ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ, ΕΧΟΥΝ ΠΛΗΡΩΘΕΙ;

ΕΚΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΜΕ, ΤΟ ΜΟΝΟ ΦΟΡΕΑ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΝΟΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΕΤΟΙΕΣ “ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ”

 

 

 

 

Η φωτογραφία είναι από βίντεο 20 Αυγούστου. Μεσημέρι. Καμάρι.

Η φωτογραφία είναι από βίντεο 20 Αυγούστου. Μεσημέρι. Καμάρι.

Μου το έχουν πει κατ’  ιδίαν τουλάχιστον τρεις εργαζόμενοι (ή πρώην εργαζόμενοι). Το έστειλαν με SMS και μηνύματα . Ψιθυρίζεται, εδώ και καιρό σε πολλούς κύκλους. Αλλά το χτεσινοβραδινό, δεν το άντεξα. Γνωστό μου παιδί. Από χρόνια. Πήδηξε από το απορριμματοφόρο και ήρθε προς το μέρος μου, τρέχοντας.

Με πλησίασε και αναλύθηκε σε δάκρυα. Δεν υπερβάλλω καθόλου!. Έκλαιγε. “Πες κι εσύ κάτι, να πάρουμε τα λεφτά μας”.

Έφυγε λέγοντας: “σε παρακαλώ, μην πεις το όνομά μου!”. Λες και είμαστε στην εποχή των μαγκουροφόρων τραμπούκων.

Για πρώτη φορά, το βάζω ως σειρά ερωτημάτων:

Η εταιρεία που είχε το έργο της καθαριότητας (βρωμίσματος, δηλαδή) του Δήμου, έχει πληρώσει τους εργαζόμενους της για τη δουλειά τους στο παρελθόν;.

Όταν κάνουν κρούση, τους απαντούν με το σκαιό ύφος που μου ανέφεραν οι εργαζόμενοι;

Ο Δήμος, πριν υπογράψει δήλωση μετανοίας και αναθέσει ξανά το έργο στους ίδιους, έκανε την απλή ερώτηση, αν πληρώθηκαν οι εργαζόμενοι (εκ του περισσού, ναι, αλλά Δήμος είναι, δεν είναι Ιδιωτική εταιρεία για να αδιαφορεί).

Αν τους χρωστούν, πότε θα τους πληρώσουν;.

Αν οι εργαζόμενοι τολμήσουν τελικά και προσφύγουν νομικά και για τα δεδουλευμένα τους, δεσμεύσουν τα τρέχοντα του Δήμου προς την εταιρεία Καθαριότητας, είναι σίγουρο πως θα συνεχιστεί αυτό το ελάχιστο και ακριβοπληρωμένο έργο που κάνει η εταιρεία;.

Τέλος: Η εταιρεία, είναι ίδια, δεν είναι;. Άσχετα με τους υπεργολάβους, νομικά είναι ίδια, έτσι δεν είναι κύριε Νομικέ Σύμβουλε του Δήμου;.

Και επειδή, είτε το θέλουμε, είτε δεν το θέλουμε, σε αυτόν τον τόπο οι μόνοι που νοιάζονται έμπρακτα για τους εργαζόμενους (οι άλλοι θεωρητικολογούν και μοιράζουν υποσχέσεις), είναι τα (αρτηριοσκληρωτικά, κολλημένα κ.τ.λ) παιδιά του ΠΑΜΕ Σαντορίνης. Μήπως παιδιά, πρέπει να το δείτε το θέμα;. (Ναι φίλοι του ΠΑΜΕ, ξέρω πως αδικώ, όταν σας θυμάμαι μόνο στα δύσκολα).

Σε ότι με αφορά: Επειδή από χτες, η εικόνα ενός άντρα να δακρύζει γιατί τα λεφτά που υπολογίζει για να ζήσει, δεν του τα δίνουν, έχει πετρώσει στο μυαλό μου. Αν δεν πάρω απαντήσεις, θα κάνω φασαρία. Μεγάλη. Μέχρι τη Βουλή θα φτάσει!. Και αυτό δεν είναι απειλή. Δεν είμαι παράγοντας, ούτε Γκρούεζας, κανενός πολιτευτή. Είναι απλά το μόνο που έχω, ως νομοταγής πολίτης και συμπολίτης φτωχών ανθρώπων που τους θεωρούν παράπλευρες απώλειες, στις εργολαβικές τους τσιριμόνιες.

Αν κάνω λάθος, ας με διαψεύσουν.

Save

Save

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *