Η ατμόσφαιρα, είχε μια απίστευτη καθαρότητα. Τόση που διέκρινες, όλα τα γειτονικά νησιά. Ακόμα και τα μακρινά. Η Οία, στα καλά της. Χωρίς εκείνο το αγχωτικό καλοκαίρι που την κατακλύζει, με πλήθη. Ο καιρός, ευχάριστος. Εντάξει, λίγη ψύχρα, αλλά δεν πήγαμε και με κοντομάνικο. Ούτε που σου κάνει καρδιά να σηκώσεις την κάμερα. Αυτή η διαστροφή, όμως σε κυριεύει. Κουνημένα πλάνα, ευφραινόμενα όμως μάτια και ψυχή σε γαλήνη. Χρώματα απίστευτα.
Επειδή ίσως για πολλούς μήνες το χρόνο, τη φοβάμαι την Οία. Κόσμο είχε. Πάλι. Ασιάτες, Έλληνες, Ευρωπαίους. Και το Κάστρο σχεδόν γεμάτο. Αλλά, επιτέλους ήταν η δική μας Οία. Ξανάσανα, χριστουγεννιάτικα. Και δώρο;. Φιλική κουβεντούλα, σε ένα μικρό (μια σταλιά, αλλά ευρύχωρο στη θέα) καφενεδάκι.
Για να παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως cookies για την αποθήκευση ή/και την πρόσβαση σε πληροφορίες συσκευών. Η συγκατάθεση για τις εν λόγω τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.
