“ΟΙ ΠΟΛIΤΙΚΟΙ, ΑΣ ΔΙΑΛΕΞΟΥΝ ΜΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ… ΟΠΟΙΑ ΘΕΛΟΥΝ”

ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ICELANDER

 Ο Icelander, μας ανέκυψε μέσα από τη σχολιογραφική του συνεισφορά στη σελίδα. Επειδή τα σχόλια του είναι και μακροσκελή και ενδιαφέροντα, κρίθηκε πιο πρόσφορο, να αναδημοσιεύονται σε ξεχωριστή στήλη. Με μια μόνο επισήμανση: το σημερινό του σχόλιο, αναφέρεται σε άρθρο του πρώην Νομάρχη κ. Δημήτρη Μπάιλα και όχι του επιμελητή της Santonews

 

 
icelander
“Από το άρθρο σας κ. Πράσσο γίνεται ξεκάθαρο πως η Αθηνά του «συν Αθηνά και χείρα κίνει» … πάπαλα, κάπου αλλού κάνει τον «από μηχανής Θεό» η Θεά κυρία των θαυμάτων αλλά που; Ποιος να το πήρε το κορίτσι και που το πήγε άραγε;

Προφανώς οι πολιτικοί δεν έχουν πει την αλήθεια στο λαό (ας διαλέξουν μια αλήθεια – όποια θέλουν, όλες θα τις φάμε!), δηλαδή, το ποια είναι η πολιτική πραγματικότητα και σε ποια κομμάτια της ο εκάστοτε βουλευτής, περιφερειάρχης, έπαρχος, κτλ μπορεί να κινηθεί και να κάνει πράγματα.

Αντ’ αυτού ακολουθούν -οι περισσότεροι- την τακτική των υποσχέσεων ή κάνουν πολιτική λέγοντας απλά τις απόψεις τους, ψηφοθηρικά και επιπόλαια. Παρατηρείται δε τα τελευταία χρόνια ότι κάποιοι εξ αυτών επιδίδονται μανιωδώς στην διοργάνωση καλλιτεχνικών εκδηλώσεων πάσης φύσεως με σκοπό την πολιτική τους επιταγή. Μπέρδεψαν την καλλιτεχνία με την πολιτική -όχι ότι η καλλιτεχνία δεν πρέπει να είναι κομμάτι της πολιτικής τους ατζέντας.

Γιατί πώς γίνεται να μου υποσχέθηκε κάποιος πολιτικός ότι θα προσπαθήσει – αγωνιστεί πχ για την μείωση ή την διατήρηση έστω του υπάρχοντος ποσοστού ΦΠΑ «στα νησιά» όταν γνωρίζει ήδη πως τέτοιες πολιτικές δεν είναι στο χέρι του; Το επιμελητήριο δηλαδή είναι «χαζό» που αντί να διαμαρτύρεται γράφει επιστολές; Κάτι ξέρει μάλλον παραπάνω ως προς την αποτελεσματικότητα του αγώνα εννοώ.

Πώς ο πολιτικός μου υποσχέθηκε μια δέσμη ενεργειών όταν γνωρίζει πως καμία καίρια απόφαση (του γενικότερου πολιτικού πλαισίου) δεν είναι στο χέρι του; Δεν βλέπουμε πως ο τοπικισμός έχει παροπλιστεί και βρίσκεται έξω από το κέντρο αποφάσεων;

Δεν έχω κανέναν λόγο να τα «βάλω» με τον κο Συρμαλένιο, οι περισσότεροι γνωρίζουμε καί τις απόψεις του αλλά καί τις προσπάθειές του και μάλλον «εξαπατημένο» από το κόμμα του τον θεωρώ παρά κάτι άλλο.

Και όσο προχωρούν τα πράγματα στο πολιτικό σκηνικό, αρχίζει και μου γίνεται δυσνόητος πια ο ρόλος των βουλευτών, ο ρόλος του αγώνα (μιλάμε για εξαιρετικό ρομαντισμό!), ο ρόλος του πολλά υποσχόμενου «θα» και ο ρόλος ο δικός μας ως πολίτες επίσης (να και η απαξίωση!).

Η πολιτική πρακτική πέρασε ανεπιστρεπτί σε άλλη κλίμακα ή η πολιτική πέρασε σε άλλο πολίτευμα και δεν το έχουμε ακόμη αντιληφθεί. Κάποτε οι Δημοκρατίες είχαν φυγόκεντρο χαρακτήρα. Το κέντρο διένειμε πολιτικές, χρήματα και τις γενικότερες κατευθύνσεις που επέτρεπαν την λήψη αποφάσεων ή έστω έδιναν χώρο για αγώνα. Σήμερα μετατράπηκε σε μαύρη τρύπα που καταβροχθίζει κυρίως τους αδύναμους γιατί το ζητούμενο δεν είναι ακριβώς η πολιτική με τον ρομαντισμό που είχε -έστω και για το «Εγώ» του κάθε πολιτικού- αλλά η στρατηγική του να παράγω «low cost industrial human entities» όπερ «ανθρώπινα γραναζάκια χαμηλού κόστους» … αυτά των 500€ δηλαδή. Πως πχ προγραμματίζει μια αυτοκινητοβιομηχανία το νέο της μοντέλο: Τόσα χλμ. ζωής, τόση κατανάλωση, τόση ασφάλεια, τόσους ρύπους … το ίδιο ακριβώς!

Λυπάμαι που το βλέπω, αλλά οι Δημοκρατίες απέκτησαν επίθετο. Έγιναν Οικονομικές Δημοκρατίες και κάποιες εδώ και χρόνια είναι και Τραπεζικές Δημοκρατίες και επειδή θα πάω την κουβέντα αλλού, θα παραμείνω στην Δημοκρατία της SantoNews και θα ρωτήσω: «Πού λοιπόν μπορεί να παρέμβει ο πολιτικός στην παραπάνω στρατηγική;»

Στην ένδυση και στην κόμμωση του γραναζίου; Μπορεί! Το Κομμωτήριον «Η Ωραία Ελλάς» μπορεί και να του το επιτρέψει αλλά σίγουρα θα του επιβάλλει τον «όρο Ζβέρκου»: «κάνε ότι θες, μόνο ζβέρκο μην πειράξεις! Αυτό είναι αλλωνών δουλειά!»

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *