“ΑΧΟΥ ΜΑΝΑ ΜΟΥ, ΚΡΑΥΓΕΣ ΚΑΙ ΣMΠΑΡΑΜΕΤΑ”

ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΠΥΡΓΟ

 

 

 

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

Μια  πρόσκληση  ήταν  η  αιτία  ,μια  πρόσκληση  ήταν  η  αφορμή για μια  γλυκιά  γραφοαπεικόνιση ..Καπετάνιε  έχει  η   ομάδα  μας  χορό  στου  Αρτέμη  …άντε  να   αντισταθείς ,άντε  να  αρνηθείς  και  να  αλληθωρίσεις …Δεν  έγινε  και  δε   γίνεται να  μη  τιμήσω  και  κατ’ επέκταση  να  μη  τιμηθεί το  ενδιαφέρον των  παιδιών  του Πύργου  …των  παιδιών  μας ..

ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ..η μοναδικότητα  της  αποφυγής  πολλών  κακών  συνηθειών ,και  απαραιτήτως   η  επαναφορά  της  χαμένης   ζεστασιάς  και  της  κοινωνικότητας  της  τότε  μοναδικής  και  αξέχαστης   εποχής ,η  δραστηριοποίηση  όλων  των  νέων  μας  ανθρώπων ,το χειροκρότημα, οι  ζητωκραυγές ,και  οι  επευφημίες ,τα  ποδοσφαιρικά  γαλλικά  από την εξέδρα,  από τους  φιλάθλους …

ΜΕΓΑΛΕ  ΣΠΥΡΟ.. όλα  μες  την  ομορφιά  του  ποδοσφαίρου  είναι  και  βέβαια του  αθλητικού  γίγνεσθαι ..Χρόνια  πολλά  πριν …από   την  εποχή μου  που υπήρχε  μια  μπάλα και  εάν  υπήρχε    την  αγοράζαμε  ερχόμενοι  με  τα  πόδια  από τα  ΦΗΡΑ  μαζεύοντας  το αντίτιμο  των  εισιτηρίων  μας…. Δεν  υπήρχαν  παπούτσια  ,και  βέβαια ούτε  καθοδήγηση  για  το πώς   και  τί  πρέπει ..Όμως δεν  υπήρχε  κάτι  πιο δυναμικό  και  δημοφιλές από  το ποδόσφαιρο ….υπήρχαν τα  γυαλένια  και το κρυφτό ,υπήρχαν  οι  κλέφτες και οι  αστυνόμοι ,υπήρχαν οι δάσκαλοι  και οι  γονείς ,υπήρχαν οι  αγγαρείες και  οι  τιμωρίες ,δεν  υπήρχε  τίποτα  ευνοϊκό  για  ψυχοσωματική  ανακούφιση …

Τι  υπήρχαν ;;Μα   της  εποχής και  της  φτώχειας  οι  κορνίζες ,υπήρχε  η  βοσκή ,η  βροχή , και  το  άρμεγμα  τση  αίγας και των  γαϊδουριών   η  φροντίδα …Κααα  γροικάτε  με  να  σας   γράψω ένα  όμορφο ..Μου  λέει  ο Νικολός (ο πατέρας μου).. Γιώργη  άμε να  ταϊσεις  τα  κτήματα  γιατί  έχω  δουλειές  στην Μαρτινού  ..ήκουσες  ήντα  πα  Γιώργη …αμε  να  πεις  ότι  δεν  ήκουσες ,άμε  να πεις δεν  πάω ..Βάζω  λοιπόν  άχερα στην  πάχνη  και  λίγα  πίτουρα  στην σκάφη και  πιάνω  την  σίγλα να  αγλίσω  να  τους  βάλω   νερόοοο.

Ο δρόμος  για  το  γήπεδο περνούσε από  μπροστά  μου..   Ακούω  μια φωνή ..Γιώργη  τελείωνε  πάμε για  μπάλα ..Μόλις  είχα  ανοίξει  το  καπάκι  τση στέρνας  για  το  νερό…Η  φωνή των  φίλων   διαταγή.. τα  παρατάω  όπως  σας περιγράφω και  πάω  να  κάνω τον  Πελέ..Μετά  από ώρα  επιστρέφει  ο  Νικολός και  χάνει το  φως  του …Φωνές  ,ευχές  ,προσευχές ,και  κλάμα  …ξεσηκώθηκε η  γειτονιά να  βρει το βλαστάρι του ,το σερνικάκι  του ..Κα  πνίηκεεε  …απελπίστηκε  και  πρόβαλε  με την  κρανιά   στο  γήπεδο …

Αχου  μάνα  μου  κραυγές  και  σμπαραμέτα  ,αχου  ήντα  πάθε  η  πρύμη μου   από  τση  κρανιδιές   ..εκεί να  δεις  ταγκό   και  πέναλτι  ,εκεί να δεις οφσαϊντ  …Θέλησα  λοιπόν  να  σας πενογράψω την  εποχή  μου και  να  σας  ψιθυρίσω ότι   υπήρχαν πολλά  ταλέντα  αλλά  δεν  υπήρχε  χώρος  και  χρήμα  και  η   φράση  από το  σπίτι μαχαιριά….Κα  βρε  μπαλαδόρο  θα   σε  κάνω ….Επιθύμησα  λεβέντες  μου  να  γλυκοχαράξω ότι  θωρώ  για  τα  τωρινά  καλούδια  που  βλέπω  ,που  διαισθάνομαι και  νοιώθωωωω. Σας έχω  δει  στο γήπεδο  ,σας  έχω  απολαύσει  στις  εξέδρες…

ΕΙΣΑΣΤΕ  ΟΛΟΙ  ΜΙΑ  ΓΡΟΘΙΑ  ΔΙΟΙΚΗΣΗ  ΚΑΙ ΠΑΙΚΤΕΣ…… σας  νοιώθω, σας   διαισθάνομαι  ,σας  καμαρώνω ,σας θαυμάζω  ,σας  αγαπώ  ΠΥΡΓΙΑΝΑ   και  αληθινά και  σας  ζηλεύω   λιγουλάκι γιατί   μεγάλωσα και  πλήθυναν  τα  χρόνια  μου….Θέλω  επίσης διακαώς  να  τηρήσετε  πορεία  ομαλή  και ηλεγμένη  στο αθλητικό σας   διάβα  ,θέλω  ,επιθυμώ  και   εύχομαι  εκτός  από  τον  εργασιακό  σας  χώρο  που είναι  διανθισμένος  με  επιτυχίες    και  την  οικογένεια  σας  πρωτίστως,  να  διατηρήσετε  και  τον  χώρο  που  σας   ξεκουράζει και  επί   του  προκειμένου  το  ποδόσφαιρο σε  περίοπτη  θέση  ,θέλω και θέλουν  όλοι  εμείς  που  κάποτε  κράζαμε  νέοι  να  μας  κάνετε  υπερήφανους  για  τον ΠΥΡΓΟ  ΜΑΣ …

Και  να  σας  διαβεβαιώσω ότι  μας  ζηλεύουνε  λιγουλάκι  γιατί  είμαστε  ψηλά  και  αναπνέομε  ελεύθερα  και καθαρά ..Ευχαριστώ  για  την  ομορφιά  που  είδα  και  ένοιωσα  προχθές  ΜΑΝΩΛΗ ,ΝΙΚΟ ,ΝΙΚΟ,ΟΔΥΣΣΕΑ  ΚΑΙ   ΚΑΙ ..και  σε  αυτούς  που  πρόσφεραν  σε  αυτή  την  όμορφη  γιορτή…Πάντα  επιτυχίες  και πολύ  ειλικρινή   αγάπη  για  το χωριό  σας  για  τα  παιδιά σας και παιδιά  μας… Ανοιγοκλείνοντας  το ψυχοχάρτι  μου  σας  συμβουλεύω ΠΥΡΓΙΑΝΟΠΑΤΡΙΚΑ …

ΜΑΚΡΙΑ  από  μουσική  με πολιτικές  παρτιτούρες …πολύ  μακριά…και για να μη  ξεχαστείτε  και ξεχαστούν  μετά   από 35   χρόνια  κάντε  το γήπεδο  δικό   σας  …Σας  το  υποσχέθηκαν  Σεβάσμιοι  άνθρωποι .Εύχομαι   και   πιστεύω  από  καρδιάς  να  γίνει  και να  υλοποιηθούν τα  όνειρα  σας, και οι  υποσχέσεις που δόθηκαν  δημόσια ….ΚΑΛΟΤΑΞΙΔΟΙ…και   ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΟΙ…

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *