Ο ΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΚΟΙΝΟ
Υποκειμενική η άποψη, αλλά θα την πω. Μόνο δύο καλλιτέχνες ξέρω που είναι καλύτεροι στις συναυλίες, απ’ ότι στις ηχογραφήσεις σε στούντιο. Ο ένας ο Παπάζογλου. Ο άλλος ο Ιωαννίδης. Με μια “δύσκολη” ορχήστρα ο Αλκίνοος. Μόνο έγχορδα. Με ένα βιολί ασύλληπτο, και το εκπληκτικό Κοντραμπάσο επιτέλους βασιλιά (αλλά τόσο διακριτικό και ταυτόχρονα να δεσπόζει). Όλα τα όργανα, σε μια υπαίθρια συναυλία να δίνουν την αίσθηση, ότι παίζουν στην καλύτερη αίθουσα του κόσμου. Όσο για τον Αλκίνοο;. (ο ενικός και το μικρό του όνομα, είναι αποτέλεσμα μιας θερμής οικειότητας, χωρίς προσωπική γνωριμία). Μόνο τον Γούντι Άλεν θυμήθηκα: “Έχω μια καλή απάντηση, βάζεις την ερώτηση;”.
Μια απάντηση;. Καλλιτέχνης.
Συναυλία με διοργάνωση του ΔΑΠΠΟΣ. Σκορ για πρόκριση.
ΥΓ. κατέβασα την κάμερα, για να ακούσω με μισάνοιχτα μάτια, ένα από τα πιο δυνατά τραγούδια που έχουν γραφτεί στη μετά-κάτι Ελλάδα. Το “Ζήνωνος”. Αυτό και ο “Φάνης”, έξυσαν με σπαρακτικό τρόποτον βυθό της απελπισίας.
Για να παρέχουμε την καλύτερη εμπειρία, χρησιμοποιούμε τεχνολογίες όπως cookies για την αποθήκευση ή/και την πρόσβαση σε πληροφορίες συσκευών. Η συγκατάθεση για τις εν λόγω τεχνολογίες θα μας επιτρέψει να επεξεργαστούμε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως συμπεριφορά περιήγησης ή μοναδικά αναγνωριστικά σε αυτόν τον ιστότοπο. Η μη συγκατάθεση ή η ανάκληση της συγκατάθεσης, μπορεί να επηρεάσει αρνητικά ορισμένες λειτουργίες και δυνατότητες.