ΦΑΣΟΛΑΚΙΑ ΚΑΙ ΓΕΜΙΣΤΑ “ΞΟΥ”
Η “ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ” ΦΤΩΧΕΙΑ ΤΩΝ ΝΗΣΙΩΤΩΝ ΜΙΣΘΩΤΩΝ
Πέρασαν πολλά χρόνια, από τα περιβόητα“φασολάκια Ξου” που είχε ανακαλύψει στις Κυκλάδες η κ. Βάσω Παπανδρέου (που να βρίσκεται άραγε αυτή η ψυχή;). Το μοτίβο όμως παραμένει. Τσατισμένοι Έλληνες τουρίστες, ανακαλύπτουν πως η τιμή της βενζίνης στη Σαντορίνη, είναι μεγαλύτερη από αυτήν της Αθήνας. Το φαγητό ακριβότερο (και δε μιλάμε για τα “γκουρμέ” και “ψευτο γκουρμέ” που χρεώνουν ότι τους καπνίσει. Μεσοσταθμικά, πάντα). Το ίδιο και τα είδη στο σούπερ μάρκετ, το περίπτερο ή το παγωτατζίδικο.
Το θυμικό του Έλληνος εξεγείρεται. “Μας βρίσκουν κορόιδα και μας κλέβουν”. Να του πεις όχι;. Αφού όλοι ξέρουμε κάποιους τυχάρπαστους, τυχοδιώκτες και αρπακολατζήδες που έρχονται για 4-5 μήνες και αφήνουν πίσω τους καμένη γη.
Αλλά, φίλε συνέλληνα, για σκέψου και κάτι άλλο: Μπήκες ποτέ στο σούπερ μάρκετ και είδες κάποιον να δείχνει ειδικό πάσο, διαβατήριο, κονκάρδα ή καρφίτσα και η ταμίας να εφαρμόζει κάποια έκπτωση, επειδή απευθύνεται σε ντόπιο, μόνιμο κάτοικο ή επιχειρηματικά δραστηριοποιούμενο στο νησί;. Είδες, σε καμιά ταβέρνα να γίνεται το ίδιο;. Στο περίπτερο;. Στο βενζινάδικο;.
Να το πάρουμε αλλιώς τώρα;. Εσύ δεν ήσουν (δεν μιλώ για όλους) που σχεδόν με χαιρεκακία διάβαζες για την “αύξηση του ΦΠΑ στα πολυτελή νησιά;”. Εσύ δεν είσαι που υποσυνείδητα, εξομοιώνεις τον πάμπλουτο επιχειρηματία του νησιού (του κάθε νησιού), με τον μεροκαματιάρη, τον άνεργο, τον υπάλληλο, τον συνταξιούχο;. Μήπως νομίζεις, ότι με το που φεύγουν τα χελιδόνια, κατεβαίνουν οι ταμπέλες και μπαίνουν χαμηλότερες τιμές;. Σου πέρασε ποτέ από το μυαλό, ότι όλοι όσοι ζουν και εργάζονται σε ένα “πολυτελές νησί”, κάνουν από το χειμώνα τις καλοκαιρινές τους προμήθειες;.
Ρώτα και τον ξάδελφό σου, που είναι δάσκαλος, νοσοκόμος, σερβιτόρος, ξενοδοχοϋπάλληλος και παίρνει τους ίδιους μισθούς με σένα, μπήκε ποτέ σε ένα κατάστημα και να του είπαν: Αααα είστε ο κ. Καραμπουρδουνάσος που διδάσκετε στο Νημποριό;. Είκοσι τοις εκατό έκπτωση για σένα”. Ρώτα τον. Του το είπε ποτέ κανένας;. Τον ρώτησες τι νοίκι πληρώνει στο “πολυτελές νησί”, ο πρωτοδιόριστος;. Έμαθες ποτέ, πόσοι είναι εκείνοι που προτιμούν το γλίσχρο επίδομα ανεργίας από τη δουλειά που ούτε για τα στοιχειώδη δεν του αποδίδει;.
Γι αυτό λοιπόν, φίλε (σε εσένα κι εσάς που μου στέλνετε συνεχώς σχετικά μηνύματα, απευθύνομαι), την επόμενη φορά που θα φωνάξουμε για τον αυξημένο ΦΠΑ, μη θεωρήσεις πως είναι γκρίνια των κακομαθημένων και εθισμένων στην πολυτελή ζωή και τα άκοπα λεφτά. Κραυγή αγωνίας και ανάγκης είναι. Την επόμενη φορά που θα πούμε γι αυτό το καλαμπούρι που λέγεται “νησιωτικότητα” (το έβαλε το ΠΑΣΟΚ ως μνεία στο άρθρο 101, το έκανε η ΝΔ ρητή παράγραφο, μετά τσακώθηκαν για το ποιος είναι ο “πατέρας της ιδέας” και στη συνέχεια το έγραψαν και οι δύο στα παλαιότερα των υποδημάτων τους, όπως και η τωρινή κυβέρνηση), πάρε μας λίγο στα σοβαρά.
Πάρε μας στα σοβαρά, όταν μιλάμε για “μεταφορικό ισοδύναμο”, δηλαδή κόστος θαλάσσιας μεταφοράς, αντίστοιχο με της χερσαίας. Όταν μιλάμε για “Άγονη Γραμμή”, μη σκέφτεσαι μόνο τα υπέροχα βραδάκια στο Ρούκουνα της Ανάφης. Σκέψου και τον Αναφιώτη που κάνει μια βδομάδα να δει πλοίο το χειμώνα. Κι όταν μιλάμε για επιδότηση -έμμεση ή άμεση- των μεταφορών, μην πας μακριά. Σκέψου πως αν χρησιμοποιείς τα μέσα μαζικής μεταφοράς στην πρωτεύουσα με σχετικά προσιτό εισιτήριο, είναι γιατί οι “πολυτελείς νησιώτες” και όλοι τα επιδοτούμε. Αλλιώς ή θα είχαν μπει σούμπιτα, μέσα, τα Μέσα ή θα είχε πάει το εισιτήριο στα ύψη.
Ναι ξέρω, πως υπάρχουν πολλοί ασυνείδητοι που χρεώνουν ανεξέλεγκτα και αδίστακτα τους επισκέπτες. Και ναι παραδέχομαι πως οι τοπικές κοινωνίες δεν κάνουν όσα πρέπει για να τους απομονώσουν και να τους εκβάλουν από το σώμα των υπηρεσιών τουρισμού. Με λύπη μου όμως, θα σε πληροφορήσω, πως πολλοί από αυτούς, είναι μπατζανάκηδες, κουμπάροι ή γνωστοί από το στρατό που έρχονται για κανένα τετράμηνο ίνα κονομήσωσιν. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών που ζουν 12 μήνες στο νησί (άντε 10 αν βάλω τους εκπαιδευτικούς), βλέπουν σε εσένα τον εαυτό τους. Και βλέπουν ακόμα, πως το κράτος δεν είναι παρά η εξέλιξη του Καπουδάν Πασά, του τιτλούχου δηλαδή, φοροεισπράκτορα των Οθωμανών.
Λοιπόν, φίλε Έλληνα επισκέπτη. Σε θέλουμε και σε καλωσορίζουμε ως επισκέπτη. Σε θέλουμε όμως και ως συμπαραστάτη των “πολυτελών αγώνων” μας. Έστω σιωπηρά. Αλλά ευνοϊκά. Τουλάχιστον να ξέρεις, πως αγοράζουμε όλοι τα ίδια φασολάκια και γεμιστά με σένα. Ούτε Χου, ούτε Ξου, ούτε Ωμέγα. Και μάλιστα όλο το χρόνο.
