ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΟ “CARPE DIEM” ΣΤΟ SAF

ΤΟ ΤΟΜΑΤΑΚΙ, ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΕΙΚΑΣΤΙΚΗ-ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΚΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ

 

 

Εγκαίνια Σάββατο, 7 Μαίου 2016, 19.00, Βλυχάδα Σαντορίνης

monolithos
“Carpe Diem ή Αδράξτε τη Μέρα”

Ο καλλιτεχνικός οργανισμός SANTORINI ARTS FACTORY (SAF) σας προσκαλεί στη έκθεση “CARPE DIEM” του Χριστόφορου Δουλγέρη.
Ο καλλιτέχνης, ειδικά για το SAF, θα παρουσιάσει τη φωτογραφική δουλειά που έχει συλλέξει έναν ολόκληρο χρόνο φωτογραφίζοντας τα απομεινάρια αλλά και τα εναπομείναντα σημάδια από τη βιομηχανία τομάτας στη Σαντορίνη, καταγράφοντας εικόνες από τα εννέα εργοστάσια τομάτας που δραστηριοποιούνταν στο νησί. Οι φωτογραφίες καταγράφουν εικόνες από το παρελθόν και το παρόν των εργοστασίων τομάτας του νησιού με ένα θεατρικό και ποιητικό τρόπο. Χνάρια και σημάδια του παρελθόντος της βιομηχανίας της τομάτας έρχονται να μας επαναφέρουν σε ένα εικαστικό διάλογο με την πραγματικότητα φωτίζοντας αθέατες πλευρές της πραγματικότητας.

Στην έκθεση παρουσιάζονται φωτογραφικά τυπώματα μεγάλων διαστάσεων όπως και μια υπερμεγέθης εγκατάσταση που σκοπό έχει να μεταφέρει στους θεατές μια τμηματική εικόνα αναπαράστασης ενός εργοστασίου τομάτας, σε πραγματικές διαστάσεις.

 

 

Χριστόφορος Δουλγέρης

doylgeris

 

Σε αυτές τις φωτογραφίες μου φωτογραφίζω μηχανές οι οποίες βρίσκονται εκτός λειτουργίας. Αντικαθιστούν κατά κάποιο τρόπο τον πρακτικό τους ρόλο με αυτό της αυτοπροβολής. Παρουσιάζονται για πρώτη φορά ως πρωταγωνιστές στο βάθρο ενώ κουβαλούν και μεταφέρουν μαζί τους σημαντικές πληροφορίες και ψήγματα της ιστορικής μνήμης. Οι μηχανές ανεξάρτητες πια από την αλυσίδα παραγωγής τους εμφανίζονται σε ένα ρόλο αυτόνομο και σκηνοθετημένο από τον ίδιο τον φωτογράφο, ανάμεσα σε φθαρτά υλικά και τον ίδιο τον χώρο που τα φιλοξενεί.

Ο φωτογράφος ταυτόχρονα και πέρα από την καταγραφή της πραγματικότητας, χρησιμοποίει νέα εικονοπλαστικά στοιχεία για να προκαλέσει μια ανακατασκευή. Με εργαλεία του τον ειδικό φωτισμό και την ιδιαίτερη σκηνογραφία, σκηνοθετεί έναν νέο ρόλο για κάθε μηχανή. Πραγματεύεται την έννοια του χρόνου καθώς “επαναφέρει” στη “ζωή” τις μηχανές εκταμιεύοντας λίγο ακόμη τη διάρκεια επαναλειτουργίας .

Οι μηχανές, μέσα από τη φωτογραφική αποτύπωση, προσομοιάζουν, κατά κάποια έννοια, με τα ανθρώπινα στοιχεία του σώματος. Πρόκειται για Πορτραίτα που προεκτείνουν το φωτογραφικό μέσο πέρα από τα όρια του και ανασχηματίζονται σε γλυπτικές αναπαραστάσεις. Οι όγκοι και τα μηχανικά μέρη αναμορφώνονται και εξυψώνονται σε μνημεία. Τα μνημεία αυτά από τη μια πλευρά συνδέονται με την ανθρώπινη ζωή και εμπειρία του παρελθόντος ενώ από την άλλη τονίζουν με έναν τρόπο την ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί! Στην πάλη της τέχνης για δημιουργία ο ρόλος των ανθρώπων είναι αναμφίβολα σημαντικός και καθοριστικός, όπως και των μηχανών οι οποίες μεταλλάσσονται, εξελίσσονται και τέλος, σύμφωνα με τις τεχνολογικές απαιτήσεις, παύουν να υπάρχουν. Αποτελούν, όπως και οι άνθρωποι, το παρελθόν της ιστορίας και της κοινωνικής πραγματικότητας.

Κοινωνικός σχολιασμός, ανάγκη για αυτοεκτίμηση ή ανάγκη για ανακεφαλαιοποίηση του πνεύματος στη ζωή μας! Όπως και να έχει σε αυτό το κεφάλαιο της ιστορίας μοναδικός αφηγητής της είναι η ίδια η φωτογραφία!

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *