ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΧΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΣΑΝΤΟΡΝΗΣ
“ Στο στόχαστρο… και η «επίσχεση εργασίας»!
…Κυβέρνηση και δικαστική εξουσία: ο ένας κόβει κι ο άλλος ράβει
υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου
ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ
Ενάντια στο δικαίωμα των εργαζομένων που μένουν απλήρωτοι από την εργοδοσία, να προχωρούν σε επίσχεση εργασίας (διακοπή της εργασίας τους όταν ο εργοδότης τους οφείλει μισθούς), διεκδικώντας τα δεδουλευμένα τους, στρέφεται ακόμη μια δικαστική απόφαση.
Συγκεκριμένα, επαναλαμβάνοντας προηγούμενη νομολογία του, ο Άρειος Πάγος ορίζει ως «καταχρηστικές» τις επισχέσεις εργασίας από απλήρωτους εργαζόμενους, όταν η εργοδοσία επικαλείται «οικονομική δυσπραγία», προσθέτοντας ότι υπό όρους η επίσχεση εργασίας σε αυτήν την περίπτωση μπορεί να θεωρηθεί… «σιωπηρή» παραίτηση!
Η συγκεκριμένη απόφαση του Αρείου Πάγου αφορά εργαζόμενη σε αλυσίδα κομμωτηρίων, η οποία προχώρησε μαζί με 8 συναδέλφους της σε επίσχεση εργασίας αφού ήταν 3 με 4 μήνες απλήρωτοι. Μετά την ολοκλήρωση της επίσχεσης, η εργοδοσία έδιωξε την εργαζόμενη χωρίς αποζημίωση, με το «επιχείρημα» ότι με την επίσχεση εργασίας αποχώρησε… «οικειοθελώς».
Αναλυτικότερα, με την απόφαση 114/2017 ο Άρειος Πάγος ορίζει ότι η επίσχεση εργασίας των απλήρωτων εργαζομένων είναι «καταχρηστική» αν:
α) «δεν υπάρχει χρονικά αξιόλογη καθυστέρηση της εκπληρώσεως των υποχρεώσεων του εργοδότη» (προφανώς το να είναι 3 με 4 μήνες απλήρωτος ο εργαζόμενος δεν θεωρείται «χρονικά αξιόλογο») ή β) «η καθυστέρηση δεν οφείλεται σε υπαιτιότητα του εργοδότη, αλλά σε απρόβλεπτες περιστάσεις ή αντιξοότητες ή σε πρόσκαιρη οικονομική δυσπραγία» (λες και υπάρχει εργοδότης που αφήνει απλήρωτους τους εργαζόμενους και δεν επικαλείται αυτόν τον λόγο!) ή γ) «δεν μπορούσε η αναιρεσίουσα (σ.σ. η εργοδοσία) να είναι εμπρόθεσμη στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών της, λόγω των οικονομικών αντιξοοτήτων που προήλθαν από την οικονομική κρίση» (δηλαδή, νομιμοποίηση με δικαστική βούλα της απληρωσιάς των εργαζομένων για να ξεπεράσει η εργοδοσία τις «αντιξοότητες» της καπιταλιστικής κρίσης). |
Η απόφασή αυτή, σε συνδυασμό με προηγούμενη απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία ορίζει ότι ακόμα και η μακροχρόνια μη καταβολή των δεδουλευμένων ενός μισθωτού από την εργοδοσία δεν αρκεί από μόνη της για να θεμελιώσει την έννοια της «βλαπτικής μεταβολής» των όρων της σύμβασης εργασίας του, αποτυπώνουν ανάγλυφα το πλέγμα της ομηρίας των χιλιάδων απλήρωτων εργαζομένων. Στην ουσία, ο συνδυασμός των δύο αυτών αποφάσεων επιβεβαιώνει ότι οι απλήρωτοι εργαζόμενοι καλούνται από το αστικό κράτος και τους θεσμούς του να συνεχίσουν να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται! Αν οι εργαζόμενοι προχωρήσουν σε επίσχεση εργασίας αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο να κριθεί «καταχρηστική» και να θεωρηθεί ότι… παραιτήθηκαν (!), ενώ όσο και να τους αφήνει απλήρωτους η εργοδοσία, αυτό δεν αποτελεί «βλαπτική μεταβολή» και άρα δεν επιτρέπει στους εργαζόμενους να διεκδικήσουν αποζημίωση απόλυσης!
Για μια ακόμα φορά, αναδεικνύονται οι τεράστιες ευθύνες και η υποκρισία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, στελέχη της οποίας εμφανίζονται να βγαίνουν «στα κάγκελα» για αποφάσεις των δικαστηρίων, την ίδια ώρα που κατ’ απαίτηση του μεγάλου κεφαλαίου διατηρούν στο ακέραιο και ενισχύουν παραπέρα το αντεργατικό νομοθετικό οπλοστάσιο, πάνω στο οποίο πατάνε αυτές οι αποφάσεις, όπως έκαναν π.χ. με την ψήφιση της «απελευθέρωσης» των ομαδικών απολύσεων, με το παραπέρα «ξήλωμα» της κυριακάτικης αργίας, τις νέες «διευκολύνσεις» στη δράση των δουλεμπορικών γραφείων κ.ά.