Το ‘’Παιδί’’ Λοκατζής – Αλεξιπτωτιστής και η περιπετειώδης θητεία του.
Στη συνέχεια οι επικεφαλής Λοχαγοί έδωσαν εντολή στους καταδρομείς ‘’να φορέσουν την στολή παραλλαγής, τον πράσινο μπερέ και όχι κράνος, να πάρουν το όπλο τους με μια γεμιστήρα ο καθένας και σε 15 λεπτά να είναι όλοι έξω παρατεταγμένοι’’. Ιδιαίτερη εντολή έδωσαν οι Λοχαγοί επανειλημμένα ‘’την γεμιστήρα με τις σφαίρες να την βάλλουν στην τσέπη της φόρμας τους και δεν θα την τοποθετήσει κανείς στο όπλο, εάν δεν δώσει εντολή ο Λοχαγός’’.
Το βράδυ αυτό της 16ης Νοεμβρίου γύρω στις 10.00, τα οχήματα Ρέο με τους Καταδρομείς – Αλεξιπτωτιστές έφθασαν στο ‘’κέντρο διερχομένων’’ έναντι του σταθμού Λαρίσης. Εκεί αποβιβάστηκαν και προχώρησαν εντός του προαύλιου χώρου, όπου πήραν εντολή να είναι σε διαρκή ετοιμότητα. Ο ‘’Νεαρός’’ που είχε ως νέος πάλι φορτωθεί τον ασύρματο ήταν σε συνεχή επαγρύπνηση να μην χάσει από τα μάτια του τους παλαιούς ασυρματιστές, για να πάρει οδηγίες τι πρέπει να κάνει όταν χρειαστεί. Συγχρόνως κάθε τόσο σκεπτόταν
‘’οι ταραχές θα γίνονται στους δρόμους, θα υπάρξει κυνηγητό, θα τους προλαβαίνω τους άλλους με το βάρος του ασυρμάτου?’’, αυτό στριφογύριζε κάθε τόσο στο μυαλό του, καθώς κανείς καταδρομέας δεν γνώριζε τι ακριβώς συμβαίνει και που γίνονται οι ταραχές.
Σε 2-3 ώρες περίπου, δίδεται η διαταγή να παραταχθεί η Μοίρα έξω από το κτίριο του κέντρου διερχομένων.
Εκεί πάλι ο Διοικητής λέει προς τους Καταδρομείς ότι ‘’θα πάμε στο κέντρο να βοηθήσουμε την αστυνομία’’,
χωρίς να αναφέρει τι ταραχές γίνονται, που γίνονται και το κυριότερο ότι φοιτητές και κόσμος είναι κλεισμένοι εντός του Πολυτεχνείου. Επισήμανε μόνο ο Διοικητής ότι ‘’κανείς δεν θα ενεργήσει μόνος του, εάν δεν πάρει εντολή από ανώτερο του’’ και ‘’την γεμιστήρα με τις σφαίρες δεν θα την βάλλει κανείς στο όπλο του, εάν δεν πάρει εντολή από τον Λοχαγό του’’.
Αμέσως μετά επιβιβάστηκαν πάλι στα Ρέο και πρέπει να ήταν περίπου 01.00 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου 73 ημέρα Σάββατο, όταν τα Ρέο σταμάτησαν στην διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνης (ένα τετράγωνο κάτω από το Πολυτεχνείο) και αποβιβάστηκαν εκεί οι καταδρομείς.
Μόλις πάτησαν το πόδι τους στην άσφαλτο διαπίστωσαν ότι γινόταν ένας κακός χαμός, η ατμόσφαιρα αποπνικτική από τα καπνογόνα και τα δακρυγόνα που είχαν πέσει. Αμέσως ακούστηκε η φωνή ενός Λοχαγού
‘’γρήγορα συνταχθείτε και μην τρίβετε τα μάτια σας, θα γίνουν χειρότερα’’.
Προφανώς η προχειρότητα των εντολών ήταν εξόφθαλμη, αφού ο Διοικητής τουλάχιστον που γνώριζε την κατάσταση δεν πρόβλεψε να δώσει εντολή να πάρουν μαζί τους οι καταδρομείς τουλάχιστον από μια πετσέτα ή το παγούρι τους, για να αντιμετωπίσουν τα δακρυγόνα που έπεφταν συνεχώς. Στον γύρω χώρο υπήρχαν αποκαϊδια από φωτιές και συνθήματα στους τοίχους παντού και πέρα δώθε εγκαταλειμμένα αυτοκίνητα.
Εκεί στην Αβέρωφ και Μάρνης η Μοίρα συντάχθηκε σε 6άδες, με τα όπλα FN σε χιαστί και με τρανταχτά παραγγέλματα από τους αξιωματικούς ξεκίνησαν την άνοδο της Αβέρωφ προς την Πατησίων με σταθερό βηματισμό, σαν να πήγαιναν σε παρέλαση. Μόλις έφθασαν στην γωνία Αβέρωφ και Πατησίων, ο ‘’Νεαρός’’
που ευρισκόταν στην δεύτερη σειρά από δεξιά και στην πέμπτη από μπροστά, άνοιξε διάπλατα τα μάτια του, δεν πίστευε από αυτά που έβλεπε!
Στην γωνία Αβέρωφ και Πατησίων ήταν ένα μεγάλο άρμα μάχης και στην Πατησίων και Τοσίτσα άλλα δύο άρματα, μπροστά από τον κήπο του αρχαιολογικού μουσείου. Τα άρματα είχαν αναμμένους τους προβολείς τους και κατά διαστήματα περίπου κάθε 5 λεπτά, με το πολυβόλο τους υψωμένο προς τον ουρανό έριχναν τροχιοδεικτικές βολές κατά ριπές. Τα κροταλίσματα αυτών των ριπών τις άκουγε και τις έβλεπε ο ‘’Νεαρός’’.
Σε όλη την Πατησίων εμπρός από το Πολυτεχνείο δεν υπήρχε καθόλου κόσμος διαδηλωτών, οι πόρτες της κεντρικής πύλης είχαν κλείσει και οι διαδηλωτές είχαν πλημυρίσει το προαύλιο του ιδρύματος και τα κάγκελα.
Επί της Πατησίων και γύρω από το πολυτεχνείο υπήρχαν αστυνομικές δυνάμεις οι οποίες ήταν ένα συμπαγές τμήμα αστυνομικών με κράνη λευκά, από την πύλη του Πολυτεχνείου και δεξιά, πλήθος άλλοι αστυνομικοί
απλοί πεζοί ακροβολισμένοι σε όλη την Πατησίων και γύρω από το Πολυτεχνείο.
Η εικόνα που αποτυπώθηκε στον ΄΄Νεαρό’’ από τους ακροβολισμένους αστυνομικούς, μόλις ξεπρόβαλε συντεταγμένη η Μοίρα καταδρομέων στην Πατησίων, ήταν μία κίνηση ανακούφισης όλων μαζί, λες και
είχαν συνεννοηθεί, με απλωμένα τα χέρια και το σώμα τους έδειξαν σαν να έλεγαν ‘’άντε ρε παιδιά’’.
Η σπουδαιότερη όμως εικόνα που αποτυπώθηκε ανεξίτηλα στον ΄΄Νεαρό’’ ήταν το πλήθος κόσμου κυρίως νεαρά άτομα, που γαντζωμένα – κρεμασμένα επάνω στα κάγκελα από την μέσα μεριά του περιβόλου του ιδρύματος, μόλις είδαν τους καταδρομείς να έρχονται συντεταγμένα, με τα χέρια ψηλά φώναζαν συνεχώς συνθήματα προς τους στρατιώτες ‘’φαντάροι είστε αδέλφια μας’’, ‘’δεν μπορείτε να χτυπήσετε τ’ αδέρφια σας’’, ‘’φαντάροι, είμαστε άοπλοι, είμαστε αδέλφια, μη μας χτυπήσετε, ελάτε μαζί μας” και άλλα.
Τα απεγνωσμένα αυτά συνθήματα ακούγονταν συνεχώς και από τα μεγάφωνα.
Με βάδην παρέλασης και με τα τρανταχτά παραγγέλματα του επικεφαλής αξιωματικού, η Μοίρα των καταδρομέων συντεταγμένα έστριψε δεξιά στην Πατησίων και παρατάχθηκε στην μέση της οδού από το αριστερό κολωνάκι της κεντρικής πύλης και αριστερά προς την οδό Τοσίτσα. Εκεί και για αρκετή ώρα ο επικεφαλής αξιωματικός έδινε παραγγέλματα επίδειξης ικανότητας και υπακοής των καταδρομέων
‘’επ’ ώμου αρμ’’, ‘’παρά πόδας αρμ’’, ‘’προσοχή’’, ‘’ανάπαυση’’, ‘’τοποθετήσατε γεμιστήρα’’, ‘’οπλίσατε’’, ‘’αφοπλίσατε’’, ‘’αφαίρεση γεμιστήρας’’, ‘’μεταβολή αριστερά’’ και άλλα παραγγέλματα. Προφανής ήταν η επανειλημμένη αυτή επίδειξη, που συγχρονισμένα ακουγόταν ο ήχος από τα κροταλίσματα των όπλων και από τις κινήσεις των καταδρομέων, για εκφοβισμό των κλεισμένων διαδηλωτών εντός του ιδρύματος.
Εκεί στην μέση της Πατησίων που παρέμειναν περίπου 2 ώρες, πριν μετακινηθεί το άρμα για να έλθει μπροστά από τη πύλη, ο ‘’Νεαρός’’ από το σημείο που ευρισκόταν και στο ορατό πεδίο του παρατήρησε τα εξής: Στην Πατησίων έμπροσθεν του Πολυτεχνείου από την Στουρνάρη μέχρι την Τοσίτσα δεν υπήρχαν άλλοι στρατιώτες εκτός από την 1η ΜΑΛ, ενδεχομένως να υπήρχαν στο πλάι και πίσω από το ίδρυμα.
Οι απλοί αστυνομικοί που ήταν ακροβολισμένοι δεν κρατούσαν στα χέρια τους όπλο, κρατούσαν γκλόμπς και μερικοί στειλιάρια (κοντά καδρόνια). Τα άρματα μάχης που ήταν στην γωνία του κήπου του αρχαιολογικού μουσείου έριχναν κατά διαστήματα τροχιοδεικτικές βολές κατά ριπές, οι οποίες φαίνονταν και ακούγονταν.
Το πλήθος των νεαρών που ήταν πίσω από τα κάγκελα συνέχιζαν να φωνάζουν συνθήματα, στα δύο κολωνάκια επάνω από την κεντρική πύλη οι διαδηλωτές είχαν φτιάξει πρόχειρη εξέδρα από την οποία 2-3 εκφωνητές φώναζαν συνθήματα που ακούγονταν από τα μεγάφωνα. Ο ένας απ’ αυτούς που ήταν την περισσότερη ώρα εκεί, είχε αποτυπωθεί το πρόσωπο του στον ‘’Νεαρό’’, ήταν ένας νεαρός με μακριά μαλλιά και γυαλιά.
Κατά διαστήματα μπροστά στην πύλη ήταν 2-3 άτομα που φαίνονταν ότι κουβέντιαζαν με κάποιους από τους έγκλειστους. Αρκετό καιρό μετά τα γεγονότα μαθεύτηκε ότι κυβερνητικοί και καταληψίες (αναφέρεται και το όνομα του Κ. Λαλιώτη) έκαναν συζητήσεις για ειρηνική αποχώρηση των εγκλείστων, κάτι που προφανώς δεν ήθελαν κάποιοι και από τις δύο πλευρές, με αποτέλεσμα την εντολή εισόδου του Τανκ.
Η κεντρική πύλη (χωρίς την εξέδρα) πριν κλείσει η πόρτα 16ης/11/73. Εισαγγελέας καλεί τους Έγκλειστους να εξέλθουν 17/11/73
Το συμπαγές τμήμα των αστυνομικών με τα λευκά κράνη που ευρίσκοντο από το δεξιό κολωνάκι της πύλης και δεξιά παρέμεναν εκεί όλες τις ώρες σε ετοιμότητα.
Κατά την διάρκεια αυτών των ωρών, ο ‘’Νεαρός’’ δεν είδε κανένα άτομο να κείτεται στο έδαφος νεκρός ή τραυματίας, αλλά ούτε να μεταφέρεται στα χέρια ή με ασθενοφόρο τραυματισμένο άτομο, ενδεχομένως να υπήρχαν τραυματίες πριν τις 01.00 που εμφανίστηκε στο χώρο η μονάδα του ‘’Νεαρού’’.
Λίγα λεπτά πριν τις 03.00, ο επικεφαλής αξιωματικός των καταδρομέων με παραγγέλματα του συντεταγμένα
η Μοίρα από την μέση της Πατησίων οπισθοχωρεί στο απέναντι πεζοδρόμιο από την πύλη για να κάνει χώρο
στον δρόμο, προκειμένου να περάσει το άρμα που ευρισκόταν στην γωνία της Πατησίων με την Τοσίτσα.
Πέρασε το άρμα και έλαβε θέση στην μέση του δρόμου μπροστά από την κεντρική πύλη. Στα λίγα λεπτά
που παρέμεινε εκεί το άρμα, κινητικότητα φαινόταν ότι υπήρχε στην πόρτα της πύλη από τους έγκλειστους αλλά και από τους έξω. Ο νεαρός διαδηλωτής που ήταν όλες αυτές τις ώρες επάνω στην αυτοσχέδια εξέδρα της πύλης, βλέποντας την πρόθεση πλέον του Γαλλικού άρματος ΑΜΧ 30 να εισβάλλει , άρχισε να εκφωνεί τον Εθνικό Ύμνο και μαζί με αυτόν και όλοι οι έγκλειστοι.
Δύο Φώτο η μια από Αριστερά και η άλλη από δεξιά – λίγο πριν γυρίσει το Κανόνι πίσω του το Άρμα και Εισβάλει 03.00 17/11/73 –
Η 1η ΜΑΛ δεν φαίνεται στις φώτο γιατί έχει οπισθοχωρήσει πίσω από το Άρμα, από μέση της Πατησίων και προς όπισθεν πεζοδρόμιο.
Εκείνη την στιγμή το άρμα γυρίζει το μεγάλο κανόνι του προς τα πίσω του, δηλαδή αντίθετα προς την πύλη, αυτό είναι σε αντίθεση με όλες τις φωτογραφίες που δείχνουν το κανόνι να είναι προς τα εμπρός, προφανώς οι φωτογραφίες είναι λίγο πριν ξεκινήσει το άρμα που το κανόνι του ήταν κανονικά εμπρός.
Ευθύς αμέσως μαρσάρουν οι μηχανές του και με αναμμένους τους προβολείς του ξεκινάει την πορεία του προς την μεγάλη σιδερένια πόρτα της πύλης. Μικρή απόσταση πριν πέσει επάνω της φάνηκε να σταματά για λίγο και αμέσως μετά μαρσάροντας πάλι πέφτει με ορμή επάνω στην πόρτα και εισβάλλει μέσα.
Την στιγμή που έπεσε το άρμα επάνω στην πόρτα, εκσφενδονίστηκε προς τα μέσα η αυτοσχέδια εξέδρα και μαζί με αυτήν φάνηκε η φιγούρα του νεαρού εκφωνητή να πέφτει στο κενό, αστραπιαία πέρασε από την
σκέψη του ‘’Νεαρού’’ καταδρομέα ‘’πάει το παιδί, θα το πάτησε το άρμα’’.
Πίσω από το άρμα εισέβαλλε το μπλοκ των 30-50 αστυνομικών με τα λευκά κράνη (ΜΑΤ), που ήταν σε ετοιμότητα στην δεξιά πλευρά της πύλης, κραδαίνοντας τα γκλοπς που βαστούσαν.
Ταυτοχρόνως δίνεται εντολή στους καταδρομείς της Μοίρας συντεταγμένα και στην διάταξη που είχαν να πλησιάσουν προς τα κάγκελα του ιδρύματος κατά μήκος, από το αριστερό κολωνάκι της πύλης και αριστερά προς την οδό Τοσίτσα, δημιουργώντας μεταξύ των κάγκελων και των καταδρομέων ένα διάδρομο πλάτους περίπου 4-5 μέτρα, με προφανή σκοπό να περνούν από τον διάδρομο αυτόν οι έγκλειστοι που θα εξέρχονταν.
Οι καταδρομείς είχαν σαφή εντολή δεν θα ενεργήσει κανείς χωρίς ανώτερη εντολή και ήταν στοιχισμένοι σε θέση ανάπαυσης με το πρόσωπο τους προς τα κάγκελα. Οι αξιωματικοί που ήταν σε εγρήγορση, ήταν μπροστά από την πρώτη πλάγια γραμμή που έβλεπε προς τα κάγκελα και το αξιοσημείωτο ήταν ότι αυτοί είχαν την προσοχή τους στους καταδρομείς και όχι σε αυτούς που θα έβγαιναν, γι’ αυτό ήταν με το πρόσωπο τους προς τους καταδρομείς και με πλάτη προς τα κάγκελα. Οι εντολές που είχαν ήταν προφανέστατες, να μην τους ξεφύγει η κατάσταση με ανεξέλεγκτες κινήσεις εναντίον του κόσμου από τους καταδρομείς.
Στην γωνία Πατησίων και Τοσίτσα είχαν τοποθετηθεί από την αστυνομία 2-3 λεωφορεία κλούβες, τον χώρο που άφησαν κενό οι αστυνομικοί που εισέβαλαν στο ίδρυμα, δηλαδή από το δεξιό κολωνάκι της πύλης και δεξιά προς την οδό Στουρνάρη, τον κατέλαβαν αστυνομικοί απλοί από αυτούς που ήταν ήδη ακροβολισμένοι.
Με την κίνηση αυτή των αστυνομικών σφράγισαν την δίοδο διαφυγής των διαδηλωτών που θα εξέρχοντο προς την Στουρνάρη και ανέμεναν την έξοδο των εγκλείστων, ανέμεναν την λεία τους κρατώντας γκλομπς και στειλιάρια απειλητικά , καθώς απ’ ότι φαινόταν είχαν φάει και αυτοί αρκετό ξύλο κατά την διάρκεια των συγκρούσεων με τους διαδηλωτές τις προηγούμενες ημέρες.
Η έξοδος των εγκλείστων. Σε λίγα λεπτά από την εισβολή του άρματος, το οποίο γκρέμισε βίαια την σιδερένια πόρτα και την εισβολή του μπλοκ των αστυνομικών, άρχισε η έξοδος μαζικά των διαδηλωτών που ήταν μέσα στο Πολυτεχνείο από την γκρεμισμένη πόρτα. Από την διάταξη των αστυνομικών δυνάμεων και της παράταξης των καταδρομέων, αναγκαστικά το πλήθος των διαδηλωτών μετά την έξοδο τους από την πόρτα διέφευγαν μαζικά από τον διάδρομο που είχε δημιουργηθεί μεταξύ των κιγκλιδωμάτων και των καταδρομέων.
Αρκετοί από τους διαδηλωτές φορούσαν περιβραχιόνιο του ‘’Ερυθρού Σταυρού’’, προφανώς για να σεβαστούν το σήμα οι αστυνομικοί και να μην τους κτυπήσουν. Η έξοδος των διαδηλωτών γινόταν αργά καθώς στο μεγάλο πλήθος υπήρχε συνωστισμός, διασχίζοντας τον διάδρομο μπροστά από τους καταδρομείς οδηγούντο προς την γωνία Πατησίων και Τοσίτσα, εκεί ευρίσκοντο λεωφορεία – κλούβες της αστυνομίας και όσους προλάμβαναν οι αστυνομικοί τους έβαζαν στις κλούβες.
Ήταν αρκετοί διαδηλωτές που εξερχόμενοι από την πόρτα προσπαθούσαν τρέχοντας να διαφύγουν από το κέντρο της πύλης και δεξιά προς την Στουρνάρη και όχι από τον διάδρομο που έφευγαν οι υπόλοιποι.
Τους περισσότερους από αυτούς τους έπιαναν οι ακροβολισμένοι αστυνομικοί και τους κτυπούσαν με τα γκλομπς ή τα στειλιάρια. Δεν ήταν λίγες οι περιπτώσεις που παλιοσειρές καταδρομείς έφευγαν από την διάταξη τους και έπαιρναν από τα χέρια των αστυνομικών διαδηλωτές που τους κτυπούσαν και τους φυγάδευαν προς την οδό Αβέρωφ.
Η έξοδος συνεχιζόταν όταν ο ‘’Νεαρός’’ έκπληκτος διαπιστώνει ότι ο νεαρός εκφωνητής που έπεσε από
την εξέδρα κατά την εισβολή του άρματος και τον θεωρούσε νεκρό ήταν σχεδόν μπροστά του ολοζώντανος.
Είχε προσπαθήσει να διαφύγει από το κέντρο της πύλης, τον είχαν πιάσει οι αστυνομικοί και τον κτυπούσαν, κάποιος από τους καταδρομείς πρέπει να τον πήρε από τα χέρια τους και τον φυγάδευσε.
Η σκηνή αυτή εξελίχθηκε στα 3-4 μέτρα από τον ‘’Νεαρό’’ καταδρομέα και ένιωσε μια αγαλλίαση μέσα του όταν είδε ολοζώντανο τον εκφωνητή με τα μακριά μαλλιά και τα γυαλιά.
Τα ΜΑΤ εφορμούν λίγο μετά την Εισβολή του Άρματος για να εκδιώξουν τους Έγκλειστους περίπου 03.05 17/11/73.
Πρέπει να τονιστεί ότι οι αξιωματικοί των καταδρομέων, καθ’ όλη την διάρκεια της εξόδου των διαδηλωτών,
η προσοχή τους ήταν στραμμένη προς τους δικούς τους καταδρομείς για να αποφευχθεί τυχόν παρεκτροπή τους από κινήσεις εναντίον των διαδηλωτών, γι’ αυτό αυτοί ήταν με πρόσωπο προς τους καταδρομείς.
Μάλιστα σε μια περίπτωση που έγινε μπροστά στα μάτια του ‘’Νεαρού’’, ένας καταδρομέας που ευρισκόταν στην δεύτερη πλαϊνή σειρά, σήκωσε το όπλο του και με τον υποκόπανο προσπάθησε να φθάσει και να
κτυπήσει κάποιον από τους διερχόμενους τον διάδρομο διαδηλωτές. Αστραπιαία ο εύσωμος αξιωματικός που ήταν σχεδόν μπροστά του, του ρίχνει μια γροθιά και με τρανταχτή φωνή τον απείλησε να καθίσει φρόνημα.
Προφανώς οι αξιωματικοί είχαν άνωθεν εντολές να μην τους ξεφύγει η κατάσταση. Άλλωστε δεν πρέπει να διαφεύγει ότι οι περισσότεροι έφεδροι καταδρομείς ήταν από χωριά με εθνικιστικές – αντικομουνιστικές προκαταλήψεις και ένας βασικός λόγος εθελοντικής κατάταξης τους στο σώμα αυτό, ήταν να φορέσουν τον πράσινο ‘’μπερέ’’ για να κάνουν επίδειξη στο χωριό τους, αρκετοί δε κατά την άδεια τους που πήγαιναν στο χωριό τους κυκλοφορούσαν συνεχώς με την στρατιωτική στολή για να πουλάνε ‘’μούρη’’ ως κομάντος.
Αυτές οι γνωστές συμπεριφορές των καταδρομέων ανησυχούσαν την διοίκηση, γι’ αυτό και η προσοχή τους.
Κατά την διάρκεια της εξόδου των διαδηλωτών τουλάχιστον από την κεντρική πύλη, ο ‘’Νεαρός’’ καταδρομέας
στο ορατό πεδίο του δεν είδε να μεταφέρεται κανείς τραυματισμένος διαδηλωτής ή νεκρός. Εκτός από μια περίπτωση κατά την οποία ανάμεσα στο πλήθος των διαδηλωτών που διέφευγαν μέσα από τον διάδρομο, σε ένα πρόχειρο φορείο μεταφερόταν μια κοπέλα, της οποίας τα πόδια ήταν δεμένα πρόχειρα με ξύλα οικοδομής (τάβλες), κάτι σαν νάρθηκες και επιδέσμους. Αυτοί που βαστούσαν το φορείο φορούσαν περιβραχιόνιο με το σήμα του Ερυθρού Σταυρού. Μετά από χρόνια ο ‘’Νεαρός’’ έμαθε ότι η κοπέλα αυτή ήταν η τραυματισθείσα στα πόδια από την πόρτα που εκσφενδονίστηκε κατά την εισβολή του άρματος.
Η κοπέλα αυτή ήταν η Πέπη Ρηγοπούλου, μετέπειτα καθηγήτρια του πανεπιστημίου Αθηνών.
Τα παρακάτω σκαριφήματα 1 & 2 δημιουργήθηκαν από τον ‘’Νεαρό’’ 50 χρόνια μετά, όπως αποτυπώθηκαν στην μνήμη του στις 17/11/1973.
Το αριστερό σχέδιο Ν. 1 απεικονίζει την άφιξη της 1ης ΜΑΛ και την παράταξη της στον χώρο εμπρός από την κεντρική είσοδο του ιδρύματος, καθώς τις δυνάμεις της αστυνομίας και την θέση των αρμάτων μάχης κατά ώρα 01.00 περίπου της 17ης/11/73.
Στο δεξιό σχέδιο Ν. 2 απεικονίζεται η διάταξη των δυνάμεων επί της Πατησίων λίγο πριν εισβάλλει το άρμα στην πύλη κατά ώρα 03.00 και αμέσως μετά η έξοδος των διαδηλωτών και η κατεύθυνση τους.
Τα απεικονιζόμενα σύμβολα: = Άρμα μάχης ΑΜΧ 30 , = Διαδηλωτές , = Αστυνομικοί ΜΑΤ
= Αστυνομικοί απλοί , = Άνδρες της 1ης ΜΑΛ , = Αξιωματικοί 1ης ΜΑΛ, = ο ‘’Νεαρός’’ καταδρομέας.
Η μαζική έξοδος των διαδηλωτών από την κεντρική πύλη της Πατησίων διήρκεσε περίπου μισή ώρα και αμέσως μετά εδώθει εντολή στους καταδρομείς να εισέλθουν εντός του προαυλίου του ιδρύματος.
Μερικοί καταδρομείς κατά διμοιρίες μαζί με αστυνομικούς εισήλθαν στα κτίρια με σκοπό εάν υπάρχουν διαδηλωτές εντός αυτών να τους αναγκάσουν να φύγουν εκτός ιδρύματος.
Ο ‘’Νεαρός’’ που συνεχώς είχε τον νου του να μην χάσει από τα μάτια του τους παλαιούς ασυρματιστές, μαζί τους και με τις οδηγίες αυτών, έστησαν εκεί στο προαύλιο τον ασύρματο για να έχουν επικοινωνία με την βάση τους και το αρχηγείο. Η θέση που έστησαν τον ασύρματο ήταν μπροστά από το αριστερό κτίριο του ιδρύματος, μάλιστα χρησιμοποίησαν ως στήριγμα το δένδρο φοίνικα για ν’ απλώσουν την κεραία του ασυρμάτου, στο σκαρίφημα Ν. 2 η θέση του ασυρμάτου απεικονίζεται με το σύμβολο .
Κατά την είσοδο του στο προαύλιο από την γκρεμισμένη πόρτα ο ‘’Νεαρός’’ είδε ένα σκούρο αυτοκίνητο εντελώς κατεστραμμένο, πατημένο προφανώς από το άρμα. Πολύ αργότερα έμαθε ότι ήταν μια Μερσεντές που είχαν βάλλει οι διαδηλωτές για να εμποδίσουν ν’ ανοίξει η πόρτα. Ακόμη υπήρχαν πολλά αποκαΐδια στο προαύλιο από φωτιές που προφανώς είχαν βάλλει οι διαδηλωτές για να προστατευθούν από τα δακρυγόνα που τους είχε ρίξει η αστυνομία, πριν εμφανιστούν οι καταδρομείς στον χώρο.
Καθ’ όλη την διάρκεια που ευρέθη στον χώρο του Πολυτεχνείου ο ‘’Νεαρός’’ δεν είδε κανέναν νεκρό ή τραυματία, εκτός της περίπτωσης που αναφέρθηκε παραπάνω αυτή της κοπέλας στο φορείο, αλλά ούτε άκουσε κάποιον άλλο καταδρομέα να αναφέρει κάτι σχετικό.
Το μόνο που μπορεί να χαρακτηριστεί περίεργο, είναι όταν ένας νέος καταδρομέας ασυρματιστής πήγε στον επάνω όροφο του Πολυτεχνείου από τις εξωτερικές διπλές σκάλες προκειμένου να βρει τσιγάρα κλπ για να τα
πάρει καθ’ όσον στο ισόγειο τα είχαν πάρει όλα οι αστυνομικοί, γύρισε άπρακτος λέγοντας ‘’εκεί μόλις ανέβηκα τις σκάλες ήταν κάποιοι με πολιτικά και με γύρισαν πίσω’’. Πράγματι και ο ‘’Νεαρός’’ από το προαύλιο που ευρισκόταν, είχε δει στον όροφο εκεί που κατέληγαν οι διπλές εξωτερικές σκάλες να περιφέρονται μερικοί άνδρες με πολιτικά ρούχα.
Ήταν γεγονός το πλιάτσικο των αστυνομικών στις προμήθειες που είχαν αφήσει πίσω τους οι διαδηλωτές, μόλις απομακρύνθηκαν οι διαδηλωτές από τα κτίρια, εισήλθαν σε αυτά κατά βούληση οι απλοί αστυνομικοί
και έβγαιναν με παραφουσκωμένη την στολή τους από τσιγάρα, καφέδες και ότι άλλο αξιόλογο εύρισκαν από τις προμήθειες που είχαν αφήσει οι διαδηλωτές. Ο ‘’Νεαρός’’ που ήταν στο προαύλιο και είδε αρκετούς από αυτούς με την παραφουσκωμένη στολή τους να την υποβαστάζουν για να μην πέσει το εμπόρευμα, σκέφθηκε ότι ‘’ατύχησαν να μην προβλέψουν την εξέλιξη
αυτή, για να έχουν μαζί τους τσάντες για τα λάφυρα’’.
Στις 05.00 περίπου είχε ολοκληρωθεί η έξοδος των εγκλείστων διαδηλωτών και αποχώρησαν τα άρματα που ευρίσκοντο γύρω από το ίδρυμα. Σε λίγο εδώθει εντολή στους καταδρομείς να ετοιμαστούν να αποχωρήσουν,
ο ‘’Νεαρός’’ με τους άλλους ασυρματιστές μάζεψαν τις κεραίες και τον ασύρματο, επιβιβάστηκαν και αυτοί στα οχήματα Ρέο τα οποία κατευθύνθηκαν προς το κέντρο διερχομένων στον σταθμό Λαρίσης.
Το προαύλιο μετά την Έξοδο των Εγκλείστων στις 08.00 το πρωί της 17/11/1973 – Τα ΜΑΤ και Η 1η ΜΑΛ έχουν αποχωρίσει.
Πίσω στο Πολυτεχνείο και γύρω από αυτό, είχαν παραμείνει μερικές δυνάμεις της αστυνομίας με απλούς πεζούς αστυνομικούς. Οι καταδρομείς της 1ης ΜΑΛ αποβιβάστηκαν έξω από το κτίριο του κέντρου διερχομένων
και εισήλθαν στο προαύλιο του κέντρου, εκεί ενημερώθηκαν ότι παραμένουν σε επιφυλακή και μπορούν να ξεκουραστούν όπου μπορούν, είτε στα λίγα κρεβάτια που υπήρχαν είτε στον προαύλιο χώρο κατάχαμα, χωρίς
να βγάλουν μπότες και εξαρτήσεις, προκειμένου να είναι σε ετοιμότητα. Για φαγητό τους έφεραν γαλέτες σε γκαζοτενεκέδες και σταφίδες.
Δεν πέρασαν 5-6 ώρες και δίνεται διαταγή να συνταχθεί η Μοίρα, εκεί ενημερώθηκαν από τους αξιωματικούς ότι θα βγούν οι Λόχοι πεζοί σε διάφορα σημεία της πόλης για έλεγχο τήρησης της τάξης από αναρχικά στοιχεία, μετά από καιρό έμαθαν ότι στις 11.00 είχε κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος για απαγόρευση των
συγκεντρώσεων – διαδηλώσεων. Ήταν περίπου 12 το μεσημέρι όταν ο Λόχος που συμμετείχε ο ‘’Νεαρός’’ ξεκίνησαν πεζοί με κατεύθυνση την Κυψέλη, με πλήρη την εξάρτηση τους και τον ‘’πράσινο μπερέ’’ τους, σε δυάδες ο ένας πίσω από τον άλλο καταλαμβάνοντας τις δύο άκρες των άδειων δρόμων από ανθρώπους και αυτοκίνητα.
Κατά τις 2-3 ώρες πεζοπορίας στο κέντρο της Αθήνας, ο λόχος του ’’Νεαρού’’ δεν συνάντησε διαδηλωτές ούτε συγκρούστηκε με κανέναν, εκτός από κάποια μακρινά σποραδικά συνθήματα που ακούγονταν από κάθετα στενά κατά την πεζοπορία τους, κοντά στην πλατεία Κυψέλης από μεμονωμένα άτομα. Περίπου στις 15.00 επέστρεψαν πεζοί οι καταδρομείς στο κέντρο διερχομένων, χωρίς να συμβεί κανένα έκτροπο κατά την διάρκεια της πεζοπορίας τους. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τους άλλους Λόχους που είχαν κατευθυνθεί προς άλλες περιοχές. Εκεί τελείωσε για το Σάββατο 17/11/73 η δραστηριότητα της 1ης ΜΑΛ, η οποία παρέμεινε σε επιφυλακή εντός του κέντρου διερχομένων, τρώγοντας γαλέτες και σταφίδες.
18 Νοεμβρίου 73 ημέρα Κυριακή. Ήταν περίπου 11 η ώρα το πρωί όταν μερικές διμοιρίες καταδρομέων πήραν εντολή να επιβιβαστούν σε άρματα μεταφοράς προσωπικού για να τους πάνε σε διάφορα σημεία της πόλης για να ελέγξουν – αποκόψουν την κυκλοφορία. Ο ‘’Νεαρός’’ μαζί με ένα παλαιό ασυρματιστή, με καμιά δεκαριά καταδρομείς και έναν Ανθυπολοχαγό επικεφαλής, επιβιβάστηκαν στο μεταγωγικό άρμα με κατεύθυνση την πλατεία Ομονοίας.
Έφθασαν στην πλατεία Ομονοίας και αποβιβάστηκαν στην γωνία της οδού Αγ. Κωνσταντίνου σχεδόν έξω από φαρμακείο του ‘’Μπακάκου’’. Η πλατεία ήταν έρημη από πολίτες, κάποιοι ελάχιστοι που περνούσαν με σκυφτό το κεφάλι απομακρύνονταν γρήγορα από αυτήν και δεν υπήρχαν συγκρούσεις με διαδηλωτές. Την ίδια ώρα περνούσαν από την πλατεία με διάφορες κατευθύνσεις άλλα άρματα μεταγωγικά αλλά και βαριά άρματα, χωρίς ν’ ακούγονται βολές πυροβόλων. Η διμοιρία του ΄΄Νεαρού’’ αμέσως μετά την αποβίβαση της από το μεταγωγικό άρμα, κατευθύνθηκε προς την οδό 3ης Σεπτεμβρίου με επικεφαλής τον Ανθυπολοχαγό, ο οποίος προφανώς είχε τις εντολές για ενέργειες.
Μόλις ξεπρόβαλαν από στην γωνία της πλατείας Ομονοίας με την 3η Σεπτεμβρίου, ο ‘’Νεαρός’’ στο ορατό
του πεδίο βλέπει καθαρά, έναν πεζό αστυνομικό να διασχίζει τρέχοντας με μεγάλους διασκελισμούς επί του πρώτου κάθετου στενού (Σατωβριάνδου) την 3η Σεπτεμβρίου. Ο αστυνομικός είχε απλωμένο το χέρι του κρατώντας περίστροφο και σε δευτερόλεπτα χάθηκε από το οπτικό πεδίο του ‘’Νεαρού’’, χωρίς ν’ ακούσει κρότο από πυροβολισμό. Προφανώς κάποιον κυνηγούσε ο αστυνομικός μόνος του, καθώς δεν ακολούθησαν άλλοι αστυνομικοί.
Άρματα μάχης προς την πλατεία Ομονοίας, πρωί της 18/11/1973 Άρμα μάχης και μεταφοράς προσωπικού 18/11/1973
Εκεί στην διασταύρωση των οδών 3ης Σεπτεμβρίου και Σατωβριάνδου τοποθετήθηκε η διμοιρία του ‘’Νεαρού’’μη επιτρέποντας σε κανέναν πολίτη να εισέλθει προς την πλατεία Ομονοίας, αν και δεν υπήρχε κίνηση από πολίτες. Προφανώς ο αποκλεισμός στην διασταύρωση αυτή γινόταν προληπτικά ή υπήρχαν πληροφορίες για συγκέντρωση διαδηλωτών, κάτι που δεν πραγματοποιήθηκε. Τα πάντα στην διασταύρωση αυτή αλλά και σε όλη την περιοχή της πλατείας Ομονοίας ήταν κλειστά, μέχρι και τα περίπτερα.
Ο ‘’Νεαρός’’ δεν άκουσε πυροβολισμούς ούτε έγιναν συγκρούσεις καθ’ όσον ήταν αποκλεισμένη η Ομόνοια, εκεί στην διασταύρωση της 3ης Σεπτεμβρίου η διμοιρία του παρέμεινε για 3-4 ώρες χωρίς κανένα συμβάν και στην συνέχεια με όχημα Ρέο επέστρεψαν στο κέντρο διερχομένων όπου συνέχισε να είναι σε επιφυλακή όλη η Μοίρα.
Στο κέντρο διερχομένων παρέμεινε σε επιφυλακή η 1η ΜΑΛ μέχρι το μεσημέρι της Πέμπτης, χωρίς να μετακινηθεί ξανά εκτός των κτιριακών εγκαταστάσεων του κέντρου. Στις 6 ημέρες που παρέμειναν εκεί οι καταδρομείς, ξεκουράζονταν και εκοιμούντο όπως ήταν με την πλήρη εξάρτηση τους, είτε καθήμενοι κατάχαμα
στο προαύλιο του κέντρου είτε ορισμένοι στα λίγα κρεβάτια που διέθετε αυτό. Για όλες τις ημέρες η σίτιση τους ήταν γαλέτες και σταφίδες, με συνέπεια σε πολλούς καταδρομείς να προκληθεί έντονη διάρροια, κάτι ανάλογο συνέβη και στον ‘’Νεαρό’’ καταδρομέα. Όλες τις ημέρες έφεραν μαζί τους τα όπλα τους.
Κατά την διάρκεια παραμονής τους στο κέντρο συνέβη και ατυχές γεγονός στο προαύλιο, ένας καταδρομέας κατά την επίδειξη των όπλων έξω από το Πολυτεχνείο την Παρασκευή 16/11/73, με την τοποθέτηση της γεμιστήρας στο όπλο, την αφαίρεση της γεμιστήρας, πυροβολισμό στον αέρα για την βεβαίωση ότι δεν έχει μείνει σφαίρα στο όπλο και την τοποθέτησης της στην τσέπη της φόρμας τους, ο καταδρομέας αυτός προφανώς κάτι δεν έκανε ορθά και είχε μείνει στο όπλο του σφαίρα στην θαλάμη.
Κατά την χαλαρή συζήτηση μεταξύ των 4-5 καταδρομέων για να περάσει η ώρα στο προαύλιο, ο ένας από αυτούς συζητώντας προφανώς ασυναίσθητα και χωρίς να έχει πάρει χαμπάρι ότι είχε μείνει σφαίρα στην θαλάμη του όπλου του, πασπάτευε την σκανδάλη και ξαφνικά εκπυρσοκρότησε το όπλο, η σφαίρα χτύπησε άσχημα τον διπλανό του καταδρομέα στον μηρό. Αυτονόητη η άμεση μεταφορά του στο νοσοκομείο.
Αφού έκαναν το πρώτο τους μπάνιο μετά από 6-7 ημέρες και έφαγαν κανονικό φαγητό από τους μαγείρους της μονάδας, μπήκαν σε ρυθμούς αναμονής να λήξει η επιφυλακή. Οι περισσότεροι δεν γνώριζαν τι ακριβώς είχε συμβεί στα γεγονότα των προηγούμενων ημερών, εκτός από αυτά που είχαν δει με τα μάτια τους και είχαν ακούσει με τα αυτιά τους, όπως αυτά που αναφέρονται από τον ‘’Νεαρό’’ καταδρομέα – Αλεξιπτωτιστή……….
Ο «Νεαρός Καταδρομέας – Αλεξιπτωτιστής», είναι και ο γράφων το χρονογράφημα, Συρίγος Ελευθέριος.
Σχόλιο γράφοντος: Την χούντα δεν την έριξαν τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, αντιθέτως 25/11/73 ήλθε μια πιο επικίνδυνη χούντα, αυτή του Δ. Ιωαννίδη (ο Μίμης, όπως τον έλεγαν οι φίλοι του), η χούντα έπεσε αναγκαστικά από τα γεγονότα της Κύπρου, τον Ιούλιο 1974 (η συνέχεια στο χρονογράφημα…)!”.