Αυτή η κατάσταση όχι μόνο κρατά χρόνια, αλλά διαρκώς επιδεινώνεται. Αντιθέτως, βαφτίζεται ως επιτυχία και πανηγυρίζεται δεόντως, η «εισαγωγή» κάποιων ασθενών από άλλα μέρη για πολύ συγκεκριμένες ιατρικές υπηρεσίες. Αυτό μπορούν να το κάνουν οι ιδιωτικές κλινικές μπότοξ ή οι ιδιώτες πάροχοι υπηρεσιών υγείας. Επιτρέπεται ένα Δημόσιο Νοσοκομείο να κορδακίζεται σαν τον ψωριάρη που βρήκε φούντα με μαργαριτάρι;.
Παράλληλα, η ΑΕΜΥ φροντίζει να κραδαίνει ως λύση τις αλλεπάλληλες προσκλήσεις που αποβαίνουν άκαρπες και τα «ανταγωνιστικά πακέτα».
Αφού δεν απελπίζονται από τις αποτυχίες και δεν συνετίζονται, μήπως τελικά αυτό είναι που θέλουν;. Τη συνεχή απαξίωση;. Γιατί, αν πραγματικά επιθυμούσαν να καλύψουν τις κενές θέσεις και να κλείσουν τα «Κακόβουλα στόματα», η λύση είναι μάλλον απλή. Και δεν προκύπτει εν κενώ, ούτε χρειάζεται θεία επιφοίτηση για να βρεθεί.
Είναι απλή, νομιμότατη και προβλεπόμενη από τις προδιαγραφές λειτουργίας και κάλυψης θέσεων. Μια συνολική προκήρυξη χρειάζεται. Που αν χρειαστεί να επαναληφθεί. Με τους φυσιολογικούς όρους που δεν θα δημιουργούν επιστήμονες πολλών ταχυτήτων και σοβαρών ανισοτήτων .
Αν κάποιος το αμφισβητεί, ας ανατρέξει στον Κανονισμό Εσωτερικής Οργάνωσης και Λειτουργίας της ΑΕΜΥ που παρατίθεται. Αν και αφορά το σύνολο της ΑΕΜΥ, εντούτοις το Γενικό Νοσοκομείο Θήρας είναι η κυρίαρχη υγειονομική δραστηριότητα. Αυτός είναι ο οδικός χάρτης λειτουργίας του Νοσοκομείου. Γιατί λοιπόν, επιλέγονται δύσβατα και γεμάτα μπαλώματα μονοπάτια, αντί του δρόμου που χαράχτηκε εξ αρχής;.
