Αυτή η προσφορά μεγεθύνεται στο έπακρον στην περίθαλψη των ασθενών σε περιοχές της περιφέρειας όπου η παρουσία του ιατρού δεν είναι άμεσα διαθέσιμη.
Αυτό το ρόλο έπαιζε η Κατερίνα Βαζαίου στον Υγειονομικό Σταθμό Σαντορίνης το λεγόμενο «Νοσοκομείο» όταν εγώ θήτεψα ως αγροτικός γιατρός στην δεκαετία του 80 όταν οι γιατροί του νησιού ήταν τρείς αγροτικοί και ένας ιδιώτης.
Η Κατερίνα ήταν αυτή που είχε κάνει σπίτι της τον Σταθμό και ειδικά τις απογευματινές και νυχτερινές ώρες ήταν αυτή που υποδεχόταν πρώτη τον ασθενή και επιπλέον με συνόδευε πολλές φορές στις ιατρικές μου επισκέψεις στα σπίτια των ασθενών.
Στο πρόσωπο της Κατερίνας βρήκα μία εξαιρετική συνεργάτισσα και μια ανεκτίμητη συμπαραστάτρια στη δύσκολη τότε καθημερινότητά μου ως νέου γιατρού.
Αυτά τα λίγα λόγια στη μνήμη της Κατερίνας που μόλις μας άφησε … Πάντοτε θα την αγαπάμε και θα την θυμόμαστε.
Τα θερμά μου συλλυπητήρια στη Γεωργία και τον Μανώλη και τους λοιπούς συγγενείς”.