ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΗ ΚΟΥΒΑΛΗ
Διαβάζω, ότι σαν σήμερα το 1567, “έσκασε μύτη” από τη Νότια Αμερική, ο σωτήριος, για τους πεινασμένους απανταχού της Ευρώπης, βολβός της πατάτας. Potato, την είπαν οι αγγλόφωνοι,πατάτα την είπαμε ημείς, γεώμηλον (και πολύ εύστοχα) την ονομάτισε η Ακαδημία Αθηνών,γλωσσοπλαστικά, και συνακόλουθα η Πελοπόνησος , την είπε ΜΠΑΤΑΚΑ..
Μπατακούλα την χαρακτήρισαν υποκοριστικά και “τρυφερά” οι νοικοκυρές στα Βέρβενα, αφού ήταν το φαί …της λύσης για την εξασφάλιση της ποικιλίας(!!!) του Μενού και της γεύσης στην οικογένεια.
Την έφτιαχναν λοιπόν : Τηγανιτή… Γιαχνί… Μπατακοσαλάτα…. Με κρέας , Με ψάρι, Την χρησιμοποίησαν στη σκορδαλιά, Την έκαναν “στρώση” στο μουσακά, Την έκαναν ομελέττα με αυγά, Την έκαναν ψητή στη “θράκα” Την συνέθλιψαν σε “πουρέ”, την μαγείρεψαν αναμίξ με χυλοπίτες, και γλυκό τραχανά, Την χρησιμοποίησαν στο Μπριάμ, κλπ Η μπατακούλα , η στομαχογεμίστρα, με το που την “πλασσάρισε”στην Ελλάδα με πονηρό τρόπο, ο μπατακοτροφός,αείμνηστος Καποδίστριας, χόρτασε και στύλωσε μαζί με το λάδι και το ψωμί, την νεότερη Ελλάδα, “εξ υπαρχής” και ” εξ απανέκαθεν”.
Είναι προφανές, οτι ο διορατικός Καποδίστριας, βρήκε τη λύση για να γεμίσει το στομάχι του πεινασμένου Έλληνα, που έκανε και το δύσκολο να την αποδεχθεί. Από τότε η Μπατάκα κατακυρίευσε την Ελληνική κουζίνα, γεμίζοντας τα κατώγια με σακκιά, και την ύπαιθρο με μπατακοχώραφα Τρώγαμε και τρώμε ασύστολα τον ευλογημένο βολβό, με προεξάρχουσα την τηγανιτή μπατάκα, που όσο και να φάς δεν την χορταίνεις την “ατιμη και παχυντική”. Ας είναι καλά λοιπόν οι Ινδιάνοι της Νότιας Αμερικής (όσους αφήσανε οι Ευρωπαίοι), που μας άνοιξαν τους ορίζοντες της γεύσης μας.
Το καινοφανές αυτό προϊόν,βαφτίστηκε “γεώμηλον” από τους ειδικούς γλωσσοπλάστες της Ακαδημίας Αθηνών , μια και δεν υπήρχε αντίστοιχη Ελληνική λέξη. Ονομασία βέβαια, που δεν χρησιμοποιεί ο Έλλην. Μόνο ο μακαρίτης ο μπαρμπα-Κώτσιος, ο Μαλάγρας, στα Βέρβενα την είχε εντάξει στο λεξιλόγιό του.
Κάποτε σε συζήτηση, ο περί ού ο λόγος, αντιμετώπισε, μία κυρία εκ Τεγέας, η οποία το “επαιζε” μορφωμένη και λεφτού και καυχιόταν για το “ευειδές” και “προκομμένο” της οικογενείας της λέγοντάς του: “-Εμείς κυρ Κώστα, εχουμε στην Τεγέα, μεγάλη περιουσία. Να σκεφτείς ότι έχουμε 1100 μηλιές…” Κι μπαρμπα -Κώτσιος, στωικά της απάντησε: “-Μόνο? Εγώ στον κάμπο της Θυρέας έχω 2500 γεωμηλιές…’ Κόκκαλο η κυρία.Το βούλωσε πικαρισμένη και αποχώρησε…Βλέπεις γνώριζε καλά Ελληνικά… Αυτά και επιπλέον ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΔΟΞΑ ΣΤΗΝ ΜΠΑΤΑΚΑ..