ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΤΟΥ RICK STEVES
«Οι πιθανότητες είναι, να είναι η Σαντορίνη είναι το νησί που φαντάζεστε. Ήταν ένα ηφαίστειο που εξερράγη πριν από χιλιάδες χρόνια, δημιουργώντας μια γιγαντιαία καλδέρα. Σήμερα τα ασβεστωμένα χωριά του γεμίζουν τις συγκλονιστικές κορυφογραμμές αυτού του κρατήρα σαν να συνωστίζονται για να απολαύσουν αυτή τη θέα», προσθέτει.
Ο ταξιδιωτικός συντάκτης Rick Steves υπερθεματίζει: « Και η Σαντορίνη προσφέρει πολλά περισσότερα από όψεις που έγιναν διάσημες σε καρτ ποστάλ . Τα θαύματα της περιλαμβάνουν τα οινοποιεία της υπαίθρου, τους αρχαίους αρχαιολογικούς χώρους και τις αξέχαστες παραλίες. Το χωριό της Οίας είναι η πεμπτουσία της γοητείας του νησιού. Αυτό το ειδυλλιακό σύνολο ασβεστωμένων σπιτιών και γαλάζιων θόλων, χαλαρώνει απαλά πάνω από μια απότομη πλαγιά στην κορυφή ενός γκρεμού. Η θέα εδώ είναι μια από τις πιο εικονικές στις ελληνικές θάλασσες, και οι φωτογράφοι ψάχνουν για τη σωστή γωνία. Οι καλλιτέχνες ερωτεύονται την Οία […] Και τα cocktail bars προσφέρουν ένα ρομαντικό διάλλειμα όπου οι τουρίστες συγκεντρώνονται για κάθε ηλιοβασίλεμα στη Σαντορίνη.
Φαίνεται, τουλάχιστον στις περισσότερες φωτογραφίες, ότι οι πόλεις της Σαντορίνης, όπως η Οία, δεν είναι παρά λευκές. Το ασβέστιο, ενώ είναι γραφικό σήμερα, ήταν αρχικά πρακτικό: Το λευκό αντανακλά τη δυνατή θερμότητα του ήλιου. Επιπλέον, ο ασβέστης είναι ένα καλό αντισηπτικό – και οι χωρικοί γνώριζαν ότι έτσι φυσικά θα απολυμάνουν το βρόχινο νερό που συλλέχθηκε στις στέγες. Και μου αρέσει ο τρόπος με τον οποίο το μπλε και το λευκό του τοπίου φαίνεται εμπνευσμένο από τα χρώματα της ελληνικής σημαίας.
Οι κατοικίες εδώ ήταν αρχικά ταπεινά σπήλαια (σ.σ. υπόσκαφα). Με την έλλειψη οικοδομικών υλικών στο νησί, είχε νόημα να σκάβουν στα βράχια. Αυτά τα “σπίτια σπηλαίων”, που περιβάλλονται από ελαφρόπετρα και είναι καλά αεριζόμενα, είναι φυσικά μονωμένα – παραμένουν δροσερά το καλοκαίρι και ζεστά το χειμώνα. Σταδιακά αυτά τα φθηνότερα κομμάτια ακινήτων αναπτύχθηκαν και, με τον τουρισμό, έγιναν ακριβά σπίτια, ξενοδοχεία και εστιατόρια.
Χιλιάδες χρόνια πριν από την ιδέα του τουρισμού, η Σαντορίνη φιλοξενεί τη μεγαλύτερη πόλη έξω από την Κρήτη στον κόσμο της Μινωικής εποχής, που χρονολογείται από τον πρώιμο τεκμηριωμένο πολιτισμό στο Αιγαίο (τρίτη έως δεύτερη χιλιετία π.Χ.) – αρχαίος ακόμη και στους αρχαίους χρόνους. Αλλά γύρω στο 1630 π.Χ., η «Μινωική Εκρηξη» – μια από τις μεγαλύτερες στην ιστορία της ανθρώπινης ιστορίας – εξερράγη 24 κυβικά μίλια ηφαιστειακού υλικού, τουλάχιστον τέσσερις φορές υψηλότερα από την έκρηξη του 1884 στην Κρακατόα στη σημερινή Ινδονησία. Τότε το νησί πήρε το σχήμα κρατήρα που βλέπουν οι επισκέπτες σήμερα.
Μπορείτε να επισκεφθείτε την έκδοση της «Πομπηίας της Σαντορίνης» – μια αρχαία πόλη που θαφτεί (και συντηρηθεί) στην τέφρα μετά από αυτή τη μαζική έκρηξη. Η πόλη της Εποχής του Χαλκού, κοντά στην σημερινή πόλη του Ακρωτηρίου, βρίσκεται ακόμη σε ανασκαφή, με περισσότερα από 30 κτίρια να είναι τώρα ορατά σε μια καλά σχεδιασμένη δομή. […]Οι προσεκτικοί παρατηρητές μπορούν να διακρίνουν πεζοδρόμια, υπόγεια συστήματα αποχέτευσης και κεραμικά αγγεία που έχουν μείνει πίσω. Τα πιο ενδιαφέροντα αντικείμενα που ανακαλύφθηκαν εδώ – υπέροχες τοιχογραφίες, φανταχτά έπιπλα, ζωγραφισμένα κεραμικά – εκτίθενται κυρίως στο Μουσείο Προϊστορικής Θήρας στην πρωτεύουσα της Σαντορίνης, τα Φηρά.
Το ηφαιστειογενές έδαφος του νησιού, η άφθονη ηλιοφάνεια και το ξηρό κλίμα δημιουργούν ένα χαρακτηριστικό κρασί. Από την αρχαιότητα, οι αμπελώνες εδώ διαμορφώνουν τα ζωντανά αμπέλια σε προστατευτικά καλάθια που έχουν σχεδιαστεί για να επιτρέπουν στα αμπέλια να συλλέγουν τόσο τη δροσιά όσο και να επιβιώνουν από τον άνεμο. Ο καρπός της αμπέλου της Σαντορίνης είναι τόσο πλούσιος και γλυκός, και υπάρχουν περίπου δώδεκα οινοποιεία όπου οι επισκέπτες μπορούν να γευθούν και να πάρουν μια γεύση.
Όταν πρόκειται να απολαύσετε τις παραλίες της Σαντορίνης, οι επισκέπτες έχουν επιλογές που γίνονται ενδιαφέρουσες από την ασυνήθιστη ηφαιστειακή γεωλογία. Δύο παραλίες με μαύρη άμμο φτάνουν στο απόκρημνο βουνό στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Κατά μήκος του νότιου τόξου του νησιού υπάρχουν μερικές ηφαιστειακά πολύχρωμες παραλίες κοντά στο Ακρωτήρι. Η White Beach, μπροστά σε ένα σκηνικό από βραχώδεις βράχους, είναι προσβάσιμη αποκλειστικά με βάρκα. Η Κόκκινη Παραλία , δεδομένου του ιδιαίτερου χρώματος της από τις αποθέσεις σιδήρου, μπορεί να προσεγγιστεί μόνο μετά από μια απαιτητική πεζοπορία».