Η ΑΠΩΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΜΑΣ ΦΤΩΧΥΝΕ

ΜΙΑ ΗΓΕΡΙΑ ΤΟΥ ΕΘΕΛΟΝΤΙΣΜΟΥ, ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΡΧΟΝΤΙΣΣΑ ΠΟΥ ΠΛΟΥΤΙΣΕ ΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ

 

 

Πόσο πολύ μας φτώχυνε το 2018!, Ένας μετά τον άλλον, φεύγουν οι πραγματικοί άνθρωποι. Σήμερα, η Κυρία Μαργαρίτα. Ηγερία του εθελοντισμού στη Σαντορίνη. Μια Αρχόντισσα, με αστείρευτο χιούμορ, φοβερό δυναμισμό και τεράστια προσφορά.

Όχι. Η Κυρία Μαργαρίτα, δεν ήταν κάποια αργόσχολη κυρία που έψαχνε καταξίωση. Πρώτα ήταν από τους ανθρώπους που έστησαν τον τουρισμό στη Σαντορίνη. Και παράλληλα τον εθελοντισμό. Στον Ερυθρό Σταυρό, το Κέντρο Υγείας, την Τράπεζα Αίματος. Τίποτα χωρίς αυτήν!. “Πλήρης ημερών”, θα πουν. Όχι. Με τίποτα. Η Κυρία Μαργαρίτα, ήταν για μένα μια πολυαγαπημένη φίλη.

Όταν έκανα κάποια παρουσίαση βιβλίου, είχα τέσσερις ανθρώπους, τους οποίους καλούσα προσωπικά. Ο πρώτος ήταν η Κυρία Μαργαρίτα. Ήξερα πως δυσκολευόταν να μετακινηθεί και της το έλεγα “δεν έχω απαίτηση να έρθετε, αλλά να ξέρετε, πως για μένα είναι τιμή μου να σας καλώ”. Και ακόμα και πριν καιρό ερχόταν με τον αγαπημένο της εγγονό τον Κωνσταντίνο.

Στο ραδιόφωνο;. “Κυρία Μαργαρίτα, θα μιλήσετε για τον έρανο”. “Πέστε τα εσείς κύριε Πράσσο, σας ακούω κάθε μέρα”. “Όχι, χωρίς εσάς, εγώ δεν θα πω τίποτα”. Εκβιασμός!.

Τηλέφωνο και με την χαρακτηριστική φωνή της να έχει ετοιμάσει ένα συγκινητικό πρόλογο. Στο ραδιόφωνο. Όποτε πήγαινα στον Κήπο ρωτούσα πάντα. Όσο ήταν καλά, κατέβαινε και μιλάγαμε. Τι πνεύμα!. Τι χιούμορ!. Τι τρυφερότητα για όλους!.

Και πραγματική αρχόντισσα. Μορφωμένη, καλλιεργημένη και με βαθιά ιστορία στο νησί.

Ακόμα θυμάμαι, ένα τσάι, όπου τέσσερις κυρίες κι εγώ, μιλούσαμε. Τι μιλούσαμε;. Άχνα δεν έβγαλα!. Γελούσα με τα “ανέκδοτα” της Κυρίας Μαργαρίτας. Μπορειανά, Σαντορινιά και κάποια ελαφρώς σόκιν, που τα έλεγε με εκείνη την απίστευτη σεμνοπρέπεια των Κυριών. Είχα πει στον Κωνσταντίνο “πρέπει την Κυρία Μαργαρίτα να την καταγράψουμε, όταν τα λέει αυτά”. Αυτός κάτι έχει καταγράψει. Εγώ τίποτα, Μόνο στη μνήμη μου.

Φτωχύναμε κι άλλο λοιπόν. Και μη μου πεις κανείς “ουδείς αναντικατάστατος”!. Στη δική μου καρδιά, η Κυρία Μαργαρίτα, είναι αναντικατάστατη. Ήταν από μόνη της, μια κοινωνία. Ενέπνεε, δρούσε και προσέφερε.

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *