Η ΑΝΑΦΗ ΜΑΣ ,Η ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΜΑΣ ΜΥΡΩΔΑΤΗ ΟΜΟΡΦΙΑ
ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ
ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ
” Μη για όνομα μη νομίσετε ότι σπάρθηκα και φύτρωσα εις άλλο ΟμορφοΝήσι ,σε άλλες νησιώτικες αγκαλιές ,επιλογές ,σε άλλες γωνιές και απάγκια.. ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΟΤΕ.. Διότι δεν θα σας διαφωτίσω φιλικά ενετικά και βενετσιάνικα ,δεν θα σας βάλω σε άλλα μονοπάτια της προ ,προ πολλού εμένα εποχής για την διαδρομή των προ προ όμορφό γονιδίων μου.. ΑΛΛΗ ΦΟΡΑ..
Αλλά θωρώντας σε μια ομορφιά που μου έστειλαν ,προχθές για τα της ΑΝΑΦΗΣ δρώμενα της τότε εποχής ,θέλω να μουζουριάσω λιγάκι όμορφα ,και όσο πιο νοσταλγικά θυμάμαι και αντέχω, για άρχισα να κλαψουρίζω τελευταία.. Θυμούμενος τις καραβίσιες μου επισκέψεις από το 1976 και μέχρι το 2004..Χρόνια πολλά και δύσκολα ,χρόνια χωρίς λιμάνι ,χρόνια στο περιθώριο…ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΤΟΣΟ ΚΟΝΤΑ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΜΙΑ ΑΝΑΣΑ…Και ας είμαστε ένα τσιγάρο διαδρομή, δίπλα στο αγνάντεμα ,στην αγνότητα των νησιωτών ,με την τραγιάσκα ,και το ομορφό αχτένιστο μουστάκι .
Ήθελαν ,λαχταρούσαν και λαχταρούν την φροντίδα των όμορφων επισκεπτών που πήγαιναν, και πηγαίνουν μόνο για αλίευμα όταν επέτρεπε ο Βοριάς ,και ο τρελό σιρόκος … ΜΕ ΕΝΝΟΗΣΑΤΕ ΠΙΣΤΕΥΩ…αρκετές φορές λοιπόν με το ‘’ΚΑΝΑΡΗΣ’’ αγκυροβολιά και κουπί με την βαρκούλα περιχαρής ο ΑΝΤΩΝΗΣ να αποβιβάσουν τους λιγοστούς επιβάτες ,και τον ευτραφή και φίλο μας ΜΑΝΩΛΗ τον ταχυδρόμο που τον περίμεναν σαν τον Μεσσία για της Αθήνας των συγγενών καλούδια.. Εάν ο καιρός δεν βόλευε για το λιμάνι ,πηγαίναμε και αράζαμε σε όποια γωνιά δεν φύσαγε για ένα σακί ταχυδρομείο ,5 άτομα ..ΟΙ ΔΥΟ ΦΑΝΤΑΡΟΙ…και δυο σακιά αλεύρι…Το ομορφότερο ;;;ΧΙΛΙΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΛΥΚΟΥΣ ΜΟΥ ΑΝΑΦΙΩΤΕΣ…!977-78-79 ,με το ‘’ΜΙΑΟΥΛΗΣ’’ τα ίδια ΄΄ΠΑΝΑΤΕΛΑΚΗ ΜΟΥ ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΑΝΤΕΛΗ ΜΟΥ’ .. Την δεκαετία του 1980 και πάλι πήγαινα από άλλο μετερίζι..1991 Πλοίαρχος με το ‘’ΚΙΜΩΛΟΣ’’, το 1992 με το ‘’ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΕΞΠΡΕΣ’’ ,2001 με το ‘’ΠΟΣΕΙΔΩΝ ΕΞΠΡΕΣ 2’’,τελειώνοντας με το ‘’Παναγία Τήνου’’ το μικρό , υπήρχε μια Προβλήτα και λιγουλάκι ανάπτυξη , σε όσα με πολύ κόπο και Ιδρώτα που δημιούργησαν ,βοηθούμενοι και πολιτειακά αναμφισβήτητα από τους τότε κυβερνώντες.
Τι να πρωτό θυμηθώ ,τι να βροντοφωνάξω ,τι να πρωτό γράψω ,και τι να πω, για αυτά που είδα και έζησα ..Πολλές μα πολλές φορές με θύελλες πηγαίναμε σε απάγκιο και τους κατεβάζαμε αδιαμαρτύρητα πάλι στις βάρκες μέσω καταπέλτη ,κάνοντας οι ναύτες τα γερανάκια και το θαλασσό ασανσέρ .Δεν θέλω να αναφερθώ σε κανένα ΟΝΟΜΑ ντόπιου επιβάτη ,και τοπικού Διευθύνοντος ,μα σε κανένα ,γιατί απλά ήταν όλοι οι εκεί διαμένοντες ήρωες, ζώντας σε μια γωνιά νησιώτικη χωρίς φροντίδα ..
Έχω -έχουν μεταφέρει οι συνάδελφοι με τις παπόρες , πολλές εγκυμονούσες ,τραυματίες και ασθενείς έχοντας προορισμό την Σαντορίνη για φροντίδα και περίθαλψη.. Όλα αυτά τα ζούσαν και τα αντιμετώπιζαν μόνοι τους τα χρόνια τα παλιά προσευχόμενοι και βοηθούμενοι εάν υπήρχε αγροτικός γιατρός…Έβλεπα το πότισμα των κατσικιών με την σίγλα σε δράση ,δυο μελιτζάνες ,δυο κρεμμύδια ,λίγες πατάτες και τοπικά υλικά οικοδομικά για μια κατοικία για απανεμιά ..Η εκκλησία τους , η προσευχή ,τα πανηγύρια ,τα γλέντια ,και οι χοροί για ξαλάφρωμα ,και τα τότε μεταφορικά τετράποδα που έλυνα το κάθε μεταφορικό τους πρόβλημα , όπως και μας εδώ την τότε εποχή. ΑΓΟΝΗ ΝΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΑΓΝΑ ΨΥΧΙΚΑ ΩΡΙΜΗ…
Λίγα πολύ λίγα γραφολόησα για ένα όμορφο ΝΑΙ ΝΗΣΙ και ουχί νησάκι ,γιατί το να ζεις εκεί θέλει αγάπη και μέγεθος καρδιάς τεράστιο ,μη έχοντας πολλά και τότε αλλά και τώρα ορισμένα….ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΔΕΝ ΣΑΣ ΞΕΧΝΩ ΚΑΙ ΤΟ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ….Πριν το μοστράρω το βλεφάριασε ένας φίλος καλός και εραστής της πένας ,του διαβάσματος ,και της λατρείας που έχει για όλα τα νησιά της Επαρχίας ,μικρά ,μεγάλα και με ρώτησε γνωρίζοντας την σκέψη και την αγάπη μου για όλα αυτά που έζησα ,θωρούσα και θωρώ ,που άλλοτε χαίρομαι ,και άλλοτε κλαίω και πονώ για δε χαδεύονται ,δεν προσωποποιούνται να φέγγουνε ,να αστράπτουνε , να προσφέρουνε και αποδίδουνε καρπούς προς βρώση και εάν θέτε αποταμίευση …ΚΑΙ ΟΧΙ ΠΆΝΤΑ ΥΛΙΚΗ………….ΕΥΘΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΑ ….ΠΟΙΑ;;;,,,ΜΑ ΤΑ ΟΜΟΡΦΟΝΗΣΙΑ ..ΣΑΣ ΓΡΟΙΚΟΥΝ ….
