ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ ΓΙΑ ΕΛΑΙΟΤΡΙΒΕΙΟ ΣΤΗ ΣΑΝΤΟΡΙΝΗ;

ΕΙΝΑΙ Η ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΚΟΙΤΙΔΑ ΤΗΣ ΕΛΙΑΣ

 

 

 

 

Για πολύ καιρό, ανησυχούσα, μήπως στο μεγάλο οικόπεδο που βρίσκεται στο δυτικό τμήμα του σπιτιού μου. φυτρώσουν ξενοδοχεία ή ρουμς του λετ. Η ανακούφιση ήταν μεγάλη, όταν είδα να φυτεύονται ελαιόδεντρα. Μικρούλικα, με εκείνη την πανέμορφη μικρή κόμη ασημοπράσινων φύλλων, που υπόσχονταν ότι και η Αθηνά στην Αθήνα (η οποία τελικά δεν τη γλίτωσε, από το μπετόν).

Πριν λίγα χρόνια, ο Δημήτρης Σιγάλας, ως επιστημονικός επικεφαλής της υπηρεσίας περιβάλλοντος του Δήμου Θήρας, είχε προβεί σε μια εντυπωσιακή πρωτοβουλία. Στη διανομή ελαιοδένδρων στη Σαντορίνη. Ο Καθηγητής Βελιτζέλος, είχε όλα τα επιστημονικά δεδομένα (απολιθώματα ελιάς ηλικίας 60.000 ετών!) που οδηγούσαν στο συμπέρασμα, πως η ελιά στη Μεσόγειο, ίσως είχε κοιτίδα τη Σαντορίνη.

 

Ο κ. Σιγάλας, διένειμε περί τα 110.000(!) δενδρύλλια. Δωρεάν!. Που έγιναν δέντρα. Και έβγαλαν καρπούς.. Όταν βγήκε το πρώτο λάδι, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου “Φίλαιος”, κ. Τοκουζμπαλίδης το δοκίμασε. Αποφάνθηκε, πως είναι ένα πολύ καλό λάδι (ο γράφων ήταν αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς, παρατίθεται και φωτογραφία).

Πολλοί, αντί να χτίσουν δωμάτια, φύτεψαν ελιές. Δυστυχώς όμως, η πρωτοβουλία τους πάει να κατακρημνιστεί. Ελαιοτριβείο δεν υπάρχει (κάποτε υπήρχε). Το Ελαιοτριβείο της Ίου, είναι μικρής δυναμικότητας. Οπότε, το λάδι της Σαντορίνης, με τα 60.000 χρόνια τεκμηριωμένης ιστορίας δεν μπορεί να προστεθεί στο γαστρονομικό γίγνεσθαι του νησιού. Άρα ήρθε η ώρα για την Ένωση Συνεταιρισμών Θηραϊκών Προϊόντων, που ως θεματοφύλακας των αγροτικών προϊόντων του νησιού, πρέπει να αναλάβει δράση. Αφού ανακαινίστηκε το “Τοματάδικο”, μια ακόμα επένδυση για την επεξεργασία των ελαιών του νησιού, θα ήταν και προσοδοφόρα και πολλαπλά ευεργετική για το νησί. Για τον πρόσθετο λόγο, πως μια τοματιά, την ξεριζώνεις μετά το πέρας της συγκομιδής. Μια ελιά, όχι.