ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΗΣ -ΠΡΩΗΝ- ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΙΑΤΡΟΥ ΤΟΥ ΠΥΡΓΟΥ
“Αγαπητέ κύριε Δήμαρχε,
Είμαι η Δουμουζέλη Κελα’ί’δή Άννα-Μαρία ,η Αγροτικός Ιατρός του περιφερειακού Ιατρείου του Πύργου Καλλίστης πρόσφατα ολοκλήρωσα την θητεία μου στις 19 Φεβρουαρίου. Σας γράφω με αφορμή τα προβλήματα που υπάρχουν στο σπίτι του Πύργου Καλλίστης για τα οποία εδώ και χρόνια αδιαφορεί o δήμος .
Ας αρχίσω με τα προβλήματα του σπιτιού .Το σπίτι αυτό ανήκει στο δήμο όπως ξέρουμε όλοι ότι είναι κληρονομιά που άφησε ο κ. Δρόσος για να μένει ο ιατρός του πύργου. Όταν λοιπόν ήρθα στο σπίτι κύριε δήμαρχε να αρχίσω την θητεία μου ως αγροτικός ιατρός,19 Δεκεμβρίου 2017, αντίκρισα ένα σπίτι ερείπιο σε μια άθλια κατάσταση. << Ένα ντροπιαστικό θέαμα>>, προφανώς ο Δήμος Θήρας δεν έχει κάνει καμία συντήρηση εδώ και πολλά χρόνια.
Μπαίνοντας μέσα στην είσοδο του σπιτιού κοιτάζοντας το ταβάνι αντικρίζεις τους σοβάδες που είχαν πέσει στο πάτωμα από το ταβάνι και τα σίδερα στο ταβάνι που έχουν απομείνει,εκτός κύριε δήμαρχε ότι δεν σας ενδιέφερε ποτέ να συντηρήσετε την οροφή του σπιτιού που ήταν έτοιμη να πέσει στο κεφάλι μου και στον οποιοδήποτε ανυποψίαστο άνθρωπο που θα έρθει και θα γίνει προφανώς θανατηφόρο ατύχημα, αφού επανειλημμένα οι πρόεδροι του χωριού του Πύργου( Γεώργιος Δαρζέντας,Αντώνης Καραμολέγκος) σας έστειλαν πολλές φορές αναφορές και έγιναν αρκετά τηλεφωνήματα για να γίνει συντήρηση της οροφής,για τα οποία αδιαφορούσατε.
Αρκετές φορές πέσανε σοβάδες στο κεφάλι μου παρά τρίχα την γλίτωσα. Κάθε μέρα σκούπιζα τους σοβάδες από το ταβάνι που συνεχώς πέφτανε στο πάτωμα. Δεν έφτανε αυτό ανοίξατε πόρτα στην ταράτσα του σπιτιού ,η οποία ταράτσα από θαύμα δεν έχει πέσει ακόμα, αφού όπως ανέφερα το ταβάνι είναι μισογκρεμισμένο με ρωγμές γύρω γύρω από το τοίχο, το οποίο μπορεί να δει ο καθένας μας απ΄ εξ από το σπίτι. Ανυποψίαστοι τουρίστες πήδαγαν πάνω από το ταβάνι για να βγάλουν φωτογραφίες μη γνωρίζοντας την επικινδυνότητα πραγματοποίησης ενός θανατηφόρου ατυχήματος. Δεν έφτανε αυτό κάθε φορά που έβρεχε πλημμύριζε το σπίτι από νερά της βροχής από τις τρύπες του μισογκρεμισμένου ταβανιού , έβαζα λεκάνες πανιά και σφουγγάριζα να μαζέψω τα νερά από το πάτωμα αφού είχαν γίνει λίμνη τρεις ώρα τη νύχτα
Μετά τις εξουθενωτικές μου εφημερίες δεν μπορούσα να κοιμηθώ αφού πηδούσαν τα γκρουπ τουριστών πάνω από την ταράτσα. Η κύρια με τα σουβενίρ που βρισκόταν εκεί που ταΐζει γάτες και εγώ φιλόζωος είμαι,έριχνε την άμμο στην ταράτσα του σπιτιού αφού είχε πρόσβαση ο οποιοσδήποτε και οι γάτες άφηναν τα περιττώματα τους στην οροφή του σπιτιού,και γιατί το αναφέρω αυτό διότι το σπίτι του πύργου δεν είχε ούτε καν ύδρευση δική του.
Είχε ένα πηγάδι μέσα το οποίο γέμιζε με νερό της βροχής από την ταράτσα του σπιτιού το πηγάδι, μαζί με τα περιττώματα γατών από την ταράτσα,με το οποίο νερό πλενόμουν. Ευτυχώς που εθελοντικά έκλεισαν την ταράτσα με σοβά κάτοικοι του χωριού βλέποντας αυτή την κατάσταση. Όλοι στο χωριό είχαν ύδρευση από την ΔΕΥΑΘ μόνο στο σπίτι του αγροτικού ιατρού του πύργου δεν είχε γίνει σύνδεση της ύδρευσης. Κάθε φορά παρακάλαγα το Νεκτάριο το νερουλά όπως τον λέγαν στο χωριό να μου φέρει νερό και πολλές φορές ξέμενα χωρίς νερό γιατί δεν μπορούσε να έρθει λόγω του μεγάλου φόρτου εργασίας του.
Ο πρόεδρος του χωριού Γεώργιος Δαρζέντας σας είχε ήδη στείλει έγγραφες αναφορές για τις οποίες δε πήρε σαφής απάντηση για επίλυση των προβλημάτων του σπιτιού από το δήμο και για να γίνει σύνδεση της ύδρευσης νερού με την ΔΕΥΑΘ στο σπίτι του πύργου ,έτσι δεν επιλύθηκε το πρόβλημα. Απελπισμένη από την κατάσταση, ζήτησα βοήθεια από τον πρώην πρόεδρο του χωριού Κ.Αντώνη Καραμολέγκο να με βοηθήσει γιατί δεν είχα νερό .Προσπαθήσαμε με λάστιχα κήπου με τον κ.Αντώνη Καραμολέγκο να γεμίσουμε το πηγάδι του σπιτιού με λίγο νερό από το ιατρείο που βρισκόταν 50 μέτρα μακριά από το σπίτι,ταλαιπωρία ολόκληρη η διαδικασία.
Ο πρώην πρόεδρος του χωριού κ,Αντώνης Καραμολέγκος απευθύνθηκε στον υδραυλικό του χωριού τον κ. Σπύρο Φουστέρη. Η Σύνδεση του νερού με την ΔΕΥΑΘ έγινε επιτυχώς αλλά ο υδραυλικός ποτέ δεν πληρώθηκε από τον δήμο για την δουλεία που έκανε. Έγιναν τηλεφωνήματα από το πρωίν πρόεδρο του χωριού. κ Αντώνη Καραμολέγκο στο δήμο και από εμένα στον Αντιδήμαρχο Θήρας λέγοντας μου πως ο δήμος έπρεπε να στείλει υδραυλικούς δικούς του να φτιάξουνε την ύδρευση.
Η αδικία αυτή δεν έχει όρια. Ο υδραυλικός κ. Σπύρος Φουστέρης δεν πληρώθηκε ποτέ από το δήμο μιλάμε για ποσό των 200 ευρώ. Εκτός αυτού ,φωνάζουν οι κάτοικοι του χωριού,πως<< ο Δήμος Θήρας φτιάχνει μάντρες ξενοδοχείων με λεφτά του δήμου >>,αλλά για να πληρωθεί ο μεροκαματιάρης υδραυλικός του χωριού <<που έφτιαξε δημόσια περιουσία>>, δεν μπορούσατε να τον πληρώσετε ?. Αφού αδιαφορούσε ο δήμος για τη σύνδεση της ύδρευσης και που δεν είχα νερό,είναι δυνατόν να ήμουνα χωρίς νερό περιμένοντας τους υδραυλικούς του δήμου να έρθουν μετά από μήνες και αν ερχόντουσαν ποτέ. Ακούσαμε τηλεφωνικώς από το δήμο και τη δικαιολογία πως δεν υπάρχουν λεφτά και πως χρειάζεται να γίνει κάποια γραφειοκρατεία για να παρθούν χρήματα.
Η Σαντορίνη όπως όλοι γνωρίζουμε έχει σαφώς καλύτερη οικονομική δυνατότητα από τα άλλα νησιά ή μέρη της Ελλάδας λόγω της τουριστικής της ανάπτυξης.
Επιπρόσθετα το πλυντήριο του σπιτιού είναι όλο σκουριά ποτέ δεν έγινε συντήρηση,το καζανάκι της τουαλέτας δε λειτουργεί έβαζα νέρο με λεκάνες και τα παράθυρα του σπιτιού χρόνια ασυντήρητα μπαίνουν νερά από την βροχή υγρασία και αέρας. Το μπαλκόνι του σπιτιού είναι ετοιμόρροπο.
Παρακαλώ μεριμνήστε επιτέλους να φτιαχτούν και να συντηρηθούν τα οικοδομικά προβλήματα του σπιτιού το συντομότερο διότι δεν είναι δυνατόν στο σπίτι που διαμένει ο αγροτικός ιατρός να είναι χρόνια ένα ερείπιο και να πληρωθεί ο υδραυλικός Σπύρος Φουστέρης με το πόσο των 200 ευρώ απο το δήμο ,για την σύνδεση της ύδρευσης του σπιτιού με την ΔΕΥΑΘ .