ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΥΚΟΛΟ ΝΑ ΟΝΕΙΡΟΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΜΕΝΙΖΕΙΣ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΡΑΖΕΝΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“Πέρασαν χρόνια πολλά πάρα πολλά και ονειρευόμουν και ταξίδευα και αναπολούσα και περίμενα και έγραφα και φύλαγα τους θησαυρούς μου πολλά χρόνια στον δικό μου χώρο …και αρμένιζα με όλους τους καιρούς….πού ; Στον ύπνο μου … και προσευχόμουν και αληθινά σκεπτόμουν , και σχεδίαζα και παρακαλούσα τον ύψιστο να με βοηθήσει να αγκυροβολήσω στο αραξοβόλι της ζωής μου και να μην ξανά βιράρω ποτέ την άγκυρα μου μα ποτέ …..και παρακαλούσα να σκουριάσει να χαλάσει να χαθεί και να με αφήσει ήσυχο στην απεραντοσύνη μου να ονειρευτώ να σχεδιάσω να αφεθώ στην αγκαλιά των δικών μου ανθρώπων των δικών μου ονείρων …να ξυπνώ και να φυσά να θωρώ και να μην βλέπω πράμα , να μιλώ και να μην ακούω πράμα ,να με ξυπνάνε τα σκυλιά μου και ο κόκορας, να με ζαλίζει η μυρωδιά του μούστου , και η κοπριά της αίγας .

Και ονειρευόμουν και περίμενα του ονείρου μου να δω την παραζάλη και περίμενα και καρτερούσα και ανυπομονούσα της αμπασάς τον σύρτη να ανοίξω . Όλα αυτά τα ονειρευόμουν και τα σκεπτόμουν και τα αποθήκευα και τα ψηλάφιζα και τα χαϊδολογούσα και τα ταξινομούσα στις αδιάκριτες θυρίδες της καρδιάς μου και αναφωνούσα και ακουγόμουνα και με γροικούσαν και με θωρούσαν και αναρωτιόντουσαν απορημένοι τι λέει και τι θέλει ο τρελός ;;

Είμαι ρομαντικός ;είμαι ονειροπόλος ;ήμουν ταξιδευτής ,αυτό τα λέει όλα αγαπημένοι μου ό λ α . Δεν είναι εύκολο να ονειροπολείς και να αρμενίζεις , δεν είναι εύκολο να ζεις μοναχικός αναπολώντας το βλέμμα των παιδιών σου να αντικρύσεις και του ανθρώπου σου το χάδι να σε αγγίξει δεν είναι θεέ μου δεν είναι. Είναι η σιγή και η μοναξιά οι άριστοι φίλοι της ψυχής είναι αγαπημένοι μου είναι. Και μη ξεχνάτε μη παραβλέπετε ποτέ ότι στην κοινωνία διδάσκεται κανείς και μόνο στην μοναξιά εμπνέεται ,και δη στην μοναξιά της εξουσίας . Εννοήσατε τι εννοώ ψυχικοί μου συνοδοιπόροι.

Και αναρωτιέστε και απορείτε και φωνασκείτε και τον καθρέπτη αναπολείτε …γιατί όλα αυτά τα ψυχό ανάλαφρα γιατί όλες αυτές οι ψυχικές μου απεικονίσεις της τότε όμορφης και δύσκολης εποχής μου ,γιατί όλα αυτά τώρα ;γιατί; Μα δεν έπρεπε να αδειάσω ,δεν έπρεπε οι σκέψεις της ψυχής μου να γραφτούν και να γράφονται ,δεν έπρεπε να διαβασθούν να διδαχθούν και να ακουστούν ; Θέλω κάτι να ανεμίσω ,θέλω κάτι να φωνάξω ….θέλω , θέλω στης Γέφυρας το ίσκιο να ακουμπήσω και να γράψω ,να φωνάξω δυνατά……….ΑΛΛΑ……..

Λίγη υπομονή και ΑΝΑΜΟΝΗ(εγκαρτέρηση)…Η ευχάριστη αναμονή είναι η παράταση της προσδοκίας μιας βεβαίας απόλαυσης ,το τι θέλω να ξεστομίσω και ευχάριστα να αποτυπώσω. ΑΝΑΜΕΙΝΑΤΕ. Θα το αποτυπώσω εδώ το θέλω μου εδώ. Θα σας πάρω μαζί μου ταξίδι ,σε ένα ταξίδι χωρίς προορισμό σε ένα ταξίδι ομορφιάς και διδαχής ,σε ένα ταξίδι που αλησμόνητο θα μείνει”.