Θαλλελαία (Θάλεια) ΚΑΡΑΜΟΛΕΓΚΟΥ- ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΚΥΚΛΑΔΩΝ ΣΥΡΙΖΑ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ
Αυτή η λέξη που μπορεί κόκκαλα να σπάσει, που μπορεί μια φορά μονάχα να ακουστεί για σένα και να κυριεύσει μέρες ολόκληρες τον Nου και την Καρδιά σου. Αυτή τη λέξη πόσο συχνά φτάνει στα αυτιά σας από άτομα γύρω σας για ιδέες σας, για σας τους ίδιους; Πολλές; Αυτή τη λέξη άκουγα πολύ συχνά στα παιδικά μου χρόνια. Τότε που μόλις άπλωνε την κλωστή της ζωής μου το σώμα.
Ρεζίλι επειδή ήμουν διαφορετική από αυτά που είχαν συνηθίσει τα μάτια τους.
Ρεζίλι γιατί δεν χωρούσα στον κόσμο τους.
Ε λοιπόν ναι, δεν χώρεσα ποτέ σε αυτόν τον κόσμο. Ούτε θα χωρέσω ποτέ μου και ας με συμπιέζουν στα μεγάλα τσουβάλια της αποδοχής τους. Κι έτσι μεγάλωσα… μακριά από την φύση στον κόσμο τον τεχνοκρατικό τον τυποποιημένο τον δικό τους μέγα…
Κι έτσι μεγάλωνα ως δικό τους οπτικό ρεζίλι μα ως της αναπηρίας μου μεγάλο καμάρι . Κι εγώ έκρυβα την αναπηρία μου, έκρυβα έμενα για να χωρέσω στο τσουβάλι τους ενώ παράλληλα έγινα φύλακας για όλες τις άλλες διαφορετικότητες εκεί έξω.
Έγινα προστάτης μιας άλλης κοινωνίας στα μάτια μου για να διαφυλάξω όλους τους άλλους αφού εγώ σφιγγόμουν στο τσουβάλι τους.
Έγραφα πολύ, έγινα εθελοντής ξεναγός σε μνημείο του νησιού μου, στα 16 μου. Εισήλθα στη Νομική Αθηνών ενώ παράλληλα το καλλιτεχνικό και εργασιομανές μου δαιμόνιο με οδήγησε να δουλεύω σε δικηγορικό – εκδοτικό γραφείο. Συμμετείχα στην Κωνσταντινούπολη σε Μοντέλο Ηνωμένων Εθνών ως εισηγητής με θέμα την διαφθορά στην Τουρκία. Ακολούθησε η Οξφόρδη πάλι με τα Ηνωμένα Έθνη. Επέλεξα την ειδίκευση στο Δίκαιο Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Κατοχύρωσα την ιδέα της πνευματικής ιδιοκτησίας και τον τρόπο χρηματοδότησης Πολιτιστικών Μνημείων από Κρατικούς και Ιδιωτικούς πόρους. Αργότερα ήρθε η συμμετοχή μου ως βουλεύτριας στο Κοινοβούλιο Νέων, με θέμα τον πόλεμο στο Σουδάν. Πιο επίκαιρο από ποτέ τώρα αφού μετρά 9 έτη συνεχούς πολέμου. Εκείνη την περίοδο ένιωθα αδικημένη που είχα ως εργασία και θεματολογία το Σουδάν, μέχρι την προηγούμενη εβδομάδα βέβαια που κάποιος από τους τότε συναδέλφους μου, ζήτησε να του στείλω την αναφορά μου. Εκεί κατάλαβα πόσο ύπουλα κινείται ο κόσμος και πόσο κυκλικά η ιστορία. Έκανα την άσκηση μου στον Τραπεζικό Τομέα κι έζησα 5 χρόνια και στην Θεσσαλονίκη. Ξεκίνησα προετοιμασία για το Δικαστικό Σώμα αλλά δεν έδωσα ποτέ εξετάσεις λόγω Κορονοϊού και γύρισα πίσω στην μεγάλη μου πατρίδα αλλά μικρή Σαντορίνη όπου πλέον δικηγορώ ως δικηγόρος Αθηνών για θέματα γενικής φύσεως.
Τέλος, να μην ξεχάσω προφανώς για τον μεγαλύτερο θαυμαστή της ζωής μου, είμαι Νομικός Σύμβουλος Σωματείων ΑΜΕΑ και Παρολυμπιονικών Ομάδων. Δρω με Δικηγορικά, Πολιτιστικά, Καλλιτεχνικά και Εθελοντικά κριτήρια ταυτόχρονα, προσπαθώντας να χωρίσω την ψυχή από το σώμα. Αδύνατον μην το δοκιμάσετε.
Προσπάθησα πολλές φορές με όλα αυτά να αποκολλήσω την λέξη ρεζίλι που σαν ρετσινιά κολλούσε στον εαυτό μου αλλά τελικά το ρεζίλι έγινε καθρέφτης στην κοινωνία που έσπαγε τις σκάλες μας που προσπαθούσαμε να ανεβούμε. Και δεν ξέρω αν ανέβηκα αλλά σίγουρα ξέρω τον σκοπό μου, να γίνω εκείνο το χέρι σε εκείνα τα παιδιά σε αυτούς τους ανθρώπους που προσπαθούν να ανέβουν από τα σπασμένα σκαλοπάτια της κοινωνίας, να γίνω το χέρι βοήθειας στα άτομα γύρω μου που πατούν στις μύτες των ποδιών τους πάνω στα σπασμένα σκαλοπάτια της ζωής τους. Και μην μου πείτε μόνο τις τρεις λέξεις ‘‘ δεν υπάρχει ελπίδα’’ . Υπάρχει! όχι μόνο ελπίδα, υπάρχει ζωή, υπάρχει βελτίωση, υπάρχει αλλαγή και πρέπει να το κάνουμε. Είναι πάνω από χρέος μας πια Για κείνα τα ρεζίλια τους που μας στιγμάτισαν , για να μην ξανακουστεί η λέξη ρεζίλι σε νέο… Κι έτσι είμαι μπροστά σας όχι για να σας πείσω μα για να σας αποδείξω ότι γίνεται. Ιδίοις όμμασι.
Έθιξα στην Σαντορίνη το ζήτημα πολιτισμός , το ζήτημα ΑΜΕΑ… Είναι ατέλειωτη η θεματολογία που πρέπει να βελτιωθεί στην χώρα μας. Θα πιστεύατε σίγουρα ότι θα μιλήσω για δικαιοσύνη… Όμως και για να μην σας κουράσω θα μιλήσω για ένα παρακλάδι του πολιτισμού απόψε… Πρωτογενής τομέας. Ο ΞΕΝΟΦΩΝ έλεγε, κι όχι επειδή δεν υπήρχε τουρισμός, τὴν γεωργίαν τῶν ἄλλων τεχνῶν μητέρα καὶ τροφὸν εἶναι. Δηλαδή η γεωργία είναι μάνα και τροφός όλων των τεχνών. Άνθρωπος που πιστεύει στον τουρισμό πάνω από τον πολιτισμό βλέπει το τέλος στις Κυκλάδες… χωρίς πολιτισμό κανένας τομέας δεν επιβιώνει. Θέλουμε βιώσιμο τουρισμό με ανάπτυξη του Πρωτογενούς Τομέα. Ας σηκώσουν το χέρι όσοι από σας έχετε έστω μια μικρή καλλιέργεια για το οικογενειακό σας τραπέζι; Πόσοι από σας ασχολείστε επαγγελματικά με την γη; Ωραία! Απευθύνομαι σε όλους σας! Τι είμαστε χωρίς την γη; Μια ιδέα είμαστε τίποτα παραπάνω , μια άυλη ιδέα, γιατί ζωή έμβια χωρίς την γη δεν υπάρχει.
Η μη απασχόληση με την γη απειλεί την ίδια τη ζωή μας. Πώς ξεχνάμε όλο και περισσότερο ότι υπάρχει;
Δεν υπάρχουν προνόμια πια από την γη, λέτε, είναι δύσκολος ο πλουτισμός από την γη και επώδυνος. Επιδόματα μικρά, μεγάλη αναμονή στην πιστοποίηση παραδοσιακών προϊόντων, μηδενικοί έλεγχοι, πτώση της παραγωγής , έλλειψη εργατικού δυναμικού. Ποιος θα μας κάνει τα χωράφια; Ποιος θα τα καλλιεργεί; Δεν μας σέβονται πια, δεν υπάρχουν ίδιες απολαβές… σαν να σας ακούω…. Τι θα λέγατε αν γινόταν πιστοποίηση των ποιοτικών διαφοροποιημένων τοπικών προϊόντων με ΠΟΠ; Τι θα λέγατε αν δίνονταν έμπρακτα κίνητρα για να αναπτύξετε την πρωτογενή παραγωγή; Τι θα λέγατε αν υπήρχαν σύνδεσμοι συνεργασίας των Κυκλάδων με σκοπό την ανάδειξη και εξαγωγή τοπικών προϊόντων και όχι να καλύπτουμε τις ανάγκες μας με προϊόντα από το εξωτερικό; Πώς σας ακούγεται η δημιουργία νέων Παγκυκλαδικών επιχειρήσεων με προϊόντα παραδοσιακά από όλα τα νησιά και με εξασφάλιση ενδοκυκλαδικής συγκοινωνίας;.
Πώς θα το δεχόσασταν αν υπήρχε υποστήριξη της παραγωγής με επιστήμονες γεωπόνους, με συνεργαζόμενα πανεπιστήμια ανά την επικράτεια; Αν προστατευόταν το λιβάδι Νάξου από τουριστικές πιέσεις με μέτρα και κίνητρα επανακαλλιέργειας των δημόσιων εκτάσεων; Αν ενισχυόταν η μεταποιητική μονάδα με προϊόντα παραδοσιακά, αν γινόταν υποστηριζόμενος αγροτουρισμός; Θα την σκεφτόσασταν τότε καλύτερα την ενασχόληση με την πρωτογενή παραγωγή; Και με ρωτάτε ξέρω εγώ να ασχοληθώ με την γη; Πώς θα το ακούγατε αν γινόταν εκπαίδευση για νέες καλλιέργειες και τακτική ενημέρωση με τρέχοντα προγράμματα; Πώς θα ήσασταν αν γινόταν αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου και καθορισμός λατομικών περιοχών στα νησιά μας; Είναι δυνατόν να έχουμε τόσα διαμάντια στα νησιά μας και εμείς να κρατάμε από τα δόντια μόνο τη μονοκαλλιέργεια του τουρισμού;
Η γεωργία είναι το μεγαλύτερο όπλο της ανθρωπότητας, αν καταστρέψουμε τη γη, δεν υπάρχει άλλο μέρος να πάμε. Για αυτό σας είπα μέρος του προγράμματος που αναπτύσσουμε για την Πρωτογενή Παραγωγικότητα στα νησιά μας. Είναι πρόγραμμα εφικτό, είναι πρόγραμμα δράσης , είναι το πρόγραμμα σωτηρίας. Στοχεύουμε να γίνει πράξη. Γιατί αν συνεχίσει να μειώνεται η ενασχόληση με την πρωτογενή παραγωγή ένας επισκέπτης από το διάστημα, μετά από μια φευγαλέα ματιά σ’ αυτόν τον πλανήτη, φαντάζεστε τι θα έλεγε; «θέλω να δω αμέσως τον υπεύθυνο».
ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ ΜΑΣ, Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ, ΕΝΑ ΑΠΥΘΜΕΝΟ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ ΚΑΒΟΥΚΙ ΕΝΑ ΡΕΖΙΛΙ.
Και δείτε μας μένει ένα μικρό τελευταίο ξύλο. Εκείνο που γλίτωσε απ’ την μπόρα τους. Δείτε το ξύλο αυτό πώς γίνεται κουπί. Μην το πετάξετε μακριά ήρθε η ώρα με τούτο το κουπί θα περάσουμε τις συμπληγάδες. Με τούτο το κουπί θα ανατρέψουμε τα κύματα. Κι αν πέσει πάνω του η λέξη αυτή Ρεζίλι. Μην σκύψεις το κεφάλι θυμήσου τον σκοπό σου. Μαζί θα φτιάξουμε κουπιά να σπάσουν το ρεζίλι τους. Πολλά κουπιά ατέλειωτα ενωμένα που την πολλή φουρτούνα πια δεν την φοβούνται. Μήτε τον καρχαρία θα σκιάζονται πια. Αρκεί να πλέουμε ενωμένοι.
Αρκεί να είμαστε μαζί. Μονάχα μαζί.
Γιατί το ρεζίλι δεν είναι για κάτι που φαίνεται με τα μάτια μα για τα πολλά που μας στερούν
Για το ρεζίλι αυτό επέλεξα να πλεύσω με τούτο το κουπί.
Να πλεύσουμε μαζί για δικαιοσύνη παντού.
Αρπάξτε τα κουπιά σας.
Τι λέτε συμπλέουμε;”.