Του Λάμπρου Βαζαίου
Το Νορ Ατλας, “κατερρίφθη, από φίλiα πυρά”. Οι χουντιάρηδες, είχαν άλλα στο νού τους. (Santonews).
“Το πραξικόπημα ο Αττίλας Ι
…….και από κοντά ο Αττίλας ΙΙ
*Στον Οδυσσέα βρίσκονται περισσότερα, εδώ σημειώνονται μερικά από όσα δεν γράφηκαν.
Το κόκκινο PASSAT του Νίκου Τσουρή
Το σχολείο της Λακατάμιας, ο πορτοκαλεώνας, το ψυγείο της COCA COLA.
Στην Μεσούντα, στο «υπόγειο στρατηγείο»! (Θανάσης Σκλαβενίτης και ο απερίγραπτος Νίκος Σαμψών!)..και μετά στο δρόμο για το Σανατόριο της Κυπερούντας για νερό, δροσιά, τσαϊ και ελιές από την matron , την Λούση.
Ηρώ Μάγου, ο φαρμακοποιός, χειρουργεία, Μανώλης Εγγλεζάκης, Μανώλης Φουντουλάκης οδοντίατρος και ιστορικός-παλαιοντολόγος-ερευνητής στην Χαλκίδα.. Δεν είναι από καιρό πια μαζί μας.
Περίστροφο εγγλέζικο αστυνομικό Wembley με 9 μόνο(!) σφαίρες, ραντάρ του Τρόοδος, πισίνα του Παρκ και οι Γκούρκας, οι Πλάτρες, η Κυπερούντα.. Αδα και Αντρούλα οι sisters και η Αννίτα Μιχαηλίδου αδελφή της Άδας (στην Ελλάδα μετά ο Μάκης Μπαλαούρας παντρεύτηκε την όμορφη Αννίτα που «έφυγε» πρόωρα αφήνοντας την όμορφη Όλγα την κόρη της κοντά μας να νοιάζεται στον Δήμο για την πόλη σαν καλή πολεδόμος!).
Τα χωριά Καλοπαναγιώτης, Αμίαντος, ΕΟΚΑ Β΄(και ο Μουστάκας!), Τάκης Μούρκας, Κώστας Κουτρούμπας, Καστανάκης, Αντώνης Πολυθοδωράκης, ο Αχιλλέας Κοντοάγγελος, Σταυροβούνι, Λεμεσσός, Λουρουντζίνα, Αθηαίνου, Μιχάλης και Φοίβος οι ανθυπολοχαγοί του Κυπριακού Στρατού τότε με τον Παντελίδη.
Νορ Ατλας, και κατάρριψη, ο οδηγός μου (καλόγερος το παρατσούκλι του) και ο καταδρομέας με το κάταγμα στην κνήμη, από το ατύχημα που προξένησε με τις μανούβρες του ασθενοφόρου ο κατατρομαγμένος καλόγερος! …και αντί για συγνώμη ο αθεόφοβος να λέει στον λοκατζή, «άντε, σε γλύτωσα από τον πόλεμο, θα πάρεις και αναρρωτική!»
Ο Λάμπρου στο πυροβολικό στην Αθαλάσσα που έριξε όλες τις οβίδες κουτουρού (όπως αργότερα μου είπε για να μην ανατιναχθούνε τα πυρομαχικά από τους Τούρκικους βομβαρδισμούς) ) στην Μια Μηλιά,. Τα αντιεροπορικά του το προηγούμενο βράδυ καταρρίψανε το Νορ Ατλας που πετούσε με σιγή ασυρμάτου γιατί οι ανόητοι της εθνοσωτήριας δεν βρήκαν άλλο τρόπο ειδοποίησης! Τόσα παληκάρια τζάμπα και βερεσέ! Το ψυχιατρείο βομβαρδισμένο εκείνο το βράδυ και ο Λάμπρου πέθανε μετά λίγα χρόνια,, αφού βασανίστηκε πολύ από τύψεις που δεν του ανήκαν. Ο Λεμονιάς και οι σεφταλιές του, κονιάκ και ουϊσκυ, ποκεριζέ παίζανε στο ξενοδοχείο του Τρόοδος.
Η Λούση, η maitron,, ξεφωνίζει στον δρόμο τον Σαμψών, γράφει και καταγγέλλει τον Βαλτχάϊμ πως δεν κάνει ό,τι πρέπει. Τον καταγγέλλει στον ΟΗΕ αδιαφορώντας για το γεγονός ότι είναι ΓΓ Γραμματέας του, και θυμίζει σε όλους το κακό παρελθόν του, τότε που στον πόλεμο ήταν αξιωματικός των SS! Θυμάται πάντα η τρομερή Λούσυ, πως σπούδασε στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο της Βηρυττού και περηφανεύεται που έχει αλληλογραφία με όλους τους τρανούς όπως τους λέει. Είναι η αλήθεια πως τους τα λέει χύμα με τα ωραία παλαιομδίτικα Αγγλικά της! Και όλοι ξέρουν πως μια-δυο φορές το μήνα τα λέγανε οι δυό τους με τον Μακάριο. Στέρεη η σχέση, παλιά και δοκιμασμένη η φιλία τους. Ήταν απόλαυση να ακούς την τραγουδιστή Κυπριακή λαλιά της.. Ηγετική φυσιογνωμία του νησιού «με τον τρόπον της».
Της έλεγα να μην σπαταλάμε τα ακριβά αποροφήσιμα ράμματα στο χειρουργείο και με μάλωνε λέγοντας…ξέρεις ντοκτόρ πόσο κάνει ό άνθρωπος που χειρουργείς; τι είναι το ράμμα μπροστά στον άνθρωπο; Με ρούμπωσε, τι να απαντήσω; Την έπιασα να κλαίει κρυφά με αναφιλητά για την προσφυγιά, έξω από το στρατόπεδο της Λάρνακας. Δεν το άντεχε η περηφάνια της Κυπριακής ψυχής της. Έλπιζε …«Εν νάρθει ο Μακάριος πίσω να σιάξει τα πράγματα!». Έτσι το παρακαλούσε και το έλπιζε! Δεν της βγήκεν όμως κι’έφυγεν με το παράπονον! (έβαλα τα ν στις λέξεις στην μνήμη της!!) . Κοντά της συνέχεια ο άντρας της ο Χρήστος. Κλασσική φιγούρα Ελλαδίτη μόνιμου επαρχιώτη υπαξιωματικού. Αθόρυβος, λιγομίλητος, παρών όλες τις ώρες, όλες τις μέρες. Καθόταν τα βράδια της πλήξης στην Κυπερούντας, τα μοναχικά βράδια με την Λούσυ, με το εργόχειρο του ο καθένας τους, μέχρι που ο πόλεμος και εμείς όλοι τους χαλάσαμε την ησυχία. Παντρεύτηκα μεγάλη έλεγε η maitron, γιατί ντοκτόρ μου λαλώ σου(!) όταν περνούν τα χρόνια δεν κάνεις μόνος, σκέψου ποιος θα φτιάχνει τις βαλίτσες στα ταξίδια ; ..και ο Χρήστος μόλις τελείωσε από την ΕΛΔΥΚ συνέχισε την θητεία του στην Κυπερούντα στο παλιό Αγγλικό Σανατόριο με την Λούσυ! .
Ο Μανώλης Εγγλεζάκης ο γιατρός της ΕΛΔΥΚ παιδίατρος γλυκός και ευγενής συνάδελφος, ξεμπάρκαρε στην αυλή του Σανατόριου ένα μεσημέρι τότε στον Αττίλα ΙΙ, από το χιλιοτρυπημένο από βλήματα ασθενοφόρο του, κουβαλώντας απίστευτο κοπάδι στρατιώτες που μάζευε στο δρόμο. Δεν πιστεύεται πως κατάφερε να χωρέσει στην αμπουλανς όλους αυτούς. Μας θύμισε τα στοιχήματα που βάζανε για το πόσους στριμώχνονται σε τηλεφωνικό θάλαμο η στο μίνι –κουπερ! Άλαφιασμένος ο Μανώλης δεν μπορούσε να βγάλει κανένα ήχο. Η φωνή του είχε μπλοκάρει από την δίψα και την κούραση. Τον βάλαμε να πιει λίγο τσάι με το ζόρι και να κάνει μπάνιο. Μόλις ζωντάνεψε λίγο μας κοίταζε σαν να μας έβλεπε πρώτη φορά. Ανησυχήσαμε λίγο για το απλανές βλέμμα και ο Μούρκας του βάζει μπροστά του ένα φύλλο χαρτί και το μολύβι του, λέγοντας «έλα Μανώλη ζωγράφησε μας κάτι» Ο Εγγλεζάκης ο μανιώδης σκιτσογράφος από τα χρόνια της Σχολής τον κοίταξε με απορία και ψιθύρισε «δεν μπορώ!» Τότε καταλάβαμε όλοι τι είχε περάσει για να φτάσει,, όπως έφτασε, κοντά μας!
Ό άλλος Μανώλης ο Φουντουλάκης, οδοντίατρος της ΕΛΔΥΚ χάθηκε στο δρόμο και όταν έφτασε εγώ χειρουργούσα και τον είδα να μπαίνει μισολιπόθυμος στο χειρουργείο. Δεν καταλάβαινε που βρισκόταν και ζητούσε νερό και τσιγάρο! Τον βοηθήσαμε να συνέλθει, πέρασε ο καιρός και αρκετά χρόνια μετά τον ξαναβρήκαμε ερευνητή παλαιοντολόγο στην Χαλκίδα.
Δάνειο στον Νίκο Τσουρή τις Κυπριακές λίρες που περνούσαν τότε μόνο στην Κύπρο! Ο θείος του ο κύριος Λουϊζου στην Ακαδημίας και Εμ.Μπενάκη, με τις ιατρικές μπλούζες να μου το επιστρέφει μόλις γύρισα. Ο Νίκος έστησε αμέσως πετυχημένη επιχείρηση με θερμοκήπια για την παραγωγή ειδικής ποικιλίας γαρύφαλλων! Λίγο καιρό μετά μου έλεγε πως φόρτωνε ένα αεροπλάνο την εβδομάδα για την Γερμανία. Πολύ γρήγορα η δουλειά του έγινε πολύ πετυχημένη. Χρόνια μετά σκεφτόμουνα πως έκανα λάθος να μην συνεταιριστώ μαζί του. Βλέπεις ούτε εμπορικό μυαλό είχα και τα χρήματα τα χρειαζόμουν. Τα οικονομικά της οικογένειας καθόλου ανθηρά. Αβεβαιότητα, ανασφάλεια καμία δυνατότητα ακόμη ιδιωτικής δουλειάς. Κερασάκι στην τούρτα η μετάθεση στο Κιλκίς! Ποιό Κιλκίς όμως (!)… Μαυροκλήσι του Έβρου και μετά πάλι πίσω στο Κιλκίς! Οι συμπτώσεις όμως και η παράξενα καλή μου τύχη με γύρισαν πίσω στο 401 γρήγορα. Η αρρώστια του Ανδροκλή Ζερβάκη (ευτυχώς έγινε καλά γρήγορα ο καλός άνθρωπος και φίλος!) διόρθωσε τα πράγματα!
Μεταπολίτευση στην Κύπρο, Μεταπολίτευση στην Αθήνα. Επιστροφή με πλοίο, η Αύρα με ένα λουλούδι, εγώ με λινό σακάκι κατεβαίνω με τους τελευταίους. Καθυστέρησα κουβεντιάζοντας με την Μόνικα Βασιλείου την ηθοποιό αδελφή του μετέπειτα προέδρου. *
*αυτό μου το λένε συνέχεια από τότε στην οικογένεια,, δεν μου το συγχωρήσανε ποτέ!
42
*Mε τον νου μου ταξιδεύω.
43
Η «Καθημερινή» την Κυριακή του Πάσχα 2021 σε τίτλο πρώτης σελίδας έγραφε :
« Δώστε μας λόγους να μείνουμε στην Ελλάδα».
Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο όμως έγραφε: «Κωδικός : στήριξη των Νέων»
Τι ισχύει τελικά;”.