ΜΟΝΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΚΡΑΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ ΒΕΒΑΙΩΝΟΝΤΑΙ ΠΑΡΑΒΑΣΕΙΣ
Είναι γνωστό, σε όλους τους επιχειρηματίες του χώρου της εστίασης και ξενοδοχείας πως οι εκπρόσωποι διαφόρων Οργανισμών Διαχείρισης Πνευματικών Δικαιωμάτων που εισέβαλαν σε χώρους εργασίας και βεβαίωναν παραβάσεις, ακόμα και σε περιπτώσεις (υπήρξε περίπτωση στη Θεσσαλονίκη) που κάποιος είχε ένα ραδιοφωνάκι για να ακούει τη μετάδοση ποδοσφαιρικών αγώνων. Όπως λένε πολλοί επιχειρηματίες, κάποιοι ελεγκτές λειτουργούσαν ως “κράτος εν κράτει” και το χειρότερο ήταν πως διαρκώς δημιουργούνται κι άλλοι τέτοιοι οργανισμοί με σκοπό τη συλλογή εσόδων, με αποτέλεσμα να μην ξέρει μια επιχείρηση σε ποιόν θα πρωτοπληρώσει χαράτσι. Οι Δήμοι δε, ήταν υποχρεωμένοι να υπακούσουν στις εντολές τους, επιβάλλοντας κυρώσεις.
Το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους όμως, έθεσε τέλος σε αυτό το ιδιότυπο καθεστώς που θύμιζε τους εκμισθωτές φόρων της οθωμανικής περιόδου. Απαντώντας στο ερώτημα της ∆ιεύθυνσης Οργάνωσης και Λειτουργίας Τοπικής Αυτοδιοίκησης του Υπουργείου Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, «αν οι αναφορές της εταιρείας Α.Ε.Π.Ι. Α.Ε. που αποστέλλονται στους δήμους της χώρας, με τις οποίες ”διαπιστώνονται” από υπαλλήλους της παραβάσεις των διατάξεων του ν.2121/1993, λαμβάνονται υπόψη προκειμένου να επιβληθούν, από τους δήμους της χώρας, οι διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται στο πδ 180/197 9 και στην Αστυνομική ∆ιάταξη 3/1996 ή αποστέλλονται στα καθ’ ύλην αρμόδια ελεγκτικά όργανα ως αναρμοδίως αποσταλείσες».
Με απλά λόγια δηλαδή, μόνο αρμόδιο όργανο του Κράτους, μπορεί να κάνει έλεγχο, να διαπιστώσει παράβαση κι γι αυτή να επιβληθούν οι προβλεπόμενες κυρώσεις. Και μάλιστα όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο κ. Πουλάκης “ απαιτείται βεβαίωση παράβασης από δημόσια Αρχή και όχι από ιδιώτη (Ολομ. ΣτΕ 1934/1998, 1972/2012, 15/2015), με την οποία βεβαιώνονται όλα τα στοιχεία του ελέγχου (τόπος, χρόνος, διενεργήσας τον έλεγχο κλπ), καθώς και έστω και ενδεικτική παράθεση των τίτλων των μουσικών συνθέσεων και των επωνυμιών των παραγωγών εταιρειών που εκτελέστηκαν δημόσια”.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως καταργούνται τα πνευματικά δικαιώματα. Κάτι τέτοιο θα ήταν άδικο και καταστροφικό για τους καλλιτέχνες. Καταργείται όμως η αντίληψη, πως ένας υπάλληλος μιας ιδιωτικής εταιρείας, μπαίνει σε μια άλλη εταιρεία και κάνει έλεγχο, υποχρεώνοντας τους κρατικούς φορείς να αποδεχτούν τον έλεγχο ως ακριβή και ειλικρινή και να επιβάλλουν κυρώσεις.
Εν ολίγοις: Τέλος στο πομπώδες ύφος κάποιων εισπρακτόρων των διαφόρων Οργανισμών Πνευματικών Δικαιωμάτων που αν κρίνει κάποιος από τους σφοδρούς αγώνες των πνευματικών δημιουργών στο παρελθόν, μάλλον δεν είχαν βρει τον τρόπο να πηγαίνουν όλα τα έσοδα στους πραγματικούς τους δικαιούχους.
ΣΧΕΤΙΚΑ
1.ΔΙΑΥΓΕΙΑ_ΑΕΠΙ ΤΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΕΓΓΡΑΦΟ
2. ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΟΥΛΑΚΗ
Save
Save
Save