“ΣΩΣΑΜΕ ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ ΜΙΧΑΛΗ”

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“ Καπετάν Μιχάλη το Σάββατο 27/01 σας προσκαλώ εάν διανυκτερεύσετε στην Σαντορίνη και σας το επιτρέψει ο γεροξεκούτης ΑΙΟΛΟΣ με το πλεούμενο σας ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ και εάν βεβαίως εσύ και οι αλμυροβρεγμένοι σου επιθυμούν την συντροφιά μας στην οινοχορευτική μας σύναξη που θα κάνει ο πολιτιστικός σύλλογος του χωριού μας ΕΣΤΙΑ ΠΥΡΓΟΥ στην Ταβέρνα του φίλου μας Αρτέμη Δεναξά στον ΠΥΡΓΟ σας περιμένομε …..αυτό του μεταβίβασα τηλεφωνικά… και απεκκριθείς μου είπε captain if the weather is good, I will come…δεν πιστεύω να θέλετε και ερμηνεία ;; ….

Πράγματι ανυπομονούσα και καρτερούσα να τον δω ,να τον ασπαστώ, να τα πούμε, να μου εξιστορήσει τις περιπέτειες του ΟΛΕΣΣΣΣ ….επιμένω ΟΛΕΣ….. τα άγχη του ,να μου περιγράψει δια της νοηματικής λόγω βιολιού τις πολύ μελετημένες μανούβρες του …όπως μαθαίνω…. στα δύσκολα Κυκλαδίτικα λιμάνια μας , τις αγωνίες του, τα ντέρτια των καιρών και του Αιόλου ,και βεβαίως του γκρινιάρη και στριμμένου Ποσειδώνα , την παπορίσια ζωή του, τις οικονομικές τους απολαβές που εξανεμίστηκαν….αχ ρε μνημόνιο ήντα καμες…..,κατά γκρεμίστηκαν , και ότι άλλο νόμιζε ότι θα ήθελα να μου πει για να ξαλαφρώσει και να σχολιαστεί , πριν ο άκρατος οίνος μας διαταράξει την εγκεφαλική μας συνοχή ….. Με θωρούσε κατάματα και εννοούσε πολλά πάρα πολλά …..απλά αγαπημένο μου παιδί …..

ΑΚΟΥ ΠΑΙΔΙ….συνεργαστήκαμε άριστα επαγγελματικά και δεθήκαμε ανθρώπινα ,ψυχικά , οικογενειακά ,και αναμφισβητήτως ταξιδιάρικα . Το άξιζες καπετάν ΜΙΧΑΛΗ …. Και μη διερωτηθείς καθρεπτιζόμενος και ορθοκορδώμενος γιατί ο εγώ ανεμοταξιδιάρης παππούλης γλυκοσαλιαρίζω και ροδοπεταλιάζω το θαλασσομουσκεμένο προσωπείο σου…..απλά το διαπράττω και θα συνεχίσω ανελλιπώς για να ακούνε οι παλιοί και να μαθαίνουν οι καινούργιοι το….. ότι δώσεις παίρνεις …. αποκρίνομαι ευθαρσώς προς θαλασσοπορούντες και μη …. δεν το επιθυμούσα συνεχίζοντας και δεν το αντέχω να βλέπω στην ματιά σου τόση εκτίμηση και τόση αγάπη …Γιατί; Εγώ απλά επιμένω να σου γραφολέω και να σας-σου υπενθυμίζω ότι τα αγαθά κόποις κτώνται …..και βεβαίως αφού είναι διακαής πόθος η συνέχιση της επικοινωνία μας θα επιβιβαστώ για ένα ταξίδι χωρίς προενημέρωση για να σας απολαύσω ….Βλεφαριακά και εγκεφαλικά λοιπόν σου τα ανταποδίδω .

Γιατί όλα αυτά τα γλυκοειδή αναρωτιέσαι ;;;…Το βλέπω ,το νοιώθω ,το αισθάνομαι …..γιατί απλούστατα τα ζεις τώρα και συμπληρώνεις τις τότε λογικές σου απορίες αγαπημένε μου… σε νοιάζομαι και το ξέρεις ….. δεν επεδίωξα λοιπόν ποτέ τον τίτλο αυτό του ευεργέτη κάνοντας την δουλειά μου και δεν τον αποδέχομαι ΜΙΧΑΛΗ ΜΟΥ γιατί κάνοντας εγώ τότε και εσύ τώρα την θεάρεστη και πολυπλοκότατη , υπευθυνότατη δουλειά μας και δη την ώρα της ναυτικοτελεστίας της μανούβρας ,των χειρισμών, της πλοήγησης για τους πολυπληθείς μη αλμυροτραφείς πλέον διαδικτυακούς μας φίλους …… ο θαυμασμός λοιπόν των νέων συναδέλφων μας και των επιβατών από άλλη οπτική γωνιά είναι κάτι το μοναδικό για αυτούς ,και όχι στην μπουνάτσα αλλά σε καιρικές συνθήκες κόλασης και κοσμοχαλασιάς .

Επίσης δεν μπορώ να σου κρύψω πόσο μου άρεσε η περιγραφή του Ανθυποπλοιάρχου σου Δημήτρη ,που μου περιέγραψε μια πρόσδεση με καιρό σε κάποιο λιμάνι του δρομολογίου σας …και μπορώ να ομολογήσω ότι και μου άρεσε και κατ’ εκτίμηση ήταν ναυτική και σωστή ,και προς ενημέρωση των στεριανών ταξιδιωτών μας πενογράφω και αναφέρομαι για το ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ….Βέβαια δικαιολογημένα θα αναρωτηθείτε γιατί όλα αυτά με τόση γλυκανάλατη σάλτσα…γιατί;

Είναι στιγμές και είναι πολλές ,είναι φορές και είναι αμέτρητες ,που έχομε συθέμελα ταραχτεί ,έχομε αγκαλιαστεί, έχομε νοιώσει, έχομε κλάψει και αναρωτηθεί θα ξαναδώ τους γονείς μου , θα ξαναδώ τους δικούς μου, θα αγκαλιάσω την οικογένεια μου ,τα παιδιά μου ..και όχι μόνο για μένα τον γλυκονερίτη αιγαιοταξιδευτή αλλά πιότερο για τους ωκεανοπλοούντες φίλους μας….εσείς μας ΝΟΙΩΘΕΤΕ;; μπορείτε να μας ΑΦΟΥΓΚΡΑΣΤΕΙΤΕ; μπορείτε να μας ΚΑΤΑΛΑΒΕΤΕ;;

Αλλά όπως και να αρμενίζετε εγώ σας νοιάζομαι και σας εκτιμώ απεριόριστα . Συνεχίζοντας το όμορφο στεριανό μας ταξίδι αναφερθήκαμε υπό την συνοδεία νησιώτικης μουσικής σε πολλά και πολλούς……. πολλά όμορφα και δύσκολα αλλά κυρίως διδακτικά περιστατικά και περιπέτειες της εποχής μου και βεβαίως της συμμετοχής σας σε όλα όσα ζήσαμε εσύ , ο Μιχάλης Παπαδάκης ,ο Μιχάλης Γαλανός πλοηγός τώρα και ο μικρός τότε και τώρα καταξιωμένος Πλοίαρχος Μαρίνος Νικολάκης …οι Μιχάληδες όπως έλεγε η μάνα μου …Γιώργη κα φέρε τους Μιχάληδες να σας κάνω ένα σφουγγάτο …

Μου υπενθύμισε λοιπόν ο καπετάν Μιχάλης την δύσκολη αποστολή μας στην Ανάφη με την εγκυμονούσα τότε και έλυσε ορισμένες απορίες του για τις ναυτικές όμορφες υπερβολές μου αλλά επιβεβλημένες για την εποχή και τις στιγμές της τότε εποχής που αντικαθιστούσαμε το ΕΚΑΒ επαξίως .Πού πάμεεεε captain πού;;; Δεν του απάντησα τον ΚΟΙΤΑΞΑΑΑΑΑ και εάν ενθυμούμαι άλλαξε ασθμαίνοντας κατωφόρι …έδωσα θυμάμαι την εντολή άμεσης προετοιμασίας για την επιχείρηση και εντολή απόπλου…ΟΛΑ ΤΑ ΑΛΛΑ ΓΙΑ ΑΛΛΟΥΣ .. …αυτά ήταν κοκκινομαρκαρισμένα στο εγκεφαλικό του δισάκι και αυτά ήθελε να ασπρουλιάσει και σε αυτά πήρε απάντηση δια της νοηματικής λόγω μουσικής και τρέλας του βιολιού .

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ; ΣΩΣΑΜΕ ΔΥΟ ΨΥΧΕΣ ΜΙΧΑΛΗ …τίποτα άλλο ,πράμα άλλο…και ο ευαισθητούλης μου βούρκωσε ρίχνοντας ένα αχνιστό , απαλό φιλάκι στο μάγουλο του τότε ναυτικο πλοιαρχικού αγροίκου. Επίσης θα αναφερθώ τεχνηέντως στο περιστατικό που ζήσαμε με μια μικρή βαρκούλα σε κάποιο κυκλαδίτικο μικρό-μικρό νησάκι …αναγράφω τεχνηέντως διότι η μνήμη σου-μας φίλτατε είναι και θα παραμείνει η μοναδική και άυλος περιουσία μας ….

Πρέπει λοιπόν και επιβάλλεται να είναι εν δυνάμει ενεργή διότι είχαμε πει ,και είχαμε θαλασσορκιστεί να μη κρεμαστεί στα μανταλάκια η αλίευση του ναυαγού και το φευγιό της μικρούλας βάρκας…δεν τον άντεξε ούτε αυτή τον διασωθέντα ναυαγοαλιέα μας … γιατί δεν είχε αναφερθεί υπηρεσιακά τότε ,και ποτέ ……..γιατί;; ΑΥΤΗ Η ΠΕΡΙΕΡΓΕΙΑ ΘΕΕ ΜΟΥ της διερεύνησης …. και βέβαια χαριτολογώντας λέω ότι έχει παρέλθει η αυτόφωρος ποινική και πειθαρχική διαδικασία έχει αποδημήσει , αλλά το κυριότερο η βράβευση της διάσωσης …… ήταν επιθυμία του διασωθέντος λοιπόν η ανωνυμία του γιατί ;;ε ήντα να κάμομε γένονται και αυτά εν Ελλάδι και δη εις τις απόκρημνες μικροκυκλάδες …

Αφού λοιπόν πλησιάσαμε το βαρκάκι με τέχνη και προσοχή και αφού ο θηριώδης Ναύκληρος μας (Λοστρόμος) άπλωσε την χέρα του τον επιβίβασε αντικαθιστώντας γερανοφόρο μέσο ….συνεχίσαμε το ταξίδι μας εμείς παποριακώς και η μικρούλα βάρκα το δικό της….αμε ψάξε που αρμένισε …. αλλά το πλέον όμορφο ήταν που τα μόνα εφόδια που νοιάστηκε ο ναυαγοαλιεύς να πάρει ήταν η ψαριά του και το κινητό του ο λαχταριστός ερωτύλος μεσήλιξ …η όλη ομορφιά ήταν που η επιθυμία του έγινε μεσημεριανός μας μεζές…τηγανίσαμε τα ψάρια ,απολαύσαμε την εξιστόρηση της περιπέτειας του και το κυριότερο χειροκροτήσαμε την χορευτική του δεινότητα ..

Η περιέργεια σας θα θεραπευτεί ανυπόμονοι γραφοθαμώνες μου εάν μας προσκαλέσετε στεριανά με όμορφα τροφικά καλούδια εσείς και εγώ με άφθονο άκρατο οίνο δικής μου παραγωγής……και εάν η όλη πενοθεραπεία μου σας άρεσε ανεπιφύλακτα μπορεί να συμπληρωθεί με οινοθεραπεία και υπερβάλλοντας συμπληρώνω ψυχοοινοθεραπεία… θέλω να το μάθω ,επιθυμώ να σχολιαστεί ..Πώς …Εσείς ξέρετε …απλά, απλούστατα…… ΕΓΩ ανασαίνω και ταξιδεύω …ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ…ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΣ….ΠΑΝΤΑ…”.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *