ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ ΣΕ ΗΡΩΙΚΕΣ ΜΗΤΡΙΚΕΣ ΑΓΚΑΛΙΕΣ ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ ΔΙΑΣΤΑΣΕΩΝ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

Υποσχέθηκα ,έταξα ,είπα ,ξανά είπα, τι είπα ,πως το πα, και γιατί …Και ανταπαντώ λέγοντας ότι όλα τα προγραφέντα είναι τα σχετικά άρθρα του αρχαιοτάτου υπογραφέντος Νόμου, που  προς αποφυγή σύγχυσης νομοθετών ,αναφέρω σε όσους δεν κατέχουν την εγκεφαλική ανθρώπινη ταξινόμηση , δεν είμαι υπέρ της υπογραφής πολλών υπουργών.. Γιατί;;Διότι ο λόγος του ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΥ είναι Νόμος …απλά ,απλούστατα ,πολύ απλά…The captain’s  word is Law…Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ μιλάει  μια  φορά….Il capitano parla una volta…Θα μου πουν οι λέκτορες ,80(ογδόντα) λέξεις  πρόλογο για το κυρίως θέμα;;800(οκτακόσιες)   χρειάζονται για την είσοδο εις το εγκεφαλικό μας το καλύβι ,οκτακόσιες σε μικρή δόση…Και υποσχέθηκα να γραφολοήσω  και  το έπραξα….

 

 

 

Ευθαρσώς  λοιπόν λέει η φίλη μου ,ένας ΝΕΟΣ να σε ακούσει είναι ευλογία…ΠΟΙΟΣ ΝΕΟΣ ΟΜΩΣ;;Εδώ το τυρί ,εδώ και η φάκα.. ΠΟΙΟΣ ΝΕΟΣ;;Με βασανίζει όχι να το πω και να το γράψω.. ΟΧΙ.. αλλά ποιος και ποιοι θα με καταλάβουν ότι αγαπώ τα παιδιά πολύ γιατί μου λείψανε-λείπουνε ..Απευθύνομαι στους νέους μας που θάμπωσαν θωρώντας την κασέλα  γεμάτη με τα απαραίτητα χρυσό καλούδια  και δεν έμαθαν ποτέ πως δισακιάστηκαν ,πως  αποκτήθηκαν και πως  θα αναπληρωθούν όταν αδειάσει ..ΠΩΣ;;;..Και αυτή η μικρή θεϊκή πατημασιά γης ,πως  θα ανασάνει ,θα ορθοποδήσει και θα επανέλθει στην σπάνια ,πρότερης της ομορφιά….Και συνεχίζοντας καλή μου ,μη  μένοντας  στις  παροτρύνσεις  κανενός  χωρίς να πάψω να αγαπώ τους δόκιμους χωρίς στολή πλοιάρχους της στεριάς -της  ζωής…ΔΟΚΙΜΟΥΣ ΕΧΕΙ ΚΑΙ Η ΣΤΕΡΙΑ ΠΟΛΛΟΥΣ.. και ΝΑΙ υποκλίνομαι σε ηρωικές μητρικές αγκαλιές τεραστίων διαστάσεων ΤΕΡΑΣΤΙΩΝ..ΑΧ ΜΑΝΟΥΛΑ…δεν θέλω υποκλίσεις και χαμόγελα στις λεκτικές μου συμβουλές  για τα νιάτα μας ..

 

 

 

ΠΡΑΜΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ…θέλω πολλά ,χρήσιμα και δύσκολα να πράξουν τα φυντάνια μας…ΓΙΑ ΜΑΘΗΣΗ ΚΑΙ ΓΝΩΣΗ ..θέλω να πάρουν φερεντίνη να τρυγήσουνε καμιά μαντηλαριά ,ασύρτικο ,αθήρι ,μαυροτράγανο, βουδόματο και αηδάνι. Θέλω να σωμαρώσουν ξημερώματα τα γαδουράκια , και να φορτώσουν τα γεμάτα κοφίνια καταμεσήμερο χωρίς κρύο νερό να πιούνε ,θέλω να μη φορεσούνε τα πέδιλα στο πηγαιμό για το πρατήριο η εργοστάσιο..ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΑΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙΜΩΡΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΘΗΜΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΠΟΥΝ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΝΟΙΩΣΕΤΕ… Θέλω όμως να τραγουδήσουνε-σετε τραγούδια τσι  βεντέμας με συνοδεία το γλυκό θόρυβο από τα κουδούνια των γαϊδάρων ..θέλω πολλά και δύσκολα ,θέλω να τους τα περιγράψουμε κάτω από τον ίσκιο μιας κουφοξυλιάς απέναντι στον τοίχο ,την ξερολιθιά….Θέλω , επιθυμώ   διακαώς  να πιάσουν γεμάτο το κοφίνι…ΜΙΑ ΜΕΧΡΙ ΤΟ ΓΟΝΑΤΟ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗ ΣΤΟ ΣΑΜΑΡΙ….και στην πληγή στο γόνατο ,ξερή  ολίγη καβαλίνα…Η ΓΑΖΑ ΤΗΣ  ΕΠΟΧΗΣ…

 

 

Θέλω τι θέλω ο απαιτητικός  παππούς να μεταδώσω και να εμποτίσω  τα της εποχής  μας έμορφα γενόμενα  ,στα νιάτα μας ,στα φυντάνια μας, στα παιδιά μας ,στο αύριο μας .Εγώ αγαπημένα μου  παιδιά  τα βλέπω τακτικά όνειρα αυτά γιατί τα έζησα την δύσκολη εποχή μας -μου, βλέπω το μυξομάντηλο  κάτω από το σκουφί που είχαμε στο κεφάλι για τον ήλιο μας …ΑΥΤΟ  ΣΙΓΟΥΡΑ…αλλά πρέπει να ακουστούν και επίσης να μάθουν ότι πιάνοντας το ψωμάκι όταν διαλέαμε  ντομάτες  με τα χεράκια μας τα καταπράσινα ήτανε παντεσπάνι .Νεράκι για το χεράκι  και ολίγο σαπουνάκι  για τα μικροβιάκια τσι στέρνας από το εξωκλήσι όνειρο ξεσκούφωτο με ολίγη άσπρη κρέμα ..

 

 

Μη απορείτε ,μη γελάτε ,μη δυσανασχετήστε ,και μη ρωτήστε την κερά Βασιλική…Γιατί;;Μα  είναι όλα αληθινά ,ζωγραφισμένα στο μυαλό και στην καρδιά μας -μου..ΟΛΑ…Τα ταξιδιάρικα τότε βλαστάρια ,μιας άλλης εποχής που αρμένισαν για να χορτάσουν παντεσπάνι ,εκτός από την ζάλη του θυμού της θάλασσας ,ήταν καλύτερα ,ήταν πιο χορτάτα ,από δίφραγκα , όμορφες μπριζόλες ,και σουρλί μακρύ φιρμάτο με παπούτσι  γυαλιστερό μοδάτο…Το έχω χιλιοπεί ,το έχω χιλιογράψει  ότι μπριζόλα και παστίτσιο ,δεν είχαμε ντερλικώσει επαέ  ,και όχι από ανέχεια ,αλλά από έλλειψη ψυγείου και άλλων πολλών της εποχής καλούδια ..Αυτά όλα δεν τα γράφω για παρασημοφόρηση ,αλλά έχω την αίσθηση χωρίς να ραβδιστώ όταν ζητάνε κέτσαπ και μουστάρδα τα παιδιά δεν ξέρουνε την έλλειψη ψυγείου και κουζίνας που είχαμε τότε…

 

 

ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΙΠΑΤΕ ΣΤΟ ΑΥΤΙ ΣΙΓΟΥΡΑ…για σύγκριση και ενημέρωση…..ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ΝΕΟΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΙ ΣΕ ΣΑΣ….Όμως εγώ δεν έχω δυνατή φωνή και ακοή ξυράφι να βροντοφωνάξω ,να ακουστώ ,και να βάλω τα ξυπνητήρια δυνατά για να περιορίσουμε την κατακρήμνιση της κανονικότητας και βεβαιότητας που μας είχε πλημμυρίσει ….ΔΥΝΑΤΑ ΞΥΠΝΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΛΙΓΟΤΕΡΟ ΥΠΝΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΑΜΕΣΑ…”

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *