“ΗΤΑΝΕ ΕΝΑ ΜΙΚΡΟ ΚΑΡΑΒΙ”

ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΕΛΑΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΣΑΚΙ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΔΑΡΖΕΝΤΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΑΡΖΕΝΤΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑΣ ΠΥΡΓΟΥ-ΚΑΛΛΙΣΤΗΣ

“Ήτανε ένα μικρό καράβι…που ήταν αταξίδευτο ,κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι μέσα εις την Μεσόγειο μέσα εις την Μεσόγειο…έτυχε να το αφουγκραστώ και να το ψαχουλοψάξω διασκεδάζοντας την όμορφη μικρή μου σπορά ….. μου ξεκουτρούνιασε την σκέψη μου έκαψε τα ξερόκλαδα μου…. θυμήθηκα τις εποχές που το τραγουδούσαμε μες στο λεωφορείο πηγαίνοντας εκδρομή και βεβαίως όταν θαλασσοπορούσα <ο εγώ> τα σχολεία στο καράβι που αρμένιζαν για κάποιο Νησί και ουχί για Σενεγάλη …

Μελετώντας το τραγούδι διεξοδικά και με μεγάλη προσοχή διεπίστωσα ότι είναι πολύ επίκαιρο και πολύ σημαντικό το να αναλυθεί και να ψαχουλοψαχτεί η τότε εποχή με την σημερινή… ταξιδεύοντας όχι από την Γαλλία προς την Σενεγάλη τον Ιούνιο του 1816 με την Φρεγάτα Μέδουσα έχοντας τραγική κατάληξη …..διότι ο Κυβερνήτης του ήταν ναυτικά άπραγος και νεφοσκεπής εγωιστικά….. αλλάααα από τον Πειραιά προς τα νησιά του Αιγαίου εις τας αρχάς του 21 αιώνος , ακολουθώντας πιστά τας εντολάς του Γενικού Αυτοδιοικητικού μας Άρχοντος όπως ανέγνωσα ο δακρυβρέχτης εις τον εγχώριο τύπο ……νικώντας , κατασπαράζοντας όπως αναφέρει τα κύματαααα και αποφεύγονταςςςςςς τα ουράνια τόξαααα….. αφού βεβαίως μάθομε να κολυμπάμε χωρίς βοηθήματα και αποφεύγοντας θανασίμως τας υπερβολάς .

O θρυλικός πίνακας του Ζερικώ, εμπνευσμένος από το ναυάγιο της Μέδουσας.

Η όλη ιστορία είναι αξιοπρόσεκτη ,είναι διδακτική για πολλούς και πολλά και δεν αφορά την ομορφονιά μας ,την εδώ μοναδική μας πατρίδα , αλλά όλη την επικράτεια….. την νησιωτική και στεριανή ….μπήκανε λοιπόν σε ένα παπόρι οι τώρα κυβερνώντες που νόμιζαν ,που θεώρησαν εάν επιθυμείτε ότι ήταν αταξίδευτο , νόμιζαν… .ηντα να κάμομεεε….απλώσανε τας αρίδας τους εις τους ποικιλόχρωμους και δυσπρόσιτους θρόνους και θεώρησαν ότι θα αρμενίζουν χωρίς πυξίδα ,χωρίς χάρτες ,χωρίς συγκεκριμένη πορεία ,με αξιωματικούς και πλήρωμα άβρεχτο και ανάλατο ,με τα κουπιά και τα πανιά το πλοίο να κινήσουν …..Γιατί αυτό;;;. Μα γλυκοκοιτούσαν τους πίνακες ζωγραφικής νομίζοντας ότι τα πανιά είναι μανδύες ένδυσης και τα κουπιά ανέμες ….χωρίς δυστυχώς να το κατέχουν οι κυβερνήτες της αταξίδευτης κεράς Μέδουσας ….Και εδώ επιβεβαιώνοντας τας παλαιάς ρήσεις λέω ότι και τα μεταξωτά κατωφόρια εις αυτάς τας περιπτώσεις συνοδοιπόροι μου χρειάζονται τσίγκινο περίβλημα …

Παραμονή πρωτοχρονιάς γραφο χαράζοντας την τρέλα μου και την απροσδιόριστη πνευματική μου πίκρα , αναφωνώ κοιτάζοντας τον ξεδιάντροπο καθρέπτη …κα βρε εσύ προκομένε ήντα καμες πολυξερίδη ,πικροχολίδη …… και προς αποφυγή θυελλωδών εκρήξεων ποτέ φιλοφίδης ποτέ. …γιατί μου αποκρίνεται ο καθρέπτης ,γιατί;;; δεν ομολογείς τι σού ομολόγησε αυτή η νεόφερτη κοκκινοφορούσα φωτισμένη πινακίδα στο λιμάνι σας Γιατί;;;; Μα έχω πολλές φορές εδώ ζωγραφιστά αποτυπώσει …πράμα …..μόνο λόγια ,λόγια και τηγανίτες τίοτις <ο εγώ> … ΓΙΑΝΤΑ;;;Γιατί θεώρησα ότι στην σχεδία Μέδουσα ,θα μπει κάποια εξωλέμβια μηχανή και το ταξίδι μας θα αρχίσει . Τελικά πού είμαστε συνεπιβάτες μου, συνοδοιπόροι μου πού;;

Στα Αντικύθηρα και ψάχνομε κουπιά και απάγκιο …και εκεί μας περίμενε φίλοι μου ο αέναος Βαρκάρης ο Διονύσης με την βάρκα του με τα κουπιά την πρωτοχρονιά του 1977 με το ΚΑΝΑΡΗΣ να μας δώσει το κάτι ντης του , και ένα σάκο με το ταχυδρομείο ….και άντε βάρδια 12 – 4….. τι καλή χρονιά και τι καλούδια ..πώς , που… και ποιόν να πρωτοσκεφθείς και για ποιόν να κλαψουρίσεις και να δακρυβρεχτείς για ποιόν;;;

Νεοσσοί μου δεν υπήρχαν κινητά ,κουνιστά και εξαπτέρυγα ,δεν υπήρχαν δορυφόροι…λίγοι κουραμπιέδες μόνο ξεχασμένοι και νοτισμένοι και μια βασιλόπιτα φτιαγμένη με απεριόριστη δαψίλεια …Χαμόγελα δυσκολοχώνευτα ,χειραψίες στεγνές και παγωμένες ,ευχές από κατάψυξη, σκέψεις άπειρες γλυκοπικροξίνες και αναμαλιασμένες ,πόθοι και όνειρα γεμάτο το καλάθι ….πορεία 125 για Καστέλι Χανίων ……. τέλος τα όνειρα και οι πρόσκαιρες ανεμελιές …καιρός φρέσκος Γαρμπής και η Μέδουσα χορεύει …..<Ο ΚΑΝΑΡΗΣ> Και ο καπετάν Φώτης Καλαθάς στο σκαμπό μαζί με τον ατίθασο Γαρμπή τον πόνο και φόβο, μας αμπαρώνει πρόσκαιρα λέγοντας μας τα κάλαντα εις την άπταιστο Λημνιακή διάλεκτο και εξιστορώντας μας πόσες φορές πρωτοχρονιά στο πέλαγος έχει κάνει…όμορφα αλλά ,αλλά ,αλλά..

Επιστροφή από Καστέλι για την άγρια ανηφόρα με επαναπροσέγγιση Αντικύθηρα ,Καψάλι Κυθήρων, Αγία Πελαγία Κυθήρων, Ελαφόνησο, Νεάπολη Λακωνίας …όμορφες και φιλόξενες ναυτικές γωνιές …άπειρες αγκαλιές ,απεριόριστα καλούδια ,πολλές ευχές για καλή και ήρεμη χρονιά …..πριν 40χρόνια πριν 4 δεκαετίες …απόπλους από Νεάπολη για Μονεμβασιά ,Γέρακα ,Κυπαρίσσι ….ΠΕΙΡΑΙΑ. Μετά από Νεάπολη έπρεπε να στρωθεί το πρωτοχρονιάτικο τραπέζι ….πιο τραπέζι και πιο γιορτινό καλούδι, ο γαρμπής είχε μουλαρώσει ,είχε επιβληθεί στον βοριά και του είχε πάρει τα κατωφόρια του ομορφονιού καλοπροαίρετου βοριά…είναι στρωτός ,είναι όμορφοπερπατητής ….

Περάσαμε από όλα τα απάγκια και αραξοβολήσαμε εις τις αγκάλες του οικογενειακού μας καταφυγίου στον Πειραιά … αμοληθήκαμε και προσγειώσαμε το ταλαιπωρημένο κορμάκι μας σε μητρικές ,οικογενειακές ,προσωπικές αγκαλιές …Αυτή ήταν η εποχή μας ,αυτά ήταν τα δυσκολοχώνευτα ….. αλλά όμορφα αγνά ,της τότε εποχής …να ξαναρθούν ;;; Δεν ξέρω απλά οι Καπετάνιοι της αταξίδευτης σχεδίας ξέρουν …Όχι καλοτάξιδοι ,απλά προσεκτικοί ,συνετοί και ακαλόπιστοι αρχιτέκτονες της ζωή μας ….Θα πνιείτε γιατί η θάλασσα εκτός από γνώση θέλει πολύ σεβασμό …είναι θεότρελη και επικίνδυνα ναζιάρα και χορεφταρού …..Ήκούσατε ήντα πα;;;Να πραγματωθούν …προσδοκίες , όνειρα, και επιθυμίες και να παλιώνομε όμορφα και υγιεινά”.