ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΝΝΟΩ ΜΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΑΡΑΒΟΠΡΟΚΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

Χειμώνιασε ,ξεθώριασε η σεζόν πολύ νωρίς με άλλη έννοια ,το εννοήσατε  καλοί μου φίλοι;;και αναμφισβήτητα ,χωρίς καθόλου δισταγμό  άνοιξαν τα σεντούκια της προίκας ,βγάζοντας άλλες φορεσιές ,τραγιάσκες και ρεπούμπλικες της τότε εποχής .Και το επιστέγασμα τώρα αναμέναμε να υποδεχθούμε τον φίλο μας τον Ιανό με δυνατές βροχές και ταραγμένες θάλασσες ,αλλά μας προσπέρασε…

 

ΧΡΕΙΑΖΟΝΤΑΙ ΑΠΟΡΙΕΣ;;.Δεν επιθυμώ διόλου αξίνα ,πελέκι ,κλαδευτήρι και κασμά να πάρουμε στον ώμο, για το βουνό να ανηφορίσουμε. Να ζήσομε ,φυτεύοντας κρεμμύδια ,μαυρομάτικα ,αρακά ,κουκιά και ντοματούλες να ξανανοίξει το ΑΒΙΣ…ΠΟΙΟ ΑΒΙΣ;;…και όταν το ξυπνητήρι βαρεθεί να μας ξυπνά τους ορθό κοιμώμενους ,θυμίζοντας μας ,να σαμαρώσουμε τον γάιδαρο.. ΘΑ  ΥΠΑΡΧΕΙ;;..να πάρουμε την παλάντζα της εποχής στον ώμο πουλώντας την πραμάτεια μας-μου…

 

ΥΠΗΡΞΑ ΑΜΙΣΘΟΣ ΒΟΗΘΟΣ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΙΣΗΡΑ…..κρομμύδια στον Βόθωνα και στο Μεγαλοχώρι ,σφυρίζοντας και τραγουδώντας τους όμορφους δικούς του-μας αλλοτινούς σκοπούς …ΟΥΤΕ ΝΑ ΤΟ ΟΝΕΙΡΕΥΤΩ ΠΑΤΕΡΑ ΔΕΝ ΘΕΛΩ…ΤΡΕΖΑΙΝΟΜΑΙ…και όχι για τους ενήλικες και προ ταλαιπωρημένους ,διότι ΤΩΡΑ υπάρχει η εξέλιξη και όχι η μπαστούρα «ορθώς διώκεται ο διαπράξας το αδίκημα , όντας μια αυστηρώς κολάσιμος πράξη» ,αλλά για τα γονίδια μας ,γενικά, για τα παιδιά μας …ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΑΥΤΑ.. Γιατί;;;;Θεέ  μου ,είναι δυνατόν τέτοιες ερωτήσεις ;;είναι δυνατόν και πρέπον…ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ;…Μα βγαίνουμε μόνες τους οι κακό αραχνιασμένες οι θεότρελες ..

 

ΟΙ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΕΝΝΟΩ ΜΗ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΘΑΡΜΕΝΗ ΚΑΡΑΒΟΠΡΟΚΑ.…ξεπορτίζουν ολομόναχες οι αθεόφοβες χωρίς σκουφί ,ποδιά ,μπότα  και τακούνι , μαγιό αραχνούφαντο ,αχτένιστες χωρίς κραγιόν και φρύδια ,νύχια , πατίνια και ποδήλατα….Δεν είμαι απαισιόδοξος ,δεν είμαι  στην σκέψη πίσω γλέντης ,και όνειρο ανισόρροπος  που τα θωρεί  με μαύρη κελεμπία ..ΟΧΙ.. αράζω  λοιπόν ο γραφό θυμοφιλόσοφος ξέγνοιαστος και συλλογιέμαι εάν τα προγραφέντα ήταν τα πρέποντα να αραδιαστούν…Μα αυτό οσφραίνομαι ,αυτό κρυφάκουσα ,αυτό απλώνω να το λιάσω, ΟΧΙ  για πολλοστή φορά ,ΟΧΙ δεν  είμαι , δεν πρέπει να είμαστε απαισιόδοξοι….

 

Δεν είναι μαύρη η ζωή ,δεν είναι μαύρα όλα ,δεν είναι όλα για κλάματα και μοιρολόγια ,το εννοώ ,το διατυμπανίζω ,το κραυγάζω ,το ασπάζομαι Δεν είμαστε γιατροί και νοσοκόμες ,δεν είμαστε καθηγητές και λοιμωξιολόγοι ερευνητές ,είμαστε ,είσαστε γονείς ,παππούδες και έφηβοι που πρέπει ,επιβάλλεται με σωφροσύνη να σκεπτούμε ,και ο καθείς από τον δικό του αυλόγυρο να ξεκινήσει έμμορφα ,συνετά ,ζεστά ,χωρίς βαρελότα .φυλαχτά  ,αλλά με ουσίας βήματα για ένα ξεκίνημα σωστό ,προσεκτικό και πάντα με γήινες σωστές ,μικρές ,σταθερές στην αρχή περπατησιές …ΟΧΙ μηδέποτε  απελπισία και καημό που φέτος δεν τα σεντουκιάσαμε ,όχι μη ψάχνουμε να βρούμε υπαίτιους ,όχι μη διανοηθείτε διόλου, ήταν μια μπόρα, μια φευγαλέα βρόχα δυνατή ..ΓΙΑΤΙ;;;μα δεν άλλαξε καθόλου το κεφάλι πολλών ,τοις πολλοίς ,πολλές και αερισμούς λεβήτων….

 

ΙΔΙΕΣ ΤΙΜΕΣ ΣΤΟ ΠΑΓΩΤΟ ΚΑΙ ΙΔΙΕΣ ΣΤΟ ΚΑΠΟΥΤΣΙΝΟ.. ακούστε με και βρίστε με, με αυτό…Ο νοικοκύρης θα είναι πάντα νοικοκύρης ,ο ψεύτης θα παραμείνει ψεύτης ,ο κλέφτης παρομοίως ,ο οικογενειάρχης ο σωστός θα παραμείνει πάντα όμορφος,  και αυτός που θέλει να μεταβεί εις το ΜΠΑΛΙ με δύο οδόντες μπρος και δύο μεγαλόδοντα  από τις κάτω βάσεις ,ας καβαλήσει τον γάιδαρο να πάει στο «Μπαραγιάννη»…ΤΟΠΟΘΕΣΙΑ ΠΥΡΓΙΑΝΗ.. Όλα αυτά δεν αμφισβητούνται και εάν ναι…ας πάμε Εφετείο ..Συμπληρώνοντας  με αισιοδοξία και σιγουριά ότι η Πατρίδα η Μεγάλη η ΕΛΛΑΔΑ μας ,αλλά και μοναδική μας φωλιά  ΕΔΩ θα ξανανιώσουν …και ειδικά η προίκα θεού που μας δόθηκε υμείς -εμείς την ομορφό στολίσαμε με μπόλικα φορέματα και πλούσια στολίδια καιιιιιιι…Τι και;; Ας την ξεφορτώσουμε αγάπες μου όσο μπορούμε και το ανέχεται βέβαια η δύστροπη και η κακομαθημένη…ΚΑΚΙΑ ΣΥΝΗΘΕΙΑ…και ας την αγκαλιάσουμε ,ας δουλέψουμε, ας ιδρώσουμε λιγάκι επιτέλους,…..

 

ΟΛΑ ΘΑ ΟΜΟΡΦΥΝΟΥΝ ΟΛΑ…Αποφεύγω όσο μπορώ να προσωποποιώ ότι έχω ζήσει και ότι ζώ, όμως  ένα θα πω και θα σας αφήσω να το μελετήσετε πίνοντας  μια φασκομηλιά από τον προφήτη Ηλία…Υπήρχε εποχή στην καριέρα μου έντονης ανεργίας ,εντονότατης….Κι όμως παρακαλούσα μια μέρα για ξεκούραση…Θέλετε επεξηγήσεις ,θέλετε αναλύσεις ;;Απλά αυτό σε όλα τα επαγγέλματα σε όλες τις δουλειές γίνεται ,υφίσταται και θα υπάρχει…Τελειώνω λέγοντας ήταν μια δόνηση ,και ένας τριγμός που άλλαξε πορεία πολλών σε πολλά και θα αλλάξει πολλά…

 

Όμως υπήρχαν και χειρότερα τις προγενέστερες  εποχές  και  με ηρεμία .σύνεση εργασία  ,ανθίσαμε και ζήσαμε και ζούμε ,και θα ζήσουμε αναμφίβολα ΟΜΟΡΦΑ…ΣΑΣ ΑΓΑΠΩ ,παρά ότι μου ξεφεύγουν μερικοί ,κουνώντας το μαντήλι χωρίς φιλιά και αγκαλιές και επιφωνήματα….ΟΛΟΙ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ…και Ευλογημένοι…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *