ΤΟΣΟ ΜΟΥ ΚΟΒΕΙ, ΤΟΣΑ ΚΑΝΩ

ΟΙ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΕΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΟΙ SUI GENERIS ΛΟΓΟΚΡΙΤΕΣ

Επιστρέφοντας από τη Σίφνο, πήρα ένα σκωπτικό ηλεκτρονικό μήνυμα, που μου πάτησε πολλούς κάλους, μαζί. Διαβάστε το:

“Το πιθανότερο είναι να έχω στείλει το παρακάτω σε λάθος email, διαφορετικά δεν μπορώ να κατανοήσω το ότι συνταγές για φάβα, αγγελίες για ρεσεψιονίστ και καθαρίστριες, εκδηλώσεις πανηγυριών ή και ποιήματα περί νοσοκομείου θεωρούνται πιο σημαντικά στο να αναρτηθούν, από ότι η διαφθορά και η ανικανότητα της διοίκησης του τόπου μας. Λυπάμαι.

 Καλή συνέχεια και επιτυχία στο έργο σας”.

Απαντώντας…

Αφορά μια αντιδικία ιδιωτών σχετικά με κάποια οικοδομή. Υπήρξε προσφυγή και διαμαρτυρία προς τη Δημοτική Αρχή. Παρατίθεται και η σχετική αλληλογραφία. Στάλθηκε επίσης στη σελίδα. Δεν δημοσιεύτηκε, επειδή ΑΚΡΙΒΩΣ, αφορά αντιδικία ιδιωτών. Όπως δεν έχουν δημοσιευτεί πολλές αντίστοιχες. Οι οποίες δεν απευθύνονται ως οφείλουν στον εισαγγελέα με κοινοποίηση στα ΜΜΕ, τα οποία καλούνται, σε τί;. Να παίξουν αυτά το ρόλο του εισαγγελέα;.

Λοιπόν αγαπητέ κύριε, σας οφείλω μερικές απαντήσεις:

Δεν δίνω δεκάρα, αν διαβάζετε τη σελίδα μου, όπως και δεν σας ζήτησα να δώσετε δεκάρα για να μπορεί να βρίσκεται στο Διαδίκτυο(δεν είναι τσάμπα ξέρετε. Πληρώνει φόρο, φιλοξενία σε server και είναι στο Εθνικό Μητρώο Ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης).

Όταν κάτι δεν έχω τις γνώσεις να το ελέγξω, δεν το δημοσιεύω. Αν είχα κάποια μεγάλη δημοσιογραφική ομάδα πίσω μου, ίσως έκανα μια έρευνα. Δυστυχώς όμως δεν είμαι παντογνώστης. Το IQ μου είναι χαμηλό, οι γνώσεις μου λίγες, ο χρόνος μου πεπερασμένος και οι σωματικές αντοχές μου δεδομένες. Αλλά επίσης, το να υπεισέλθω σε αντιδικίες ιδιωτών σχετικά με το ύψος του κτιρίου, το μήκος του τοίχου ή τον τρόπο δόμησης, δεν το θέλω. Γιατί πολύ απλά δεν ξέρω. Δεν έχω καν δει το συγκεκριμένο κτίσμα. Δεν έχω ιδέα που βρίσκεται και δεν κάνω περιπτωσιολογική δημοσιογραφία. Αν το στέλνατε πρώτα στον Εισαγγελέα, θα το σκεφτόμουν. Αλλά, μέχρις εκεί.

Στις πικρόχολες παρατηρήσεις για φάβες, πανηγύρια και αγγελίες για ρεσεψιονίστ.

Απαντώ: Θα έπρεπε να ντρέπεστε. Όπως ακριβώς σας το λέω. Είμαι περήφανος, που χωρίς να πάρω δεκάρα, βοήθησα πολλούς ανθρώπους να βρουν δουλειά ή σπίτι. Ξέρω ότι οι βολεμένοι σαν και του λόγου σας (το εικάζω, δεν το ξέρω), δεν καταλαβαίνουν την αγωνία της άνεργης καθαρίστριας ή του άστεγου καθηγητή. Υποθέτω πως εσείς κινείστε σε υψηλές σφαίρες διανόησης και η λαχτάρα των άνεργων για δουλειά  ή η έλλειψη στέγης των άσχημα αμειβόμενων υπαλλήλων, δεν σας αγγίζει. Πρόβλημά σας.

Και θα συνεχίσω να γράφω για τη φάβα, για το Νοσοκομείο, για τα πανηγύρια, γιατί θεωρώ πως εμπίπτουν στη δική μου αντίληψη περί ενημέρωσης. Εσείς διαφωνείτε, ασφαλώς. Αλλά, ξέρετε κάτι;. Δεν δίνω δεκάρα. Δεν σας υποχρέωσα να με διαβάζετε. Δεν σας ζήτησα ελεημοσύνη για να πληρώνω το κόστος της σελίδας. Και εν τέλει, αναγνώστες σαν και του λόγου σας, δεν τους γουστάρω. Αυτή η έπαρση ότι μόνο εσείς ξέρετε τι είναι σημαντικό και τι όχι, μου τη δίνει στα νεύρα. Δεν σας προσέλαβα ως αρχισυντάκτη και δεν θα σας ανεχθώ ως Sui Generis λογοκριτή.  

Τέλος, γιατί σας βαριέμαι, εσάς και όσους σκέφτονται όπως εσείς. Επί μήνες έβγαινα στην τηλεόραση και απαντώντας στις δημόσια διατυπωμένες αναφορές για εισαγγελέα, άπλωνα τα χέρια μου κι έλεγα, ελάτε να με συλλάβετε. Αλλά ήξερα γιατί μιλούσα. Είχα τα στοιχεία που μου επέτρεπαν να μιλάω. Ακόμα και στις εκφοβιστικές απαιτήσεις να παραδίδω ηχογραφημένες εκπομπές μου, απαντούσα υποδεικνύοντας τη νόμιμη οδό. Ουδείς θέλησε να επιμείνει. Γιατί πολύ απλά, καταλάβαιναν πως ήξερα τι έλεγα.

Αν λοιπόν εσείς θέλετε να κάνετε τη Santonews ντουντούκα για να διαλαλήσετε το προσωπικό σας πρόβλημα, δεν θα σας το επιτρέψω. Μπορεί να είμαι κακός δημοσιογράφος, αγράμματος, ανίδεος ή ότι άλλο θέλετε. Η σελίδα όμως, δημοσιεύει αυτά για τα οποία έχει τεκμηρίωση, γνώση και κρίνει ως ενδιαφέροντα. Είναι δε, υπόλογη απέναντι στο νόμο για ότι ψευδές ή συκοφαντικό αναρτήσει.

Γι αυτό λοιπόν, σας συνιστώ να φτιάξετε εσείς μια καλή και θαρραλέα ιστοσελίδα, που να δημοσιεύει, αυτά τα σημαντικά, βαθυστόχαστα, υψιπετή και ουσιαστικά θέματα που θα έπρεπε να απασχολούν τον τόπο κι αφήστε με εμένα να ασχολούμαι με τις φάβες, τις άνεργες καμαριέρες, τους νεο-άστεγους εκπαιδευτικούς και τα πανηγύρια. Τόσο μου κόβει, τόσα κάνω.

Save

Save

Save