Site icon Santonews

“Ο ΗΛΙΘΙΟΣ” -ΜΙΑ ΤΑΙΝΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΦΘΟΡΑ ΤΩΝ ΤΟΠΙΚΩΝ ΕΞΟΥΣΙΩΝ

ΠΡΟΒΟΛΗ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΛΕΣΧΗ ΘΗΡΑΣ

 

Σάββατο, 2 Απριλίου, 2016 – 20:45 Αμφιθέατρο Οινοποιείου Μπουτάρη

 

Βραβείο ερμηνείας στο Φεστιβάλ Λοκάρνο 2014

Είδος: Κοινωνική Δραματική
Σκηνοθεσία: Γιούρι Μπίκοφ
Σενάριο: Γιούρι Μπίκοφ
Πρωταγωνιστούν: Αρτέμ Μπιστρόφ, Νίνα Αντιούχοβα, Σεργκέι Αρτσιμπάσεβ, Πιοτρ Μπαραντσέεφ, Νικολάι Μπεντέρα
Παραγωγή: Ρωσία, 2014 Διάρκεια: 116’

 

“ Ένας υδραυλικός, ο αθώος κι ιδεαλιστής Ντίμα, αφιερώνει τον ελεύθερο χρόνο του μελετώντας για να γίνει μηχανικός. Ένα βράδυ πηγαίνοντας σε μια εργατική πολυκατοικία για μια διαρροή, αντιλαμβάνεται ότι το πολυώροφο κτίριο όπου στοιβάζονται δεκάδες οικογένειες πρέπει να εκκενωθεί, γιατί υπάρχει άμεσος κίνδυνος να καταρρεύσει. Τρέχει να ειδοποιήσει τη δήμαρχο και τις δημοτικές αρχές, όμως καταλαβαίνει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Ο Ντίμα περνάει όλη τη νύχτα κυνηγώντας τους διεφθαρμένους τοπικούς αξιωματούχους, σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να σώσει εκείνους που η καλή κοινωνία έχει αποφασίσει να ξεχάσει.

ΤΡΕΪΛΕΡ:

ΣΥΝΟΨΗ ΑΠΟ ΤΟ CINE.GR

 

Χειμώνας. Σε μια μικρή πόλη της σημερινής Ρωσίας, ο φτωχός Ντίμα δουλεύει ως υδραυλικός του δήμου, ενώ παράλληλα διαβάζει για να γίνει μηχανικός. Ένα βράδυ καλείται σε μια παλιά μεγάλη λαϊκή πολυκατοικία όπου στεγάζονται 800 άτομα, για κάποια διαρροή στα υδραυλικά.

 

Μελετώντας τη ζημιά, καταλαβαίνει πως όλο το οικοδόμημα είναι υπό κατάρρευση. Τρέχει αμέσως να ειδοποιήσει τη δήμαρχο που τη βρίσκει να γιορτάζει τα γενέθλια της με όλες τις αρχές της πόλης. Η αρχική ενόχληση και δυσπιστία τους καταλήγει σε συνειδητοποίηση του θέματος. Αλλά πώς βρίσκεις λύση για 800 άτομα, όταν όλο το δημόσιο χρήμα έχει σπαταληθεί με τις λαμογιές; Ο σχετικά φρέσκος ρώσος σκηνοθέτης Γιούρι Μπίκοφ (The Major – 2013) χρησιμοποιεί το μοτίβο του ντοστογιεφσκικού «ηλίθιου», δηλαδή του σωστού, δίκαιου ανθρώπου που στην αντιπαράθεση με τον συμφεροντολογικό έως διεφθαρμένο περίγυρο, μοιάζει να είναι αυτός ο ελαττωματικός, σαν τη μύγα μες στο γάλα.

 

Μαζί με το «Leviathan» του Αντρέι Σβιάνγκιντσεφ, έχουμε ένα δίπτυχο της διαφθοράς στη σύγχρονη Ρωσία, με τη διαφορά ότι ο Μπίκοφ δεν κάνει «σινεμά του δημιουργού» περίπου αλά Ταρκόφσκι, όπως ο Σβιάνγκιντσεφ. Ακολουθεί, με μαεστρία, την ακαδημαϊκή γραφή, χωρίς να φοβάται να αγγίξει τα όρια του μελοδράματος και της καταγγελίας, αλλά και χωρίς να χάνει την πρέπουσα αποστασιοποίηση. Όλα με μέτρο. Νυχτερινή φωτογραφία, γκρο πλάνα συζητήσεων που εναλλάσσονται με τα ιλιγγιώδη πλονζέ του κτιρίου, κλειστοφοβικοί διάδρομοι της άθλιας πολυκατοικίας με εξίσου εξαθλιωμένους ενοίκους, που αντιπαρατίθενται στο γενέθλιο γλέντι με τους κουστουμάτους, αλλά ηθικά εξαθλιωμένους ιθύνοντες.

 

Ο ήρωας, χωρίς υποστήριξη, ούτε από τα υποψήφια θύματα, ούτε από την οικογένειά του -εκτός απ` τον πατέρα του-, θα αγωνιστεί μάταια μέχρι τέλους, γιατί αυτή είναι η φύση του, γιατί είναι «ηλίθιος». Απ` την άλλη μεριά, η δήμαρχος θα ξεκινήσει αυτό το νυχτερινό εσωτερικό της ταξίδι από την έγνοια, για να φτάσει σταδιακά στην κυνική λύση που υπαγορεύει το συμφέρον. Ο Αρτιόμ Μπίστροφ και ιδιαίτερα η Ναταλία Σούρκοβα, σε άψογες ερμηνείες. Είναι σαν να βλέπεις σοβαρό κοινωνικό ρεαλισμό του 1950 όπου διασταυρώνονται ο Σίντνεϊ Λιούμετ με τον Όρσον Γουέλς. πηγη CINE GR”..

Exit mobile version