ΟΛΑ ΟΣΑ ΦΟΒΑΜΑΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΤΟΞΙΚΕΣ ΚΑΛΠΕΣ

ΚΑΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕΙ ΛΑΘΟΣ ΚΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ

 

 

 

Τις εποχές των καθαρών λύσεων και των ανειρήνευτων διαφορών, υπήρχε μια σχεδόν μυθική προσωπικότητα. Ο Ενρίκο Μπερλίνγκουερ. Ένας μαρκήσιος ή κόμης από τη Σαρδηνία που κατά το αποκορύφωμα το Ψυχρού Πολέμου, εκλέχτηκε Γραμματέας του Κομμουνιστικού Κόμματος Ιταλίας. Του «αιρετικού» και «Οπορτουνιστικού» για τους καθαρόαιμους κομμουνιστές και του επίφοβου μαρξιστή, για τους αντιπάλους.

 

Μόλις εκλέχθηκε, παραιτήθηκε από τα κτήματά του στη Σαρδηνία και ανέβασε το Ιταλικό Κομουνιστικό κόμμα στο 35% στις εκλογές του 1976, κερδίζοντας παράλληλα, τους μισούς Δήμους της χώρας. Έμεινε γνωστός- καθώς πέθανε στην διάρκεια μιας προεκλογικής ομιλίας στην Πάντοβα- για τον περίφημο «ιστορικό συμβιβασμό», την ανοχή διακυβέρνησης δηλαδή από τους Χριστιανοδημοκράτες.

Όμως ήταν περισσότερο γνωστός και σεβαστός για τον όρο «ηθικό πλεονέκτημα», που ήταν κάτι σαν ευαγγέλιο για εχθρούς και φίλους του. ««Σχεδόν όλες οι ενέργειες που καλούνται να πραγματοποιήσουν οι διάφορες υπηρεσίες και οι επικεφαλής τους συνδέονται με το συμφέρον του κόμματος», έλεγε σε μια ιστορική συνέντευξη στη La Rebupilca, για να προσθέσει: «Πολλοί πολίτες ξέρουν πολύ καλά ποια είναι η πραγματικότητα, αντιλαμβάνονται την άλωση που γίνεται, τις διακρίσεις, τις εξυπηρετήσεις. Βρίσκονται όμως σε καθεστώς ομηρίας. Έχουν αποκομίσει οφέλη, είτε επειδή τα δικαιούνταν είτε μέσω του κόμματος, ή ελπίζουν να αποκομίσουν ή φοβούνται ότι θα τα χάσουν».

Ενρίκο, τα είπες όλα. Και με λόγια και με πράξεις. Εσύ που θα μπορούσες να είσαι ένας αργόσχολος αριστοκράτης της Σαρδηνίας.

Και ξαφνικά, ακούς κάποια τοπικά στόματα, μπουκωμένα από εξουσία και φαΐ να μιλάνε για «Ηθικό Πλεονέκτημα», «Εντιμότητα» και πολιτική ηθική. Και από την άλλη;. Οι ίδιοι να καταγγέλλονται για μεθοδεύσεις, απειλές, βρώμικες μεθόδους και οικονομικές εξαρτήσεις από αυτούς μεγάλου μέρους υποψηφίων. Δυστυχώς νέων. Και δυστυχώς αρκετών.

Και αυτό όπως έλεγε ο μέγας κυνικός διπλωμάτης, Ταλλεϋράνδος «είναι κάτι χειρότερο από έγκλημα. Είναι λάθος».

Όποιοι κάνουν, αυτό το χειρότερο από έγκλημα, λάθος, ας αναλογιστούν: ο Κλεισθένης, θα τους πειθαναγκάσει να συνεργαστούν. Αφού έχασαν ανεπιστρεπτί το «ηθικό πλεονέκτημα» (ασχολίαστο, καθώς δεν πίστεψα ποτέ στην ύπαρξή του), ας επιστρέψουν στη λογική των πιθανοτήτων.

Από όποια θέση (έστω και Τριτο-τέταρτοι), ένα συμβιβασμό θα υποχρεωθούν να τον κάνουν. Και για τα ξεφτίδια, -το μηδέποτε υπάρχον- «ηθικό πλεονέκτημα», και τα λόγια τα μεγάλα, η Ιστορία, είναι αμείλικτη. Θα παροχετεύσει τα πάντα στη λήθη. Ο Διχασμός, όμως θα μείνει.

Γι αυτό ήρεμα. Μπορούμε και καλύτερα ως κοινωνία. Δεν χρειάζεται να βροντοχτυπάμε τις χάντρες. Απλά, λογικά και έντιμα να πορευόμαστε χρειάζεται. Και στις εκλογές δεν υπάρχουν ηττημένοι. Μόνο η νικήτρια, Δημοκρατία. Μην βάλλετε εναντίον της. Θα σας αποβάλλει.

ΥΓ. Και όπου κόμμα, βάλτε Δημοτικό Συνδυασμό.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *