ΜΕ ΕΝΟΡΧΗΣΤΡΩΤΗ, ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΤΟ ΓΑΡΜΠΗ

ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

 

 

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ, Τ. ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

Κα με γροικάτε ήντα πάθε ο αχαλίνωτος, αναρχογαργαλιάρης θαλασσοκράτορας , αλμυρό γραφιάς ,που ονειρεύτηκε ,και τρόμαξε θωρώντας ,μαύρες ,κατάμαυρες συννεφιές με κορονοϊούς  που  πήγαιναν σεργιάνι στην ακρογιαλιά να παίξουνε στην αμμουδιά οι άνευ ασφαλισμένου  κρουνού όπισθεν  οι  ανεγκέφαλοι. Άμεσα αποφασίσθει να  συνέλθει έκτακτη  σύναξη  εις  το οινοθεραπευτήριο , και αστραπιαία  να αποφασίσει-σουμε δια την συμπεριφορά του  αναιδούς ιού και της φαμίλιας του …ΗΝΤΑ;;;….Μα για να ρίξουμε  μια γαλανό φορούσα  ματιά ,στα τόσα δισακιασμένα  γραφολοήματα του ,βοηθούμενος  από  επιλεγμένους  φίλους…

 

Τι;;;…Μα άμεσα να ασχοληθούμε  γραφικά, ταξιδιάρικα,  θηραϊκά , και  σκανταλιάρικα με τα καλώς -κακώς κείμενα , αρμενίζοντας νοερά  χωρίς  Οιακιστήριο και  πλήρωμα… ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ….Πολλά και ανεξίτηλα ξεδισακιάστηκαν, θωρώντας ένα ορφανό.. ΓΡΑΠΤΟ ΜΟΥ.. να κλαψουρίζει γοερά γιατί  ήθελε ανάρτηση …ΑΠΟΛΑΥΣΤΕ ΤΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΦΑΡΜΑΚΑΚΙ…1991 Πλοίαρχος  στο ΄΄Ε/Γ-Ο/Γ ΚΙΜΩΛΟΣ΄΄με  πολλά  και  δύσκολα  ταξίδια ,σε δύσκολες θαλασσινές αγκαλιές ,με κατοικοεδρεύοντες  νησιώτες  αγνούς  και όμορφους την  τότε εποχή. Όχι όχι  ,δεν  ήταν  της  ευδαιμονίας η περίοδος  αλλά  της  καλής ,αγνής  καρδιάς η  αγκαλιά με τα γλυκόλογα. Ένα δρομολόγιο από τα πολλά  ήταν της Παρασκευής με αναχώρηση από Πειραιά 16.00, με πρώτο  λιμάνι την Κύθνο  και  Σέριφο ,Σίφνο, Κίμωλο, Μήλο  αργά το  βράδυ ,με  διανυκτέρευση μακράς  διαρκείας  τον Χειμώνα  στην όμορφη ΜΗΛΟ..…

 

Το καλοκαίρι επιστροφή στον Πειραιά  με προσέγγιση  Κίμωλο,   και  αναχώρηση   την επομένη για το  ίδιο δρομολόγιο ,για την ίδιες πατρίδες των Δυτικών Κυκλάδων. Όλα αυτά τα μικρονήσια είναι  και ήταν  ομορφιές ,έχουν  και είχαν αξιόλογους ανθρώπους ,δραστήριους και καταξιωμένους επαγγελματικά  παντού  και πάντα .Δεν θα  σας εξιστορήσω  τα ταξίδια μου στα  άλλα Κυκλαδονήσια ,αλλά θα σας αναφερθώ , και θα  σας   εξιστορήσω το  ταξίδι  της Παρασκευής το  απόγευμα που σχεδόν πάντα είχαμε – είχα  την  τιμή  να ταξιδεύει  μαζί μου-μας  ο αείμνηστος Καπετάν  Κώστας   Βεντούρης με την αξιαγάπητη κερά Οδηγήτρια …Απόπλους  και  πορεία για τον πρώτο  μας  σταθμό την Κύθνο ,με επιβάτες του Σαββατοκύριακου τον  χειμώνα και επισκέπτες πολλούς  το  καλοκαίρι…ΑΝΕΥ  ΚΟΡΟΝΟΪΩΝ…

 

Δεν θα  σας  γραφολοήσω για γαρμπηνάτσες  και γραίους ανήμερους και  αγρεμένους  τσι χειμωνιάς  καλούδια ,αλλά θα  σας προσκαλέσω νοερά να συμμετέχετε στο τραπέζι μας με τον Άρχοντα ,και δημιουργό της εταιρείας  ,μια  επιχειρηματική μέγιστη προσωπικότητα , μια ναυτική ,μοναδική εγκυκλοπαίδεια  που δεν  ευκολό αλιευότανε ,δεν  ανοιγότανε ,δεν ξεφούρνιζε λόγια για τα λόγια….ΜΕ ΕΝΝΟΗΣΑΤΕ;;…Ήταν όμως για  μένα μια πηγή σοφίας ,και καλής  επαγγελματικής  πορείας , ήταν  όμως  μια δύσκολη  και απρόσιτη  αγκαλιά για  τους απρόσεκτους ο  μέγιστος ΚΙΜΩΛΙΟΣ….Δεν επιθυμούσε και  δεν επιθυμώ και  εγώ ραντίσματα  με  αρώματα  και χαϊδολογήματα…ΟΥΤΕ ΠΟΛΛΑ  ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ..θέλω να γράψω λοιπόν ένα μικρό  γραφολόημα για να  καταλάβετε ήντα  κάνε ο  ζηλιάρης  ο  γαρμπής όταν μύριζε  Γλεούδη  στην  κουζίνα. Η ολιγόωρη καθυστέρηση της  αναχώρησης από  Πειραιά ,μας τραπέζωσε νωρίτερα , έχοντας μοσχοβολήσει το παπόρι από την μυρωδιά της ατόφιας  κοκορό σούπας…ΘΗΡΑΪΚΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΗΣ…ΑΧ  ΜΑΝΟΥΛΑ  ΜΟΥ…

 

 

Ήταν μια ναυτική  εμπλιά παπόρι το  ΚΙΜΩΛΟΣ ,καλοτάξιδο και απαραίτητο  πολύ  αυτή την  εποχή ,σε  αυτή  την γραμμή.. Βγαίνοντας από την μπούκα του Πειραιά άρχισαν τα όργανα με ενορχηστρωτή τον  φίλο τον  γαρμπή ,ψηλώνοντας ,χαμηλώνοντας εμείς χάσαμε το μέτρο της  γραμμής και της κουζίνας την οσμή…Ηρεμήσαμε  και κάτσαμε άνευ  μουσικής  τον  κόκορα να φάμε και τον άκρατο  ολίγον οίνο ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ  ΜΟΥ, να απολαύσουμε με ομοτράπεζους ολίγους  αλλά  εκλεκτούς ,άνευ κλάρας και γραβάτας .Δεν θα  μακρηγορήσω ,γιατί  δεν ήθελε τα  σάλια και  τις πέργκολες.. Άνευ κραυγών θέλω,  και θα το επιθυμούσε..

 

ΤΟ ΔΙΑΙΣΘΑΝΟΜΑΙ.. να μαθευτεί ότι το  ζουμί της πάρλας μας θα σας το  μοστράρω να ακουστεί ,να διαβαστεί ,και να το θηλυκώσετε βαθιά στην κεφαλή σας…Ζωή , η  ζωή μας  παιδί  μου είναι ένα βουνό που  πρέπει και  επιβάλλεται να το  διαβούμε όρθιοι ….Έχετε αντίρρηση ,έχετε ερώτηση ,έχετε  απορία;;Δεν άκουσα  χειροκρότημα και προχωράω. Η  δουλειά ,η  επιχείρηση…Το  μυστικό στις δουλειές είναι να προβλέπεις γεγονότα πριν τα προβλέψουν άλλοι ….ΒΕΒΑΙΑ ΤΟ  ΠΡΟΕΙΠΕ Ο  ΩΝΑΣΗΣ…αυτό δεν  είναι για να δοθεί ΝΟΜΠΕΛ ,αλλά αυτό μας ανέλυσε με τον  δικό  του χαρισματικό  και  μοναδικό τρόπο…ΤΟ ΕΝΝΟΗΣΑΤΕ;;…και το ομορφότερο για να δημιουργήσεις  πρέπει να αγωνιστείς…Χειροκρότημα αχνό ακούω

 

ΓΙΑΤΙ;;;..Πριν ολοκληρώσω την γραφή  μου…ΜΑΣ ΑΜΠΑΡΩΣΕ Ο  ΙΟΣ  ΚΑΛΟΙ ΜΟΥ  ΦΙΛΟΙ…θα ήθελα  να μοιραστώ μαζί  σας ,το τι  μου  είπε όταν πήγα στο  γραφείο του για την πρόσληψη  μου ανθυποπλοίαρχος το 1981 παρακαλώ στο  ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝΟΥ.. Είσαι παντρεμένος , έχεις και ένα παιδί όπως  έμαθα , αγαπάς την γυναίκα σου εε;;είσαστε μαζί  αγαπημένοι εε;;..ΣΙΩΠΗ ΧΩΡΙΣ  ΜΙΛΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΡΙΣΗ .. Ναι καπετάν Κώστα Ναι. .ΑΑΑΑΑ  μπράβο πήγαινε να σου  ετοιμάσουν  τα χαρτιά και καλά ταξίδια.. Μεταβολή σεβάσμια υπόκλιση και ένα μεγάλο  ευχαριστώ…Μετά  από δέκα  χρόνια ,το 1991 στο ΚΙΜΩΛΟΣ Πλοίαρχος…ΜΕΤΑ ΑΠΟ  10  ΧΡΟΝΙΑ…Αγαπημένοι μου  δεν έπρεπε να ρωτηθεί;;;;;Ερωτήθηκε   και αποκρίθηκε.. Καπετάν Γιώργη η οικογένεια είναι ο μεγάλος σκοπός  της  ζωής.. Είναι η  δεν  είναι;;;;Αγαπημένοι μου απαντήστε εσείς στον καθρέπτη ..Γιατί;;;

 

Μα δεν  σας  γροικώ ,δεν  σας θωρώ σας  διαισθάνομαι και  μάλιστα πολύ αγάπες μου…Επιχειρηματικά;;;Μα όταν δεν μπορείς να διοικήσεις….ΔΙΑΛΑΛΗΣΕ…την φαμίλια  σου ,πως θα διοικήσεις την περιουσία μου,ΠΩΣ;;;;;;;;;;;;; Εγώ κέρωσα και αλείφθηκα με ολίγον άκρατο οίνο να συνέλθω και βεβαίως να ρεμετζάρω  στην ΣΕΡΙΦΟ ..Οι καιρικές συνθήκες και οι μικρές μίλι μετρικές αποστάσεις δεν  μας επέτρεπαν την περαιτέρω πάρλα.. Δεν αναλύω ,δεν επικροτώ ,δεν χειροκροτώ ,και δεν παρλάρω πράμα ,απλά σας το μοσχό σερβίρισα με ολίγο κοκκινέλι και λέω…ΣΤΗΝ  ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ ΟΛΟΙ ΚΑΙ ΟΛΕΣ…

Φιλιά και παλαμάκια πολλά.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *