἡρακλειᾶς καί Κουφονησίων Α Μ Φ Ι Λ Ο Χ Ι Ο Υ

“ΠΟΙΜΑΝΤΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ

Τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Θήρας, Ἀμοργοῦ, Ἴου, Θηρασίας,

Ἀνάφης, Σχοινοῦσας, Δονοῦσας, Ἡρακλειᾶς καί Κουφονησίων

Α Μ Φ Ι Λ Ο Χ Ι Ο Υ

ἐπὶ τῇ θείᾳ ἑορτῇ τῆς Χριστοῦ Γεννήσεως Βκε΄ (2025)

Πρός

Τόν Ἱερόν Κλῆρον & τό Χριστεπώνυμον Πλήρωμα

τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί καὶ τέκνα ἐν Κυρίῳ,

Ἡ ἁγία ἡμέρα τῆς Γεννήσεως τοῦ Κυρίου μας, Ἰησοῦ Χριστοῦ, γεμίζει τὴν καρδιὰ μας μὲ χαρὰ, ἐλπίδα καὶ εὐγνωμοσύνη. Ἀναγεννᾶται ὡς ὑπαρκτικὴ ἀνάγκη ἡ ἐπιθυμία μας, νὰ φανοῦμε ἐμπράκτως ἀντάξιοι τῆς ἀγαπητικῆς ἐπισκέψεως τοῦ Σαρκωθέντος Θεοῦ, ὁ Ὁποῖος αὐτοπροσδιορίζεται ὡς «ἡ ὄντως Ἀγάπη». Αὐτὴ ἡ θεία ἀγάπη δὲν κάνει διακρίσεις.

Ὁ ὑμνολογικὸς ἑόρτιος στίχος: «Μάγοι καὶ ποιμένες, ἦλθον προσκυνῆσαι, Χριστὸν τὸν βασιλέα ἐν Βηθλεέμ τῇ πόλει» πιστοποιεῖ τὸν ἰσχυρισμό μας. Οἱ Μάγοι, σοφοὶ τῆς Ἀνατολῆς, καὶ οἱ Ποιμένες, ἁπλοὶ καὶ ταπεινοὶ ἄνθρωποι τῆς ὑπαίθρου, προσέρχονται μαζί στὴ φάτνη. Ὁ Χριστὸς γεννᾶται γιὰ ὅλους. Γιὰ τοὺς ἰσχυροὺς καὶ τοὺς ταπεινούς, γιὰ τοὺς μορφωμένους καὶ τοὺς ἁπλοὺς, γιὰ τοὺς δίκαιους καὶ κυρίως γιὰ τοὺς ἁμαρτωλούς.

Γεννᾶται ὁ Θεὸς γιὰ κάθε ψυχὴ ποὺ ἀναζητεῖ φῶς μέσα στὸ σκοτάδι. Ἐκεῖ στὴν Βηθλεέμ, ὃπου συναντήθηκε ὁ οὐρανός μὲ τὴ γῆ, προσέφερε ὁ Θεὸς τὸν ἑαυτό Του ὡς βρέφος, τυλιγμένο «ἐν σπαργάνοις», γιὰ νὰ μᾶς δείξει, ὅτι ἡ ἀληθινὴ δύναμη βρίσκεται στὴν ταπείνωση, καὶ ἡ ἀληθινὴ βασιλεία στὴν ἀγάπη. Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος λέγει: «Οὐκ ἔστιν διαφορὰ ἐν Χριστῷ· καὶ βασιλεὺς καὶ πένης προσέρχεται· καὶ σοφὸς καὶ ἀγράμματος· καὶ πάντας δέχεται ὁ Χριστός».

Ὅμως, ἀκόμη καὶ σήμερα, ἡ ἀνθρωπότητα γεύεται τὰ ἐπίχειρα τῆς μισαλλοδοξίας καὶ τοῦ διχασμοῦ. Ἡ ἀγάπη ἔχει παγώσει στὸν μετανεωτερικὸ ἄνθρωπο καὶ τὰ ἀποτελέσματα τοῦ φαινομένου τὰ παρακολουθοῦμε ἐναγώνιοι γιὰ τὸ αὔριο τῆς ἀνθρωπότητας. Ἐὰν στοὺς παραπλήσιους στὴ χώρα μας ἐν ἐξελίξει πολέμους ἔχουν θυσιαστεῖ πλέον τοῦ ἑνὸς ἑκατομμυρίου στρατιῶτες, χώρια ὁ ἄμαχος πληθυσμός, ἄραγε σὲ ποιὸν ἀριθμὸ θὰ ἀκουστεῖ τὸ «ὡς ἐδῶ καὶ μὴ παρέκει;».

Ὁ Χριστὸς δέχεται πάντας στὸν σωστικὸ ἑορτασμὸ τῆς παρούσας ἡμέρας -ἐκτὸς ἀπὸ ἐκείνους ποὺ δὲν τὸν δέχονται ὡς Σωτῆρα, Λυτρωτὴ καὶ Εὐεργέτη- κι ἄς ἰσχυρίζονται ὅτι ἀσκοῦν ἀναγκαστικὴ βία γιὰ τὴν προστασία τοῦ Ὀνόματός Του. Δὲν ἀναγνωρίζει τὴν βία ὁ Θεὸς. Γι’ αὐτὸ καὶ σέβεται τὴν ἐλευθερία μας ἀκόμη κι ἄν προοιωνίζει τὴν καταστροφὴ μας. Μᾶς ἀνήκει τὸ δικαίωμα.

Ἀναπόδραστα τίθεται τὸ ἐρώτημα: «Τί νὰ πράξουμε, πῶς νὰ βοηθήσουμε,νά ἀνακοπεῖ ἡ πορεία πρὸς τὴν καταστροφή;»

Νά ἀφεθοῦμε πλήρως καὶ ἀδιακρίτως στὴν ἀγάπη καὶ τὸ ἔλεος τοῦ Γεννηθέντος Παιδίου. Νὰ συντηροῦμε τὴν ἀγάπη στὴν φάτνη τῆς καρδιᾶς μας. Νὰ ἐκκλησιοποιούμεθα διαρκῶς στὴν καλλιέλαιο τῆς Ἐκκλησίας Του. Ἄς ἀφήσουμε πίσω μας τὸν ἐγωϊσμό, τὴν ἀδιαφορία, τὴν πικρία πού γεννᾶ τὸ σήμερα ποὺ συν-δημιουργήσαμε, ὥστε νὰ ἀνανεώσουμε τὴν ζωή καὶ τὰ ἔργα μας μὲ τὸ φῶς τῆς θείας παρουσίας. Μὲ θυσία ἀγάπης καὶ ὄχι αἵματος ἀθώων συνανθρώπων μας. Μέ χορτασμό τῶν πεινόντων καί ἀναγκεμένων τῆς γῆς καί πάντως ὄχι με διασπάθιση τῶν ἀγαθῶν τους, τὰ ὁποῖα εἶναι δῶρα τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους, ἀνεξαιρέτως.

Ἔτσι θα πραγματώσουμε στὸ ὄνομα τῆς «ὄντως Ἀγάπης» τὴν «ἐπὶ γῆς εἰρήνην!». Ἰδού καιρός εὐπρόσδεκτος, ἡ τοῦ Κυρίου Ἐπιφάνεια!

Εὐλογημένα Χριστούγεννα γιὰ τοὺς ἁπανταχοῦ ἀδελφοὺς τῶν εὐλογημένων νησιῶν μας! Αἰσιόδωρο καὶ εἰρηναῖο τὸ Νέο Ἔτος τῆς χρηστότητος τοῦ Κυρίου μας!

Μὲ πατρικὴ ἀγάπη,

Ὁ Μητροπολίτης σας,

† Ὁ Θήρας, Ἀμοργοῦ & Νήσων Ἀμφιλόχιος”.