Ο Γ. ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΡΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΛΙΜΕΝΑΡΧΗ
Αγαπητέ μου δεν είναι δυνατόν να ξεχάσω και να σβήσω ποτέ τα όμορφα χρόνια που ήσουν ένα αερίδι της προβλήτας ,που πραγματικά τα αντίξοα αλλά πιο αντρικά από πάσης απόψεως χρόνια καταλαβαινόμαστε χρησιμοποιώντας την θαλασσοστεριανή νοηματική διάλεκτο ,αυτή χρησιμοποιούσαμε και ήταν γλώσσα καθαρή χωρίς ορθογραφία …ήταν ανεξίτηλη, ήταν μοναδική ,ήταν μουσική χωρίς παρτιτούρες . Υπήρχαν στιγμές έντονες ,υπήρχαν μοναδικές έντονες μέρες με ατελείωτα ναυτολιμενικά προβλήματα ήταν, ήταν …..
Εποχές που μας απομάκρυνε ανθρώπινα η διαχείριση της εξουσίας ,η μοναξιά της εξουσίας ,εποχές που κρίναμε ο καθένας από το δικό του μετερίζι τα διαδραματιζόμενα …ότι ορθώς ενεργήσαμε και ότι καλώς διαχειριστήκαμε την κάθε δύσκολη περίπτωση . Όμως ποτέ δεν μας ξέχασες δεν μας περιφρόνησες ,δεν μας εγκατέλειψες και κανείς να είσαι σίγουρος από μας τους γλυκονερίτες ακτοπλόους δεν λησμόνησε την προσφορά σου . Καιιιιιιιιιιιιιιι δεν θέλω αντιρρήσεις εεεε καθόλου …Συμφωνείς ;;;; Δεν πιστεύω να ξέχασες ότι εμείς -εσύ δεν γράφαμε ποτέ στο χιόνι …ΠΟΤΕ.
Ήταν αρκετές της θύμησης σου οι αντηλιές ,είναι νωπές και απείρακτες μοναδικές και εύχομαι να παραμείνουν …για να σου θυμίζουν την εποχή σου ,και βεβαίως την προσφορά σου στην όμορφη πατρίδα που ήρθες αθλητικά να ανδρωθείς και λιμενικά να ολοκληρώσεις. Αληθινά ,Ναυτικά ,Πλοιαρχικά ,Σαντορινιά σου εύχομαι από καρδιάς να χαρείς ότι αγάπησες και αγαπάς παντοτινά και πρωτίστως την ωραία σου οικογένεια . Να είσαι σίγουρος ότι θα λείψεις σε πολλούς . Εγώ απλά δεν θα σε ξεχάσω ποτέ . Ξέρω δεν το περίμενες …γιατί απλά δεν ήξερες ότι για μένα το ξεχνάω σημαίνει πεθαίνω, και εγώ ο ταξιδευτής δεν ξεχνάω ποτέ.
Σε ευχαριστώ θερμά και ειλικρινά που με ανέχτηκες και μη ξεχάσεις ποτέ ότι η ειλικρίνεια μου περισσότερο από δείγμα ηθικής ήταν και δείγμα ελευθερίας λόγου και έργου. Επίσης θυμήσου που σου ανέφερα τότε πολλές φορές ότι καλύτερα να σε χαστουκίσει η αλήθεια παρά να σε φιλήσει το θέμα.. ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΣ ,ΥΓΙΗΣ, ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΣ …”.