“ΤΟ ΤΑΓΚΟ ΤΗΣ ΦΟΥΡΤΟΥΝΑΣ, ΣΤΑ ΜΙΚΡΟΝΗΣΙΑ”

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“Το υποσχέθηκα ,ψηφίστηκε   και  έγινε  νόμος  ,και  θα  συνεχιστεί  με  γραφή  μυρωδάτη  , αλμυρή , αληθινή  . Ήταν  και  είναι  επιθυμία και  γλυκός  καημός  του φίλου  μου  να  πάμε  τώρα  ένα  ταξίδι  νοερά  στα  άγονα  όμορφα  μικρά  Κυκλαδονήσια  και να καταλήξουμε  στις  δυο  θαλάσσιες  μοναδικές  λιμενικές  υποδοχές της  Αμοργού .

Εναγωνίως  ανέμενε   να  του   γραφολοήσω  γιατί  είναι  μοναδική  η  πατρίδα  του, και βέβαια  αγαπητέ  μου ΓΙΑΝΝΗ  δεν  θα  ξεχάσουμε  του  ΛΟΥΚΑ  το  Κουφονήσι  εε  δεν  θα ξεχαστεί δεν  πρέπει …. Και  λέγοντας  μοναδικές  δεν  εννοώ  τις  τεχνολιμενικές  υποδομές   που  πουθενά  δεν  είναι  οι  πρέπουσες,   αλλάαααα  τις  αγκαλιές ,την  εκτίμηση ,και  την  αγάπη των  μοναδικών  αγνών  Αμοργιανών …την  εποχή  μου….  και  εννοώ  ΚΑΝΑΡΗΣ ,ΜΙΑΟΥΛΗΣ, ΚΙΜΩΛΟΣ . ΓΕΩΡΓΙΟΣ  ΕΞΠΡΕΣ και  ΠΟΣΕΙΔΩΝ  ΕΞΠΡΕΣ  2  λιγουλάκι,  και  μετά  από  μια  ανθηρή (υπερβολή)  θαλάσσια  διαδρομή  με  το  ΟΛΥΜΠΙΑ  (Γιάννη  έχουμε  αλλαγές;;;;;)..

Χαμόγελο  ειλικρινέστατο , ζεστή  ανθρώπινη  χειραψία , ανθρώπινη   καθαρή  ματιά  και  αληθινό  ζεστό  καλωσόρισμα  και  από  καρδιάς ψιθυριστά   καλό  ταξίδι  με  μία  τσαντούλα  , λίγη   τσικουδιά  και λίγα  συκαλάκια  Που δεν πιστεύω να   επηρεάστηκαν  από  το  νέο  χρονοντούλαπο της ανάπτυξης εεεε  ,δεν  νταγιαντώ  να  το  θωρώ και  να   γροικώ  κορώνες  …Επιμένοντας   λοιπόν  και  εγώ  φιλικά   σε  δισακιάζω  ΙΩΑΝΝΗ  και  αριβάρουμε  για  ατού  ,και  αρμενίζοντας  μποριασμένα   χειμωνιάτικα, θα  καταπλεύσουμε  στην  αγκαλιά  της  …

Αποπλέαμε  όπως    πάντα  από  Πειραιά   βραδάκι  με  πρώτο  λιμάνι  την  Σύρο  και  συνεχίζοντας   Πάρο- Νάξο –Ηρακλειά – Σχοινούσα – Κουφονήσι –ΚΑΤΑΠΟΛΑ – ΑΙΓΙΑΛΗ -δονούσα –Νάξο- Πάρο – Σύρο – Πειραιά…Περίπατος  στον  Εθνικό  κήπο εεε;; Όχι ποτέ  και  το κυριότερο   προς   γνώση  των  παροικούντων   όχι  την Ιερουσαλήμ  αλλά  τις  παποροκαταστάσεις ….

Και   τι   διαπιστώνεις  ψαχουλεύοντας  ,ότι  με  αερισμούς  λεβήτων  δεν  βάφονται  ωά  ,ούτε  στου  Άη Νικόλα  την  γιορτή  γιορτάζει  η  Πηνελόπη   εεε…Με  κατανοήσατε  η  θα   γραφοαποδράσω  όμαιμοι   φίλτατοι  και  θα  σας  μοστράρω  αλλοτινές .νοτισμένες, ξεθωριασμένες  γραφίδες  μακρινών  εποχών  και  χρόνων.. Αφού  λοιπόν  με  κατανοήσατε  θαρρώ  και  ασπάζεστε  την  τρελοπένα  μου, αρχίζω  να  βιράρω  για  το  μοναδικό  ταξίδι  στα  μικρά  νησάκια και  στην  μοναδική  μου-μας   ΑΜΟΡΓΟ…

Είχα  αξιόλογους   συμμαθητές  τότε  και αναμφισβήτητα  επιτυχημένους   επιστήμονες  και  επιχειρηματίες  σήμερα ..Και  το  κυριότερο  θησαυρούς  και  θύλακες  της  ιεροσύνης  που αφιέρωσαν την ζωή  τους  στον  Θεό  και τον υπηρετούν  σεμνά και  αξιόλογα  από  το  ησυχαστήριο τους ,από  την Μονή  Χοζοβιωτίσσης  στην  Αμοργό  και  γενικά   πολύ  καλούς  φίλους  από  την εποχή  της  ακράτου  ευδαιμονίας  των  νησιών  μας.

Τί όνειρα  αυτά  θεέ   μου μοναδικά  και  ανεκπλήρωτα…. Άλλαξε   πράμα  Γιάννη ;;Απλά   διαισθάνομαι  ότι άσπρισε  η  κόμη  μας  μόνο  φίλε…Βγαίνοντας λοιπόν  από  τα  φανάρια  του  Πειραιά  ήμουν  σκεπτικός  γιατί  οι  καιρικές  συνθήκες  ήταν  θυμωμένες  και  μας  την  φύλαγαν…. Μάλλον  διότι  αντελήφθη  ο  ζηλιάρης   ο  Αίολος  ότι  η  παρέα  μου  στο  δύσκολο  λόγω  καιρού  ταξίδι  μας  θα  μου   έδινε  χαρά  και  δύναμη  και  θα  με  πήγαινε  πολλά   όμορφα   χρόνια  πίσω . Ανακοίνωση   για  εισιτήρια  ,και  μετά  από  λίγο  για φαγητό  και  βεβαίως  προετοιμασία  για  μια  λαχταριστή ψαρόσουπα  με  τους  αγαπημένους  μου  προσκεκλημένους  …

Ο καιρός  άγρευε και  η έναρξη  της  θαλασσινής   χοροεσπερίδας (εννοώ  το  ταγκό της  φουρτούνας )με  μοναδικές  χορευτικές   φιγούρες  και  διατοιχισμούς  ,μπότζι  η κατά  το ευπρεπές ,ζεμπεκιές  άνευ  μουσικής  .

Ξεμπουκάραμε από  το  Σούνιο  και  το  ΟΛΥΜΠΙΑ  άρχισε  να  σφαδάζει  ,και  να  λικνίζεται  στου  Ποσειδώνα  τον  σκοπό  και την  αντάρα. Ο  εγώ  ομορφονιός  στρογγυλό καθισμένος   εις  τον  θρόνο  μου  περίμενα  τους  φίλους  μας  να γευτούμε  τα όμορφό χαϊδεμένα  από τον  καλλιτέχνη  αρχιμάγειρα καλούδια .Περίμενα  την  άνοιξη(την  ομορφονιά της  παρέας)  να  ‘ρθει με  τον  φθινόπωρο ( τον  πολυκαιρισμένο φίλο μου) αγκαλιά  την σούπα  μας  να  πιούμε.. Ήρθαν  άραξαν οι φίλοι  ,με κοίταξαν ,κιτρίνισαν, και ζήτησαν  άμεσα   ρυμουλκό  για  μεθόρμιση στην  καμπίνα  τους.. Βέβαια  εμένα οι κλυδωνισμοί  μου  άνοιγαν  την  όρεξη  και  προς ενημέρωση  σας  βοηθούμενος  από  το επιτελείο  μου  δεν έμειναν  ούτε  τα  κόκκαλα ,η  μη μόνο  μια  σκορπίνα τιμώρησε  το Δακτυλάκι  ενός  αρπάκτορα …

Γέμισα ο  αθεόφοβος  τις  τροφικές  μου  αποθήκες  και  ανηφόρισα  για το  Κυβερνείο (Γέφυρα).Στην  διαδρομή  τους σκέφτηκα  και  τους  επισκέφτηκα  εις  τα παπορίσια  καταφύγια τους(στην  καμπίνα  τους) .Βέβαια κτυπώντας  την πόρτα (πάντα ευγενής) άκουσα  την  φωνή  τους  αχνή  και  βραχνή  περιγράφοντας  μου  τι  αισθάνονται ..Εγώ  μόνο γέλιο  και  δήθεν  απορίες  στα   λεγόμενα  τους …Κλείνω  την  πόρτα άμεσα  προς αποφυγή πετροβολισμού από  τα  πειράγματα μου  και  οδεύω προς  Γέφυρα  για την διαδικασία  πρόσδεσης  στην Σύρο…

Αγκυροβολήσαμε .φορτοεκφορτώσαμε  οχήματα   και  επιβάτες  και  αποπλεύσαμε  για  Πάρο με  τις ίδιες  καιρικές συνθήκες  αλλά  με περιορισμένες  μουρμούρες  από  τους  φίλους  μου  γιατί  και  ο καιρός  ομόρφαινε  αλλά  και  εγώ  πρόσεξα  πιότερο τους  θαλάσσιους  τιμωρούς (κύματα) …τι  δεν  πρόσεξα την  πείνα  τους και  την  αφόρητη  γκρίνια  τους …Όλα  αυτά  ήταν  μια  ωραία  νότα  και  ένα  μοναδικό  συμπλήρωμα στην  μοναξιά της  εξουσίας …έχει μοναξιά η άτιμη  έχει   έχει…Ανέβηκαν  δίπλα  μου  για κουβέντα  και  το κυριότερο επιθυμούσαν  και  έγινε  η εξιστόρηση μου  για  περιστατικά  της  θαλασσινής  πορείας  μου …Πολλές  απορίες  και  πολλά  ερωτηματικά   για  της  περιγραφής  μου  τα  καλούδια  ..προσωπικά θαλασσινά  ,καραβίσια  απίστευτα  ,επιβατών  γεγονότα  και  περιπέτειες ..και  μέσα  στην  εξιστόρηση  υπήρχε  και  η  άδεια  τους  τροφαποθήκη…ότι  πιο αναγκαίο  για  επίλυση….Πλησιάσαμε την  Πάρο  ,δέσαμε  άνετα  …

Βοριάς  ήταν…και  το κυριότερο  γεύτηκαν  κάτι  ντης και  ηρέμησε  η  γλώσσα  τους  από  την  μουρμούρα  ..βίρα  για  Νάξο  και συνέχεια για το  αποδέλοιπο ταξίδι ….που εάν  επιθυμείτε ,κάτι  βέβαια  που  θα  διαπιστωθεί  φίλτατοι …. θα  συνεχίσω  με την  πρώτη  ξαστεριά…Σας κούρασα …απολαύστε το ,ονειρευτείτε  και ήφθασα  για την συνέχεια….ΑΝΥΠΟΜΟΝΟΙ….

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *