Αυτά που συμβαίνουν, με την αγορά αναψυκτικών, χυμών ή αφεψημάτων-ροφημάτων από καταστήματα εστίασης, είναι μάλλον ενδεικτικά μιας τρικυμίας για την οποία δεν εκδίδεται απαγορευτικό.
Ο νόμος προβλέπει πως υπάρχουν πλέον δύο διαφορετικές κατηγορίες ΦΠΑ. Αν ο πελάτης, πάρει ένα χυμό “για πακέτο”, χρεώνεται με ΦΠΑ 13%. Αν όμως, ακουμπήσει στον τοίχο, καθίσει σε ένα πεζούλι ή σταθεί κάτω από την πέργκολα του καταστήματος τότε ο ΦΠΑ πάει στο 24%. Και δεν είναι καθόλου αστείο, καθώς η ΑΔΑΕ (Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων), προσπάθησε να διαφωτίσει τους ΑΔΑΕίς, μετατρέποντας το οικονομικό καλαμπούρι, σε τραγέλαφο.
Εξέδωσε, διευκρινιστική εγκύκλιο, που σύμφωνα με την ΕΡΤ και την Αυγή, αναφέρει: “ οι επιτόπιες καταναλώσεις τους υπάγονται στον κανονικό συντελεστή ΦΠΑ 24%, ενώ η παράδοση σε «πακέτο», υπάγεται στον μειωμένο συντελεστή ΦΠΑ 13%. Στην περίπτωση επιχειρήσεων εστίασης, όπως, για παράδειγμα, τα οβελιστήρια, τα ταχυφαγεία, τα αναψυκτήρια, τα σνακ – μπαρ, που δύνανται να διαθέτουν τρόφιμα, μεταξύ των οποίων και μη αλκοολούχα ποτά, χυμούς και ροφήματα, στους πελάτες τους, τόσο για επιτόπια κατανάλωση εντός του καταστήματος όσο και ως «πακέτο», για την εφαρμογή του ορθού συντελεστή ΦΠΑ, θα πρέπει να συνεκτιμάται και η υποκειμενική αντίληψη του εκάστοτε καταναλωτή”.
Αν ο καταναλωτής πάρει ένα αναψυκτικό και καθίσει σε τραπέζι χρεώνεται με ΦΠΑ 24%, αν το πάρει στο χέρι ακόμα και εάν το καταναλώσει εντός του καταστήματος έχει ΦΠΑ 13!.
Γιατί; Διότι, “για την εφαρμογή του ορθού συντελεστή ΦΠΑ, θα πρέπει να συνεκτιμάται και η υποκειμενική αντίληψη του εκάστοτε καταναλωτή”.
Η νομολογία, εμπίπτει στη δικαιοδοσία του Φρόιντ και των επιγόνων του, δηλαδή.