ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΡΗΤΙΚΟΣ: ΕΦΥΓΕ ΕΝΑΣ ΑΦΟΣΙΩΜΕΝΟΣ ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗΣ.

“ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ ΤΟΥ ΧΡΗΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ” ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ ΤΟΥ

 

 

   Το  βιβλίο-ένα από τα πολλά του- Εκδόθηκε το 2011, με πρόλογο του τότε Δημάρχου Νίκου Ζώρζου. Αγωνιστής της Δημοκρατίας και τέως αντιπρόεδρος της Βουλής. Ένας έντιμος και ιδεολόγος της Πολιτικής. Θύμισε την εκδημία του ο Αρχιτέκτονας Χρίστος Καμαρινόπουλος. Αναθυμηθήκαμε μαζί την ραδιοφωνική παρουσίαση, ενός βιβλίου του “Σαντορίνη του χρησμού και του ονείρου (Ειδική Έκδοση Δήμου Θήρας, 2011)”

(παρότρυνση του Καμαρινόπουλου η παρουσίαση). 

 

Γεννήθηκε το 1937 στον Γέρακα Λακωνίας αλλά μεγάλωσε στον Πειραιά. Σπούδασε στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (πτυχιούχος Νομικού και Οικονομικού Τμήματος) και στην τότε Πάντειο Σχολή Πολιτικών Επιστημών (σημερινό Πάντειο Πανεπιστήμιο).[1][2] Ανέπτυξε έντονη πολιτική δράση ήδη από τα φοιτητικά του χρόνια, ως στέλεχος της Οργάνωσης Νέων Ενώσεως Κέντρου (ΟΝΕΚ) στην αρχή, και της Ελληνικής Δημοκρατικής Νεολαίας (ΕΔΗΝ) στην συνέχεια.[1] Συμμετείχε και στους δύο Ανένδοτους Αγώνες (1961-63 και 1965-67) και γνωρίστηκε προσωπικά τόσο με τον Γεώργιο όσο και με τον Ανδρέα Παπανδρέου κατά την περίοδο εκείνη.[1]

Αμέσως μετά την επιβολή της χούντας των συνταγματαρχών, ο Παναγιώτης Κρητικός πέρασε στην αντιδικτατορική δράση και συμμετείχε στις αντιστασιακές οργανώσεις ΕΚΔΑ (Εθνικό Κίνημα Δημοκρατικής Αντίστασης), Ελληνική Αντίσταση (η οργάνωση του Αλέξανδρου Παναγούλη, με τον οποίο ο Κρητικός συνδεόταν φιλικά από την νεολαία της Ένωσης Κέντρου) και τελικά στο ΠΑΚ Εσωτερικού. Συνελήφθη τρεις φορές και τελικά καταδικάστηκε σε πολυετή κάθειρξη από Έκτακτο Στρατοδικείο της χούντας, αφού προηγουμένως είχε κρατηθεί στο ΕΑΤ-ΕΣΑ.[2]

Μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ήταν ένα από τα ιδρυτικά μέλη του ΠΑΣΟΚ το 1974, στην Κεντρική Επιτροπή του οποίου εκλεγόταν επί σειρά ετών. Από το 1977 μέχρι και το 2004 ήταν βουλευτής Β΄ Πειραιώς του Κινήματος, ενώ από το 1981 έως το 2000 χρημάτισε αντιπρόεδρος της Βουλής (μεταξύ 1993 και 2000, Α΄ αντιπρόεδρος).[1] Διατέλεσε επίσης πρόεδρος της Επιτροπής Αναθεώρησης του Συντάγματος (1995-96 και 1997-98), καθώς και πρόεδρος της Επιτροπής της Βουλής «Μνήμη Ελευθερίου Βενιζέλου».

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *