ΜΙΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΙΑΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ, ΟΠΟΥ ΤΟ ΕΚΤΑΚΤΟ ΠΡΟΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΗΝΕΚΕΣ
Κατόπιν τούτων: διατάσσονται όλοι, οι επιχειρηματίες, κάτοικοι και δημοσιογράφοι του νησιού να μιλούν ψιθυριστά, μην τυχόν και μας πάρουν χαμπάρι οι “άλλοι” πως έχουμε ανάπηρο λιμάνι.
Όσο για την Καβάφεια Αιδώ‧ χωρίς Περίσκεψιν, είναι απίθανο να υπάρχει. Διότι, όπως είχε πει και ο υπέροχος Κώστας Βουτσάς, το θέμα είναι να “τρουπώσεις, άπαξ και τρούπωσες!!”. Τα άλλα τα κουλτουριάρικα του τύπου, “μια θέση, ένα αξίωμα, ένα μισθό και “γαία πυρί μιχθήτω”, να τα ξεχάσετε. Στη Σαντορίνη, δεν πρόκειται να συμβούν ποτέ. Έχουν χιούμορ, οι κρατούντες. Οπότε, έτσι αντιμετωπίστε τα, ως αστείο.
ΥΓ. Συγγνώμη Γκυ Ντεμπόρ για την λαθροχειρία στο “καταστασιακό”. Νόμισα ο αφελής, πως το (κάθε) Λιμάνι ανήκει στη “δόμηση ενός ενιαίου περιβάλλοντος διαβίωσης”. Η Σαντορίνη, σε διέψευσε πανηγυρικά.
Όσο για την ακηδία, κάντε κλικ εδώ γιατί περιέχει μια ερμηνεία- συνώνυμη λέξη (την τελευταία) που δυσκολεύομαι να μεταφέρω στη σελίδα, χωρίς να βάλω πιπέρι στη γλώσσα.