ΟΤΑΝ ΟΛΟ ΤΟ ΝΗΣΙ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΤΑΙ ΣΕ ΣΚΟΥΠΙΔΟΧΩΡΙ
Τώρα που γύρισε, έχει πολλά να κάνει. Φωνάζει στους μάστορες και τους εργάτες (τα ταπεινόφρονα γουελκάμ μίστερ, χάου αρ γιου πρίτι λέιντι, τα κρατά για όσους του δίνουν λεφτά). Ο ίδιος έχει αλλεργία στο να ξοδεύει και βρίζει τα υλικά των κατεδαφίσεων, τα μπάζα και τις παλιές επιπλώσεις, που δεν εξαερώνονται. Πρέπει να συλλεγούν σε ειδικούς μεγάλους μεταλλικούς κάδους και να μεταφερθούν εκεί που πρέπει. Αλλά αυτό κοστίζει. Οπότε;. Παρατήστε τα όπου βρείτε. Μόνο να μην σας πάρουν χαμπάρι. Και οι σκουπιδότοποι πολλαπλασιάζονται. Την ίδια στιγμή οι κάδοι των οικιακών απορριμμάτων, είναι άδειοι.
Μια κόκκινη πολυθρόνα- μάλλον ανάμνηση από επίσκεψή του, σε δευτεροκλασάτο παρισινό πορνείο. Ένας αρχαιοπρεπής πίνακας ζωγραφικής σε ρεπροντιξιόν που αντικαταστάθηκε από Μοντριάν ή Καντίνσκι,(όχι γιατί τους ξέρει, αλλά επειδή ταιριάζουν με τα πλακάκια και είναι της μοδός). Παραδίπλα, στρώματα, μπάζα, κουφώματα, χαρτόκουτα, κουτιά μπογιάς και απορρυπαντικών. Και φυσικά, σπασμένα είδη υγιεινής -μην του μιλήσει κανείς για την περίφημη “κρήνη” του Ντυσάν, γιατί μπορεί να θεωρήσει εαυτόν καλλιτέχνη.
Αλλά ο Δήμος τι κάνει;. Τίποτα. Δεν είναι υποχρεωμένος φυσικά να μαζεύει τα ογκώδη απορρίμματα του Μικρού Καίσαρα. Αλλά μπορεί να τον διαλύσει στα πρόστιμα. Να τον αναγκάσει να μαζέψει την ασχήμια του. Ως τότε πρέπει να απομακρύνει τα ανέμελα σκουπίδια του Μικρού Καίσαρα. Γιατί μάλλον, δεν έχει τη διάθεση να τον συνετίσει, πολύ περισσότερο να τον στεναχωρήσει. Οπότε, εθελοντικά μπαίνει στην υπηρεσία του Μικρού Καίσαρος, ο οποίος -για όσους δεν γνωρίζουν- ήταν γκάνγκστερ του σινεμά. Και δεν είχε το δουλοπρεπές φαφούτικο χαμόγελο που έχει ο γκάνγκστερ της (κάθε) γειτονιάς μας.