Ξεκίνησε με την πομπή στο χωριό. Προπορευόταν ο γάμος, με τη νύφη γκαστρωμένη. Μετά η εξόδιος ακολουθία, με την ολοφυρόμενη χήρα, που αργότερα στην πλατεία…ξέσπασε. “Απαλλάχτηκα από σένα, απαλλάχτηκα…” και από θλιμμένη, έγινε εύθυμη χήρα. Του το κράταγε του εκλιπόντα. Ούτε καν τις “εννιά του μακαρίτη”, δεν περίμενε.
Με άλλα λόγια, κέφι, χαμόγελα και γέλια. Χορός και ξεφάντωμα, βροχή πυροτεχνημάτων και μαζί η τσίκνα από τα απαραίτητα σουβλάκια. Το χωριό ήταν εκεί και οι διοργανωτές, θυμήθηκαν κάποιους υπερήλικες που συνεχίζουν τη θητεία τους στη ζωή και που κάποτε έβρισκαν την ευκαιρία να ξεφαντώσουν στο καρναβάλι.