ΕΝΑΣ ΚΟΥΒΑΣ ΦΩΣΦΟΡΟΥΧΟ ΧΡΩΜΑ ΚΑΙ 2 ΚΥΒΙΚΑ ΑΣΦΑΛΤΟΣ ΘΑ ΑΡΚΟΥΣΑΝ
Το πρώτο, είναι η σύνδεσή του με τον κάθετο άξονα που οδηγεί προς Βουρβούλο και Οία. Μοιάζει σαν να του τελείωσε του εργολάβου η άσφαλτος και το παράτησε. Και δεν πρόκειται για καμιά μεγάλη απόσταση. Περίπου 10 μέτρα είναι. Αλλά εκείνο το σημείο, είναι μια λακκούβα, ικανή να σπάσει αυτοκίνητα και να δημιουργήσει ατυχήματα με δίτροχα. Δηλαδή, ελάχιστα μέτρα πριν ξεκινήσει ένας καλός δρόμος, αντιμετωπίζει ο χρήστης του οδικού δικτύου τη νεοελληνική τσαπατσουλιά. Λίγη άσφαλτος ακόμα χρειαζόταν. Ένα με δύο κυβικά. Κι όμως αντί να γίνει ισόπεδος με τον άλλο δρόμο μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής που ο καλλιτέχνης βαρέθηκε κάπου στο τέλος και αντί να τον ολοκληρώσει, άφησε μια ενοχλητική και εν προκειμένω επικίνδυνη, μουτζούρα.
Το δεύτερο και σημαντικότερο, είναι η νησίδα που ορθά τοποθετήθηκε κάτω από το Λύκειο, προκειμένου τα εισερχόμενα οχήματα, να μπαίνουν στον κάθετο του Επαρχείου, όπου βρίσκεται το κεντρικό πάρκινγκ των Φηρών, το μεγαλύτερο σχολείο του νησιού και ο χώρος από-επιβίβασης επισκεπτών από τα τουριστικά λεωφορεία. Η νησίδα, αυτή είναι δυσδιάκριτη το απόγευμα και αόρατη τη νύχτα. Τη φροντίδι του Δήμου, που έχει δώσει λαμπερό φωτισμό σε όλο το νησί (τουτέστιν του έχει σβήσει τα φώτα), το σημείο αυτό είναι παγίδα. Φυσικά, ο δρόμος είναι ημιτελής και θα γίνει η διαγράμμιση και η πλήρης σήμανσή του. Αλλά μέχρι τότε, τα πράγματα θα είναι επικίνδυνα, ενώ η λύση απλούστατη. Ένας τενεκές καλής φωσφορούχας μπογιάς και η δίωρη απασχόληση ενός έμπειρου ελαιοχρωματιστή θα έλυναν προσωρινά το θέμα. Όπως και αυτό της σύνδεσης με τον άξονα προς Βουρβούλο. Λίγη άσφαλτος και οι πολίτες θα είχαν στη διάθεσή τους ένα καλό δρόμο που ολοκληρωμένος, θα γίνει καλύτερος. Αλλά η νεοελληνική τσαπατσουλιά, αγνοεί ακόμα και τα μικρά, τα αυτονόητα και παρά ταύτα επικίνδυνα. Ας το δει η Περιφερειακή Ενότητα Θήρας.