ΠΟΙΗΜΑ ΑΠΌ ΤΗΝ ΑΡΤΕΜΗ ΤΟΜΑΗ
“Εεεε Σαντορινιε !!!
τώρα που από τ αμπέλι σου περνάς
με αδιαφορία μη το κοιτάς
στην ερημιά του μη συμμετέχεις
κρυώνει δεν το αντέχει.
Χάρισε του ένα χαμόγελο ζεστό
και πες του ένα ευχαριστώ
τόσους μήνες τη ζέστη..
και το κρύο δυνατο
γλυκό καρπό για να σου φέρει.
Δίδαξε στον γιο, στον εγγονό
ολη σου τη μαεστρία
το κλάδεμα ,το θειαφισμα
κι ας είν ταλαιπωρία.
Έτσι του χρόνου πάλι θα γελας
κοφίνια σαν γεμίζεις
και εις υγεία σε όλους θα λες
χρυσή η γη μας ,με πολλές χαρές
χωρίς να είναι υπερβολές
γλυκιά ζωή χαρίζει!!!”.