ΕΦΥΓΕ ΛΙΓΟΥΣ ΜΗΝΕΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΓΑπΗΜΕΝΗ ΤΟΥ ΣΥΖΥΓΟ
Ιάκωβος Κορωνιός
Ο Επίτιμος Δήμαρχος Θήρας, Ιάκωβος Κορωνιός δεν βρίσκεται πια ανάμεσά μας. Έζησε ως υπάλληλος και Διευθυντής Τράπεζας το σεισμό του 1956. Εξελέγη Πρόεδρος της Κοινότητας Φηρών και μετά Δημοτικός Σύμβουλος. Μνήμη κοφτερή, για γεγονότα που οι περισσότεροι ξέχασαν. Πέρασε καιρό κάτω από ένα δέντρο γιατί το σπίτι του, είχε ερειπωθεί. Αφοσιωμένος όσο λίγοι. Διέσωσε ότι μπορούσε από τα αρχεία, αδιαφορώντας για την προσωπική του ασφάλεια. Δημιουργικός, όσο ελάχιστοι. Ευγενής όσο σπάνιοι!.
Καθημερνά συντονισμένος στο ραδιόφωνο. Περίμενε το τέλος της εκπομπής και μετά τηλεφωνούσε για να συμπληρώσει ή να διορθώσει (ευγενέστατα) κάτι. Στις ποιοτικές εκδηλώσεις, πάντα πρώτος και πάντα με σεμνότητα, χωρίς να διεκδικεί θέση (ήταν επίτιμος Δήμαρχος!).
Όταν τον καλούσα κάπου (σε παρουσιάσεις βιβλίων κυρίως, τον καλούσα προσωπικά) παρά την μικρή δυσκολία μετακίνησης, ήταν εκεί, κρατώντας από το χέρι την Κυρία Μαίρη. Ήταν το ομορφότερο ζευγάρι που μπορούσες να δεις!. Και πάντα περίμενε το τέλος, για να με πλησιάσει και να πει μια κουβέντα. Ζεστή, περιεκτική και ενδεικτική της μεγάλης του καλλιέργειας.
Όσο για την προσφορά του στη Σαντορίνη;. Μόνο όσοι είναι αγνώμονες μπορεί να την παραγνωρίσουν. Δεν ήταν “παράγοντας”. Ήταν τίμιος, αυθύπαρκτος, αυτόφωτος, δημιουργικός και επίμονος.
Τελευταία φορά, μιλήσαμε, όταν έγραψα ένα μικρό αποχαιρετιστήριο για τη σύζυγό του. Για να με ευχαριστήσει. “Θυμάμαι, στο Μέγαρο Γκύζη, την αποχαιρέτησες με ένα χειροφίλημα”, μου είπε, “δεν το κάνουν πια αυτό”. “Σαν σε Κυρία, όχι ως ηλικιωμένη”, του απάντησα. “Το ξέρω, γι αυτό το εκτιμώ”.
Αντίο κύριε Ιάκωβε. Η Σαντορίνη, έχασε κάτι σημαντικό. Δεν ξέρω σε πόσους θα λείψεις. Σε μένα πάντως, σίγουρα. Ευπατρίδης και ενεργός μέχρι το τέλος.