Ή ΜΗΠΩΣ ΤΗ ΣΤΕΛΝΟΥΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΓΙΟΥΡΟΒΙΖΙΟΝ;
Οι νουνεχείς. Οι πραγματιστές. Οι τεχνοκράτες και οι εξπέρ του μάρκετινγκ.
Κάτι λίγοι όμως, κατάπτυστοι και καταγέλαστοι όπως αποδεικνύεται, λένε πως δεν είναι δυνατόν ένα εμβληματικό έργο που ακόμα ψάχνει την στέγη του εκεί που γεννήθηκε, να δοθεί έστω σαν δανεικό. Δεν είναι δα και σαν τη “Χαιροπόλεια” που βρέθηκε στη “Βασιλική Στοά” της Αρχαίας Θήρας το 1788, και αφού δέχτηκε αναπλαστικές περιποιήσεις από διάφορους Γάλλους γλύπτες, κοσμεί ανεπιστρεπτί το Λούβρο. Η Κόρη θα ξανάρθει. Ίσως και να έχει κερδίσει εν τω μεταξύ και μια κάποια αρχαιολογική Γιουροβίζιον. Και φυσικά, οι φίλοι μας οι Ιταλοί δεν θα αρνούνταν ποτέ να μας δανείσουν τον Δαυίδ του Μιχαήλ Άγγελου, ούτε τη “Σχολή των Αθηνών” του Ραφαήλ ή το “Ιουδήθ και Ολοφέρνης” του Καραβάτζιο.
Αγνοείστε τους οπισθοδρομικούς γκρινιάρηδες. Μιλάμε για “υποδειγματική συνεργασία”. Πείτε τους να το βουλώσουν, όπως το βούλωσαν όταν σπουδαίες τοιχογραφίες του Ακρωτηρίου που ζούσαν ξενιτεμένες στην Αθήνα, ξενιτεύτηκαν πάλι για την έκθεση “Πομπηία και Σαντορίνη: η αιωνιότητα σε μια μέρα”. Αλλά τουλάχιστον αυτές ήταν ξενιτεμένες. Κανείς δεν φρόντισε να τις στεγάσει στον τόπο που βρέθηκαν. Οπότε από τη μια ξενιτιά, πήγαν προσωρινά, σε άλλη ξενιτιά. Ίσα βάρκα- ίσα πανιά.
Τι θα έλεγε ο Χαράλαμπος Σιγάλας, που βρήκε την “Κόρη”;. Θα ήταν με τους οραματιστές μιας “πολιτιστικής διπλωματίας” ή με τους μίζερους και οπισθοδρομικούς γκρινιάρηδες;.
Γιατί ρε μίζεροι γκρινιάρηδες;. Τι θα σας κάνουν;. Θα σας την κλέψουν;. Θα την προβάλλουν και όταν την επιστρέψουν όλο και περισσότεροι τουρίστιδοι, θα συνωθούνται για να τη θαυμάσουν.
Τώρα τι άλλο θα πουν οι μίζεροι;. Ότι τα ελληνικά Μουσεία έχουν στα τρίσβαθα των αποθηκών τους, εκατοντάδες αριστουργήματα που δεν είδαν και μάλλον δεν θα δουν ποτέ το φως μιας μουσειακής προθήκης και αυτά θα μπορούσαν αυστηρά και προσωρινά να δανειστούν με αντίστοιχο αντιδάνειο;. Τόσο τους κόβει.
Ότι δεν δανείζουμε ένα εμβληματικό έργο ούτε για χατίρι καμιάς πολιτιστικής διπλωματίας;. Αστεία πράματα. Θα γελάνε και τα τσιμέντα της Ακρόπολης. Γιατί κι εκείνα, από την ίδια Υπουργό έπεσαν και όσοι διάβασαν διαγώνια και στο πόδι ή με θανάσιμα σοβαρή αντικειμενικότητα την έκθεση της Ουνέσκο, ήταν κι αυτά υποδειγματικά.
Αλλά, αυτοί είστε!.