“ΕΔΩ ΑΝΑΦΗ, ΕΔΩ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ”

Η ΑΝΤΩΝΙΑ ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΥ, ΑΝΑΜΕΤΑΔΙΔΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΑΦΗ

 

 

Eδώ Ανάφη , εδώ παράδεισος!

 

Ήρθε το φθινόπωρο και είμαστε ακόμα εδώ! ένα δυνατό ,γεμάτο
όμορφες στιγμές καλοκαίρι έφτασε στο τέλος του ! Ομορφες στιγμές με γέλια και χαρές αν και εμένα, αν με ρωτάτε, κάπου κοντά στον Άυγουστο το γέλιο και η χαρά έκαναν διάλλειμα,λόγω της ξαφνικής αυτής απότομης αλλαγής που απο200 ατομα ξαφνικά τα μάτια μου έβλεπαν 1000! Τι να πεις , Άυγουστος είναι ,καλοκαιράκι , ο κόσμος θα πάει διακοπές , να ξεσκάσει βρε αδερφέ! .

 

 

Ήρθε λοιπον Οκτώβρης και όλοι αυτοί οι υπέροχοι άνθρωποι γύρισαν στη βάση τους! Έδω,μειναμε πάλι αυτοί οι διακόσιοι !

 

Το νησάκι μας ,όπως σας έχω πει και σε άλλο άρθρο, παραμένει ένας παράδεισος , με τα καταγάλανα νερά του , τις όμορφες παραλίες του , τη καθαρή ατμόσφαιρα, τη γλυκιά και αγνή ενέργειά του και όλα αυτά τα όμορφα παραδεισένια δώρα της φύσης!
Πρόσφατα επισκέφθηκα το νησί οπου μεγάλωσα , δίπλα στην Ανάφη και συνάμα τόσο μακριά! Κοντά σε απόσταση , μακριά σε τρόπο ζωής , το νησι αυτο πια θυμίζει πόλη , έχει χάσει την αγνή του ενέργεια αλλα παραμένει μαγικά όμορφο !Εκει λοιπόν συνάντησα παλιούς και νέους μου φιλους!

 

Κάποιοι από τους φίλους γνωρίζουν την επιλογή μου αυτή, να αφήσω το μερος οπου μεγάλωσα. Πριν ενάμιση περίπου χρόνο που τους το ανακοίνωσα ,απόρησαν. Για ποιο λόγο, να πάω να ζήσω σε ένα νησί με διακόσιους μόνιμους κατοικους, σε ένα μέρος όπου το χειμώνα δεν έχει καθόλου ζωή, ζωή εκείνοι εννοούν τα καφέ ,τα μπαρς τη κίνηση στους δρόμους και τέλος πάντων τις πολλές επιλογές που μπορεί να έχει ένας άνθρωπος για να ζήσει ‘γεμάτος’.

 

Καλά δε λέω, ο καθένας επιλέγει που θα ζήσει , οι ανάγκες απο άνθρωπο σε άνθρωπο διαφέρουν , όμως αυτές οι ανάγκες που νομίζουμε ή νιώθουμε οτι μας καλύπτουν καμιά φορά μας εγκλωβίζουν και δε μας αφήνουν να δούμε την ομορφιά γύρω μας, μέσα μας και τελικά αισθανόμαστε μόνοι , ανήσυχοι και
δυσαρεστημένοι.

 

Φίλοι και γνωστοί που διάβασαν τα προηγούμενά μου αρθρα για την Ανάφη, είχαν κάποιες παρατηρήσεις και ερωτήσεις να μου κάνουν. Ωραιά όλα αυτά που μας λες για τα πουλάκια τα δεντράκια και τα ομορφα αστεράκια της Ανάφης, αλλά εκεί δεν έχετε προβλήματα; δεν έχετε νεύρα; είστε στην απομόνωση;έχετε κατάθληψη; απέχετε απο τα κοινωνικά και ουσιαστικά προβλήματα της κοινωνίας; Ολα είναι ρόδινα και παραδεισένια όπως μας τα παρουσιάζεις ; Όχι ! δεν είναι όλα ροζ και φούξια!
Και νευρα έχουμε και προβλήματα σοβαρά καθημερινά αντιμετωπιζουμε,τριβές και διαφωνίες για τοπικά θέματα εχουμε !
Καλέ τι νομίζετε; πως είμαστε απο άλλο πλανήτη; άνθρωποι είμαστε με ευαισθησίες , ιδέες ,συναισθήματα και ανησυχίες! Μπορώ να κάτσω στον υπολογιστή δυο μέρες και να σας γράψω για όλα αυτά τα άδικα και δύσκολα θέματα που αντιμετωπίζουν οι μόνιμοι κάτοικοι της Ανάφης ,αλλά έχω επιλέξει σε αυτά τα αρθράκια να σας μιλήσω για τη καλή και θετική πλευρά των πραγμάτων!

 

Αυτή τη στιγμή που σας γράφω ,βλέπω απο το παράθυρο το μπλε του καθαρού ουρανού , δεν ακούω τίποτα παρά μόνο κάτι κελαηδίσματα, σε λιγο θα πάω περίπατο ,οπου θα συναντήσω λίγους ανθρώπους , λίγα αυτοκίνητα , λίγες επιλογές! Επιλογές, που θες δε θες ,βοηθούν τη φασαρια που εχεις στα αυτιά σου και μέσα στο κεφάλι σου να σιωπούν!
Τελικά τι είναι σημαντικό; να ζούμε στο θόρυβο και να είμαστε ‘γεμάτοι’ απο επιλογές ; ή να ζούμε στην ησυχία και οι επιλογές να ειναι λίγες;;
τα λέμε σύντομα !”.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *