«Διευκρινίζεται ότι δεν υπάρχουν θέσεις εξειδικευμένων γιατρών, οι οποίες παραμένουν κενές στο ΓΝΘ, καθότι το νοσοκομείο από ιδρύσεώς του δεν παρέχει ειδικότητα».
Η σελίδα, δημοσίευσε (10 Οκτωβρίου 2023), το πλήρες οργανόγραμμα ιατρικής και νοσηλευτικής κάλυψης του Νοσοκομείου. Είναι, ανύπαρκτο;.
Αν λοιπόν είναι υπαρκτό και όχι πλαστό ή αποκύημα φαντασίας τότε προκύπτει ότι εξειδικευμένοι γιατροί προβλέπονται και στον πίνακα που παρατίθεται φαίνεται πόσοι είναι και σε τι ειδικότητες. Μήπως ο συντάκτης της ανάρτησης, εννοούσε ειδικευόμενους;. Γιατί εκεί, είναι εντελώς άλλο θέμα. Ρώτησε ή υπαινίχθηκε κανείς κάτι τέτοιο;.
Και οι Αγροτικοί Ιατροί για παράδειγμα, πρέπει να υπηρετούν στα ιατρεία των χωριών. Όπως όμως προκύπτει, προσφέρουν αγόγγυστα και με θέρμη τις υπηρεσίες τους στο Νοσοκομείο, πράγμα που επισημαίνει και η ανάρτηση.
Γιατί λοιπόν δεν γίνεται κανένας λόγος για συνολικές προκηρύξεις, μονίμων θέσεων και υπάρχει η συνεχής καταφυγή σε εμβαλωματικές, πρόσκαιρες και συντριπτικά ατελέσφορες λύσεις;.
Αναφέρει ακόμα: «κατά το έτος 2023, όχι μόνο έχει καταφέρει να ορθοποδήσει και να καλύψει τις ανάγκες των κατοίκων του νησιού, αλλά έχει αρχίσει ξανά να κερδίζει την εμπιστοσύνη του κόσμου».
Αλήθεια;. Οι ίδιοι άνθρωποι, που βγήκαν στους δρόμους διαμαρτυρόμενοι για την τραγική υποστελέχωση του Νοσοκομείου, έδωσαν ξανά ψήφο εμπιστοσύνης;. Μήπως, μόλις σε λιγότερο από δύο μήνες, αντελήφθησαν το λάθος στο οποίο τους παρέσυραν διάφοροι υποχθόνιοι αγκιτάτορες και εγκάθετοι;. Πολύ πιθανόν. Όπως είναι πιθανόν και οι γιατροί του Νοσοκομείου που υπέγραψαν τη διαμαρτυρία προς την ΑΕΜΥ, να είναι είτε αφελείς, είτε βαλτοί.
Αλλά μπορούν πάντα, οι διοικούντες να ακολουθήσουν την προτροπή του Μπρεχτ. « Δε θα ‘ταν τότε
πιο απλό, η κυβέρνηση (της ΑΕΜΥ εν προκειμένω)
να διαλύσει το λαό
και να εκλέξει έναν άλλον;».
Ζόρικη υπόθεση η πραγματικότητα. Όσο κι αν ψιμυθιώνεται, βρίσκει τρόπο και δείχνει τον τραχύ πυρήνα της. Και θα ήταν πιο απλό και ουσιώδες, αν οι διοικούντες διεκδικούσαν μαζί με τον αχάριστο, τούτο λαό. Αλλά πάλι, υπάρχουν δύο ειδών αγώνες. Αυτοί που χτίζουν προσωπικές καριέρες και διατηρούν ή αυξάνουν κεκτημένα. Και οι άλλοι που διεκδικούν και υπερασπίζονται αδιαπραγμάτευτα κοινωνικά δικαιώματα.
Εκτός αν… ο «Μαρκήσιος του Καραμπάς» υπάρχει, επειδή αυτό λέει ο «Παπουτσωμένος Γάτος». Είναι πάντως θλιβερά αληθινό, πως κανένας από τους δύο, δεν δραπέτευσε ποτέ από το παραμύθι.